Ο Έλληνας ασθενής και οι γιατροί!

Την ίδια στιγμή που η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν μπει στο στόχαστρο των αγορών, η Ελλάδα αρχίζει να εισπράττει θετικά σχόλια και αναλύσεις. Έχει βελτιωθεί τόσο η κατάσταση ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο;

Δημοσιεύθηκε: 23 Σεπτεμβρίου 2010 - 07:58

Dr Money

Οι ξένοι, είτε πρόκειται για την τρόικα είτε για τους Αμερικανούς, γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει στην ελληνική οικονομία.

Δεν είναι μόνο οι πολιτικές αναλύσεις που παράγουν οι εδώ υπηρεσίες τους, τα στοιχεία με τα οποία τις τροφοδοτούν οι ελληνικές αρχές ή οι σχεδόν καθημερινές τηλεδιασκέψεις των ελεγκτών της τρόικας για την ελληνική οικονομία.

Όλοι αυτοί γνωρίζουν επίσης πολύ καλύτερα από εμάς τι διακυβεύεται σε παγκόσμια κλίμακα.

Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο μερικοί εξ αυτών θα ήταν χαρούμενοι αν η Ελλάδα μπορούσε να απομονωθεί από τις άλλες περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης και να οδηγηθεί σε "ελεγχόμενη χρεοκοπία", ώστε να δοθεί ένα καλό μάθημα στους υπολοίπους.

Γι’ αυτό και το επιχείρημα ότι η απόφαση για τη χρεοκοπία της Ελλάδας είναι της ευρωζώνης και όχι τόσο δικό μας θέμα είναι σωστό και επομένως δεν αρέσει σε κάποιους κύκλους της Ε.Ε.

Αν μάλιστα ήμασταν πιο ενήμεροι και προετοιμασμένοι για το τι διακυβεύεται, θα είχαμε επιδιώξει και πιθανόν θα είχαμε επιτύχει ένα καλύτερο μνημόνιο από αυτό που εφαρμόζουμε σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση, το κόστος μετρά από τη σκοπιά των ξένων.

Στην προκειμένη περίπτωση, το κόστος να αφεθεί η Ελλάδα στη μοίρα της ίσως είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα νέο πακέτο στήριξης ή την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της χώρας, που βρίσκεται στα χέρια του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και της ΕΚΤ.

Αναμφισβήτητα, τα πράγματα περιπλέκονται από τη στιγμή όπου όλα δείχνουν ότι η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν μπει στο στόχαστρο των αγορών.

Από τη μία πλευρά, το κόστος στήριξης τριών και όχι μιας μόνο χώρας είναι πολύ μεγαλύτερο για τις κυβερνήσεις των κρατών που το χρηματοδοτούν.

Αυτό δεν είναι καλό για την Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά, είναι επικίνδυνο για την ευρωζώνη να αφεθούν τρεις χώρες στην τύχη τους.

Όμως, σε αυτό το παιγνίδι οι Ευρωπαίοι δεν παίζουν μόνοι τους.

Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν επίσης οι Αμερικανοί.

Αρκετοί από τους τελευταίους είναι αρκετά διορατικοί για να καταλάβουν ότι η αναζωπύρωση της κρίσης του δημοσίου χρέους στην περιφέρεια της ευρωζώνης θα μπορούσε κάλλιστα να έχει παράπλευρο θύμα την ίδια τη χώρα τους.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει κάποια άρθρα στον αμερικανικό Τύπο τα οποία προειδοποιούσαν για τους κινδύνους που διέτρεχε η αμερικανική οικονομία λόγω της ταχείας αύξησης του δημοσίου χρέους την περασμένη άνοιξη με αφορμή την ελληνική κρίση;

Όντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η οικονομική υπερδύναμη και επιπλέον έχουν δικό τους νόμισμα που μπορούν να εκτυπώσουν για να αποπληρώσουν το χρέος τους αν χρειαστεί.

Είναι όμως επίσης γνωστό ότι ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μείνουν στο απυρόβλητο αν οι αγορές χάσουν την εμπιστοσύνη τους.

Επομένως, είναι προς το συμφέρον όλων αυτών να βοηθήσουν την Ελλάδα να ορθοποδήσει.

Όλοι αυτοί αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική οικονομία διολισθαίνει πιο βαθιά στην ύφεση και επομένως η κοινωνική δυσαρέσκεια θα εντείνεται, δυσκολεύοντας την εφαρμογή των προβλεπομένων στο μνημόνιο από την κυβέρνηση.

Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, έχουν ξεκινήσει τα θετικά σχόλια για τη δημοσιονομική προσπάθεια και ξεπροβάλλουν οι πρώτες συστάσεις για τοποθετήσεις σε ελληνικά ομόλογα από τράπεζες που έχουν τους δικούς τους λόγους, π.χ. Deutsche Bank.

Ο στόχος είναι να βελτιωθεί κάπως το κλίμα στην αγορά, να ενθαρρυνθεί η κυβέρνηση ώστε να εμμείνει στις μεταρρυθμίσεις και να μην αρθεί η λαϊκή υποστήριξη προς το οικονομικό πρόγραμμα.

Όσον αφορά στα κίνητρά τους, αυτά είναι γνωστά.

Αφενός τα λεφτά, κάπου 200 δισ. ευρώ ελληνικού δημοσίου χρέους, είναι πολλά και αφετέρου τα συμφέροντα είναι μεγάλα για να αφεθεί ο Έλληνας ασθενής στην τύχη του.

Το ζητούμενο όμως είναι άλλο:

Θα μπορέσει η ακολουθούμενη θεραπεία να τον βοηθήσει να ανανήψει ή θα τον αποτελειώσει;

Οι ένορκοι δεν έχουν βγάλει ακόμη απόφαση.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.