Ποιος φοβάται τον χρυσό;

Ο χρυσός είναι η μοναδική πραγματική ανοδική αγορά αλλά και η απόλυτη φούσκα, σύμφωνα με τον Τζορτζ Σόρος. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι οι επενδυτές τρελάθηκαν ούτε ότι ο χρυσός κάνει τα δικά του.

Δημοσιεύθηκε: 17 Σεπτεμβρίου 2010 - 07:57

Dr Money

Aν οι τεχνικοί αναλυτές της γερμανικής τράπεζας Commerzbank έχουν δίκιο, η τιμή του χρυσού θα πιάσει το ψυχολογικό όριο των 1.300 δολαρίων η ουγκιά στις αρχές Οκτωβρίου και κατόπιν θα διορθώσει προς τα 1.250 δολάρια πριν ξαναρχίσει το ράλι προς τα 1.400 δολάρια η ουγκιά το πρώτο εξάμηνο του 2011.

Τόσο οι τεχνικοί αναλυτές όσο και ο μεγαλοεπενδυτής Τζορτζ Σόρος, που έχει χαρακτηρίσει το πολύτιμο μέταλλο την «απόλυτη φούσκα», συμφωνούν ότι έχει περιθώρια ανόδου.

Ακόμη κι ο Σόρος έχει τοποθετηθεί στον χρυσό μέσω του Soros Fund Management για να εκμεταλλευτεί το ράλι, αν και περιμένει αναστροφή της τάσης από κάποιο σημείο και μετά.

Σε μια εποχή όπου η φερεγγυότητα ακόμη και ανεπτυγμένων κρατών αμφισβητείται, είναι επόμενο οι επενδυτές να αναζητούν καταφύγια.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο βαθμός αλληλεξάρτησης μεταξύ της τιμής του χρυσού και των ανησυχιών για το κρατικό χρέος των περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης είναι σχετικά υψηλός εδώ και μήνες.

Η άνοδος της τιμής του χρυσού συνοδεύεται συνήθως από την πτώση των τιμών και την άνοδο των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και παλαιότερα της Ελλάδας.

Αν ο χρυσός είναι ένα πραγματικό νόμισμα, όπως μερικοί τον θεωρούν, είναι επόμενο να επωφελείται όταν τα άλλα νομίσματα υποφέρουν για διαφορετικούς λόγους το καθένα.

Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο όταν όλες σχεδόν οι χώρες ενδιαφέρονται για την αποδυνάμωση του δικού τους νομίσματος ώστε να ενισχύσουν τις εξαγωγές τους και να τονώσουν τις οικονομίες τους.

Οι παρεμβάσεις της Ιαπωνίας στην αγορά συναλλάγματος για πρώτη φορά μετά το 2004, που έχουν στόχο την αποδυνάμωση του γεν, μας το υπενθυμίζουν.

Όμως, ο χρυσός δεν θα μπορούσε να κάνει τέτοιο ράλι μόνο και μόνο εξαιτίας αυτού του λόγου.

Ο πολυτιμότερος σύμμαχος του χρυσού ήταν ανέκαθεν ο πληθωρισμός.

Ας μην ξεχνάμε ότι η τιμή του χρυσού ξεπέρασε τα 800 δολάρια η ουγκιά στο αποκορύφωμα της δεύτερης πετρελαϊκής κρίσης την περίοδο 1979 - 1980, όταν κύριο «σήμα κατατεθέν» ήταν ο στασιμοπληθωρισμός.

Χρειάστηκε να περιμένουν πολλά χρόνια οι οπαδοί του κίτρινου μετάλλου για να δουν την τιμή του να σπάει το παλιό ρεκόρ.

Όμως, δεν υπάρχουν ούτε μετρήσεις ούτε ενδείξεις για αναζωπύρωση του πληθωρισμού αυτήν την περίοδο στις ανεπτυγμένες χώρες, με εξαίρεση ίσως την Ελλάδα.

Είναι λοιπόν επόμενο να αναρωτιέται κανείς γιατί ο χρυσός ανεβαίνει.

Η απάντηση ίσως είναι εξίσου απλή όσο και οξύμωρη.

Ο αποπληθωρισμός.

Γιατί; Πολύ απλά, γιατί οι ανησυχίες των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών για τον αποπληθωρισμό θα τις οδηγήσουν στην υιοθέτηση πολιτικών που ευνοούν τον πληθωρισμό και επομένως τον χρυσό.

Είτε λοιπόν θα υπάρξουν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας που θα φέρουν πληθωρισμό, είτε το αντίθετο.

Στη δεύτερη περίπτωση, τα κράτη θα αναγκαστούν να εφαρμόσουν επεκτατικές δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές, που σε συνδυασμό με την ανισορροπία ζήτησης και προσφοράς στην αγορά χρυσού θα ενισχύσουν την τιμή του πολύτιμου μετάλλου.

Υπό αυτές τις συνθήκες, το χειρότερο σενάριο για τον χρυσό είναι το καλύτερο για την παγκόσμια οικονομία, δηλαδή της χαμηλοπληθωριστικής ανάπτυξης.

Dr. Money

dr@euro2day

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.