Tράπεζες: Παπούτσι από τον τόπο σου;

Τα στρες τεστ του Σεπτεμβρίου και η αποτίμηση των κρατικού ενδιαφέροντος τραπεζών από τους συμβούλους της κυβέρνησης είναι πιθανόν να δώσουν τη θέση τους σε ένα δίλημμα.

Δημοσιεύθηκε: 24 Αυγούστου 2010 - 07:50

Dr Money

Την τελευταία φορά που η τρόικα βρέθηκε στην Αθήνα, τα πρωτοσέλιδα του Τύπου ήθελαν οι ξένοι ελεγκτές να ζητάνε την πώληση του 40% των μονάδων της ΔΕΗ.

Όταν όμως ερωτήθηκαν οι ίδιοι για το θέμα στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν αρνήθηκαν κατηγορηματικά ότι είχαν ζητήσει κάτι τέτοιο.

Σε μια μάλιστα ασυνήθιστη ενέργεια, αλλά εξίσου αποκαλυπτική της δυσφορίας της τρόικας, ο κ. Τόμσεν του ΔΝΤ πήρε τον λόγο και είπε στους εκπροσώπους του ελληνικού και του ξένου Τύπου το εξής αμίμητο:

"Γνωρίζουμε τι γράφετε στον ελληνικό Τύπο, αλλά μην πιστεύετε τον ελληνικό Τύπο", χολωμένος προφανώς γιατί μεταφέρονταν ως απόψεις της τρόικας διαρροές που έκαναν κάποιοι στην κυβέρνηση για τους δικούς τους λόγους.

Η τρόικα έφυγε από την Αθήνα, αλλά δημοσιεύματα που εξέφραζαν τις απόψεις της για τη μελλοντική διάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος δεν έλειψαν.

Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία, η τρόικα ευνοεί είτε την ιδιωτικοποίηση των κρατικών τραπεζών, είτε την είσοδό τους στο νεοσυσταθέν Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, είτε την εξαγορά από μεγάλη ξένη τράπεζα.

Πρόκειται για ευλογοφανείς και πιθανόν σωστές υποθέσεις.

Όμως, η τρόικα δεν έχει ακόμη εκφράσει επισήμως τις θέσεις της, περιμένοντας προφανώς τις αποτιμήσεις των κρατικού ενδιαφέροντος τραπεζών και τα αποτελέσματα των τεστ κοπώσεως των τραπεζών τον Σεπτέμβριο.

Ασχέτως των απόψεων της τρόικας, κάποιες εγχώριες τράπεζες θα πρέπει να κάνουν την επιλογή τους.

Ξένο αγοραστή ή παπούτσι από τον τόπο τους, κι ας είναι μπαλωμένο, που λέει ο λαός;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι περισσότεροι θα προτιμούσαν παπούτσι από τον τόπο τους, κοινώς κάποια άλλη ελληνική τράπεζα για συγχώνευση.

Όμως, θα έπρεπε να δικαιολογήσουν μια τέτοια κίνηση στους μετόχους τους.

Δεν θα ήταν τόσο εύκολο από τη στιγμή όπου η ρευστότητα του νέου μεγαλύτερου τραπεζικού σχήματος θα ήταν το άθροισμα της ρευστότητας των επιμέρους τραπεζών.

Ο μόνος τρόπος που θα βελτίωνε τη ρευστότητα μιας εγχώριας τράπεζας, δίνοντας πρόσβαση στη διατραπεζική αγορά και πιθανόν σε άλλες μορφές χρηματοδότησης, θα ήταν η εξαγορά της από μεγάλη ξένη τράπεζα.

Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν είναι πανάκεια, όπως έδειξαν οι εξαγορές της Εμπορικής και της Γενικής από μεγάλες ξένες τράπεζες.

Επιπλέον, ακόμη κι αν μια μεγάλη ελληνική τράπεζα αποκτούσε πρόσβαση στη διατραπεζική αγορά ύστερα από ένα τέτοιο ντιλ και έκοβε τμηματικά τους δεσμούς με τη μεγάλη ξένη τράπεζα, η επίπτωση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα δεν θα ήταν μεγάλη.

Ο μοναδικός τομέας που θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι μια τέτοια εξαγορά εμφανίζει ξεκάθαρο πλεονέκτημα είναι οι άμεσες ξένες επενδύσεις.

Ένα μεγάλο τραπεζικό ντιλ αξίας μερικών δισ. ευρώ αφενός θα έστελνε σήμα σε ξένα κεφάλαια ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει επενδυτικό προορισμό και αφετέρου θα άφηνε να εννοηθεί ότι δημιουργούνται αντίρροπες δυνάμεις στην ύφεση.

Ασφαλώς, οι τελικές αποφάσεις εναπόκειται στις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών και στους μετόχους τους. Το δίλημμα όμως παραμένει:

Τράπεζα από τον τόπο σου ή από το εξωτερικό;

Dr.Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.