Μοντέλο καλής - κακής τράπεζας στην Ελλάδα;

Οι ξένοι σύμβουλοι του Δημοσίου εκτιμάται ότι θα δώσουν την έκθεσή τους για τις τράπεζες στα τέλη Οκτωβρίου. Το «σπάσιμο» μιας κρατικής τράπεζας σε δύο ίσως δεν είναι στις εισηγήσεις τους. Όμως, βγάζει νόημα.

Δημοσιεύθηκε: 6 Οκτωβρίου 2010 - 07:53

Dr Money

Μοντέλο καλής - κακής τράπεζας στην Ελλάδα;

Τη δεκαετία του 1930 όπου η μία μετά την άλλη οι αμερικανικές τράπεζες έκλειναν στον απόηχο του χρηματιστηριακού κραχ του 1929, η κυβέρνηση της χώρας έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο της αγοράς των υποτιμημένων στοιχείων του ενεργητικού αρκετών εξ αυτών.

Μ’ αυτόν τον τρόπο έδωσε την ευκαιρία σε αρκετές βιώσιμες τράπεζες να συνεχίσουν να λειτουργούν.

Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, το μοντέλο του διαχωρισμού των καλών στοιχείων του ενεργητικού μιας τράπεζας από τα χαμηλής ποιότητας έγινε ευρύτερα γνωστό και έλαβε διάφορες μορφές.

Η συζήτηση για τον διαχωρισμό τραπεζών που είχαν απολέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία σε μια «καλή» και μια «κακή» τράπεζα επανήλθε κατά τη διάρκεια της πιστωτικής και χρηματοοικονομικής κρίσης την περίοδο 2007 - 2009.

Ως γνωστόν, το κλασικό μοντέλο του διαχωρισμού μιας τράπεζας σε δύο προβλέπει τη διατήρηση των καλών στοιχείων του ενεργητικού, π.χ. εξυπηρετούμενα δάνεια σε πελάτες υψηλής φερεγγυότητας που διαθέτουν καλές εξασφαλίσεις, και τις καταθέσεις στην «καλή» τράπεζα και τη μεταφορά των υπολοίπων στην «κακή» τράπεζα.

Όμως, ακόμη και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ή/και ομόλογα έχουν κάποια αξία που είτε το κράτος, συνήθως, είτε κάποιοι μακροπρόθεσμοι ιδιώτες επενδυτές θα πρέπει να αγοράσουν από την «καλή» τράπεζα.

Οι επενδυτές δεν θα έχουν πλέον αμφιβολίες για την ποιότητα του ενεργητικού της «καλής» τράπεζας και οι καταθέτες δεν θα αισθάνονται ανασφαλείς, οπότε η «καλή» τράπεζα θα συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα και να αναπτύσσεται.

Θα μπορούσε να εφαρμοστεί το μοντέλο της καλής - κακής τράπεζας στην Ελλάδα;

Μερικοί στην αγορά θεωρούν ότι θα μπορούσε π.χ. στην περίπτωση της ΑΤΕbank.

Σπάζοντας την ΑΤΕ στα δύο θα μπορούσαν να μεταφερθούν όλα τα αγροτικά και άλλα προβληματικά δάνεια σε μια νέα «κακή» τράπεζα και να παραμείνουν οι καταθέσεις και τα πιο φερέγγυα δάνεια στην «καλή» τράπεζα.

Το κράτος, ως μοναδικός μέτοχος της «κακής» τράπεζας, θα αποζημίωνε την «καλή» τράπεζα και τους άλλους μετόχους μειοψηφίας για τα προβληματικά δάνεια σε μια δίκαιη, κοινά αποδεκτή τιμή.

Η «κακή» τράπεζα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα δάνεια ως εγγύηση για να τα χρηματοδοτήσει από την ΕΚΤ, μειώνοντας την εξάρτηση του υγιούς εγχώριου τραπεζικού συστήματος από την ίδια πηγή.

Η «καλή» τράπεζα θα μπορούσε να παίξει δύο ρόλους:

Είτε να πουληθεί με διεθνή διαγωνισμό, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των υπόλοιπων ελληνικών ομίλων λόγω των καταθέσεων και γενικότερα της ρευστότητας που θα διέθετε, οπότε το Δημόσιο, ως βασικός μέτοχος, θα έβγαζε λογικά πολύ περισσότερα απ’ αυτά που έδωσε για να αγοράσει τα προβληματικά δάνειά της.

Είτε να τη χρησιμοποιήσει για να δίνει νέα δάνεια στον αγροτικό τομέα της οικονομίας κι αλλού με πιο αυστηρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει το όχημα για τη δημιουργία ενός ισχυρότερου κρατικού πυλώνα.

Εξυπακούεται ότι όλα αυτά είναι σκέψεις και ιδέες που ίσως ποτέ δεν θα μπουν σε εφαρμογή στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, μέσω είτε της ΑΤΕ είτε κάποιας άλλης τράπεζας, σε αντίθεση με άλλες χώρες.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να ακούγονται ή να συζητιούνται.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.