To παράδοξο των ελληνικών spreads!

Τα ελληνικά ομόλογα δεν είναι τόσο "σκουπίδια" ώστε να έχουν spread ίσο με 900-1.000 μονάδες. Ούτε όμως είναι λογικό να πέφτουν ραγδαίως τα spreads λίγο πριν αναθεωρηθεί ανοδικά ο λόγος χρέους/ΑΕΠ.

Δημοσιεύθηκε: 14 Οκτωβρίου 2010 - 07:52

Dr Money

Δεν γνωρίζουμε αν ο μεγάλος οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέινς είχε δίκιο όταν χρησιμοποιούσε τον όρο ζωώδη ένστικτα (animal spirits) για να περιγράψει πώς η ανθρώπινη ψυχολογία μπορεί να επηρεάσει τις αγορές και την οικονομία.

Είναι όμως σαφές ότι οι επενδυτές κινούνται προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση σαν όχλος.

Όταν οι αγορές πέφτουν, οι συμμετέχοντες σε αυτές τείνουν να αγνοήσουν τα όποια καλά νέα, ενώ όταν κάνουν ράλι, τείνουν να αγνοήσουν τα άσχημα νέα.

Τα ελληνικά ομόλογα και οι μετοχές έζησαν στο πετσί τους για πολλούς μήνες την πρώτη φάση της απαξίωσης, όπου οι προβλέψεις για την αναπόφευκτη χρεοκοπία της χώρας ήταν στην ημερήσια διάταξη, τροφοδοτούμενες συχνά από ελληνικές άστοχες δηλώσεις και κινήσεις.

Ήταν η εποχή όπου όποιος υποστήριζε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να τα καταφέρει θεωρούνταν λίγο-πολύ εκτός τόπου και χρόνου και οποιοδήποτε καλό νέο περνούσε απαρατήρητο.

Ήταν η εποχή του πανικού, όπου το spread του 10ετούς ελληνικού ομολόγου ανέβηκε πολύ πάνω από τις 900 μονάδες βάσης σε σχέση με το αντίστοιχο γερμανικό και το ασφάλιστρο που πλήρωναν για 5ετή συμβόλαια CDS όσοι ήθελαν να μη χάσουν τα λεφτά τους αν χρεοκοπούσε η χώρα.

Όσο όμως "σκουπίδι", δηλαδή υψηλού ρίσκου, κι αν ήταν τα ελληνικά κρατικά ομόλογα, δεν θα έπρεπε να είναι διαπραγματεύσιμα με επιτόκιο 11% στη 10ετία όταν τα ομόλογα υψηλού κινδύνου ευρωπαϊκών εταιριών ήταν στο 9%.

Προφανώς, υπήρχε μια υπερβολή, που εν μέρει οφειλόταν σε τεχνικούς λόγους.

Πολλά ξένα funds ήθελαν να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους γιατί τους το επέβαλε το καταστατικό τους, αφού η S&P και η Moody’s είχαν υποβαθμίσει την Ελλάδα στην κατηγορία των "σκουπιδιών".

Εδώ και λίγο καιρό ζούμε τη διόρθωση αυτή της υπερβολής.

Πλέον δεν υπάρχει ο πανικός που υπήρχε στις αγορές.

Αυτό οφείλεται σε μια σειρά από λόγους με προεξάρχοντες τη διαφαινόμενη στήριξη του ΔΝΤ στην Ελλάδα, που αποτυπώνεται σε δηλώσεις, και την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων από την ευρωζώνη και το ΔΝΤ και τις συστάσεις αγοράς των ελληνικών ομολόγων από μεγάλες ξένες τράπεζες.

Ταυτόχρονα όμως, όλοι σχεδόν οι επενδυτές και οι λοιπές δυνάμεις γνωρίζουν ότι επίκειται ανοδική αναθεώρηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της περιόδου 2006 - 2009 και του δημοσίου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ από τη Eurostat.

Κάποιοι ίσως ισχυριστούν ότι αυτά είναι περυσινά ξινά σταφύλια και ίσως έχουν δίκιο ως προς το έλλειμμα, αφού είναι σαφής η πρόθεση της τρόικας να μην "πειράξουν" πολύ το φετινό έλλειμμα.

Δεν ισχύει όμως για τον λόγο δημοσίου χρέους της γενικής κυβέρνησης ως προς το ΑΕΠ, αφού θα εξακοντιστεί πάνω από το 150% του ΑΕΠ το 2011, αυξάνοντας τις αμφιβολίες για την ικανότητα της χώρας να εξυπηρετεί το χρέος της σε βάθος χρόνου.

Eπομένως, αλλού θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτία.

Μερικοί στην αγορά συνδέουν τα καλά νέα κτλ, που βελτίωσαν το κλίμα στις αγορές για τις ελληνικές κινητές αξίες, με τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Όμως, δεν είναι αρκετά πειστικό γιατί προϋποθέτει ότι πολλοί ξένοι επενδυτές αγοράζουν το στόρι που κάποιοι τους πουλάνε χωρίς να το πολυεξετάζουν.

Τι θα μπορούσε λοιπόν να εξηγήσει αυτήν τη μεταστροφή υπέρ των ελληνικών ομολόγων πέρα από τη διόρθωση της υπερβολής;

Μόνο ένα πράγμα έρχεται στον νου:

Κάποιες καλές ειδήσεις από τους οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής διαβάθμισης της χώρας.

Η Ιστορία διδάσκει ότι συνήθως τα νέα διαρρέουν από εκεί πιο νωρίς από τις αποφάσεις των αρμόδιων επιτροπών των ξένων οίκων.

Γιατί λοιπόν να μην επαναληφθεί η Ιστορία στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου τα συμφέροντα είναι μεγάλα;

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.