Το ράλι που σπαζοκεφαλιάζει!

Τα ράλι γίνονται συνήθως δεκτά με ενθουσιασμό από την επενδυτική κοινότητα. Όμως, υπάρχουν κάποια που διχάζουν. Το ράλι στα κρατικά ομόλογα είναι ένα από αυτά.

Δημοσιεύθηκε: 19 Αυγούστου 2010 - 07:47

Dr Money

Τον προηγούμενο μήνα παρουσιάστηκε το φαινόμενο να κάνουν ράλι τόσο οι μετοχές όσο και τα κρατικά ομόλογα.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μίλησαν για παράδοξο.

Ο λόγος είναι απλός.

Το χρηματιστηριακό ράλι προεξοφλεί την ανάκαμψη της οικονομίας και των επιχειρηματικών κερδών, ενώ το ράλι των κρατικών ομολόγων προειδοποιεί συνήθως για σημαντική επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας και στην περίπτωση των ΗΠΑ εκλαμβάνεται ως οιωνός της επονομαζόμενης διπλής βουτιάς της οικονομίας.

Και τα δύο δεν μπορεί να συμβαίνουν, οπότε μία από τις δύο αγορές θα έπρεπε να έχει δίκιο, εκτός κι αν υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση που να δικαιολογεί τη συμπεριφορά των δύο αγορών.

Από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει περίπου 20 μέρες, αλλά μοιάζει σαν να έχει περάσει περισσότερος χρόνος.

Από τη μακροοικονομική πλευρά υπάρχουν κάποιες εξελίξεις.

Από τη μία, τα μακροοικονομικά στοιχεία της αμερικανικής οικονομίας δείχνουν όντως κόπωση και αδυναμία, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με την οικονομία της ευρωζώνης.

Με προεξάρχουσες τη Γερμανία και κάποιες άλλες χώρες του σκληρού πυρήνα, η οικονομία της ευρωζώνης τα πήγε καλύτερα απ' ότι αναμενόταντο β΄ τρίμηνο, βοηθούντος του αδύναμου ευρώ, το οποίο όμως έχει πλέον ισχυροποιηθεί.

Ο ρυθμός ανάπτυξης αναμένεται ότι θα επιβραδυνθεί τα δύο τελευταία τρίμηνα, όμως εκτιμάται ότι θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα για το σύνολο της χρονιάς.

Δεν θα περίμενε λοιπόν κανείς η απόδοση του 30ετούς κρατικού ομολόγου της Γερμανίας να πέσει κάτω από 3% για πρώτη φορά χθες και η απόδοση του 10ετούς ομολόγου να "παίζει" κοντά στο 2,25% - 2,35%.

Ούτε είναι λογικό να διαπιστώνει κανείς ότι τα μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα των μεγαλύτερων βιομηχανικών κρατών του πλανήτη προσφέρουν αποδόσεις από την αρχή της χρονιάς κάπου 6% - 9%, που θα ζήλευαν οι μετοχές.

Προφανώς, κάτι άλλο συμβαίνει εδώ, αν δεχτούμε ότι ούτε η οικονομία της ευρωζώνης βρίσκεται σε τροχιά ύφεσης ούτε η παγκόσμια οικονομία, και το μόνο ερώτημα είναι η αμερικανική οικονομία, που όμως βρίσκεται σε στιβαρά χέρια.

Τι μπορεί να είναι;

Κατ’ αρχάς, η ενσωμάτωση των προσδοκιών στις αποδόσεις των ομολόγων ότι τα επιτόκια παρέμβασης και γενικότερα τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια στις ΗΠΑ θα παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ' ό,τι προβλεπόταν μέχρι πριν από λίγο καιρό.

Οι προσδοκίες για χαμηλά επιτόκια βοηθούν ως γνωστόν και τις μετοχές.

Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η αγορά αναγνωρίζει μεν ότι οι πιθανότητες να πέσει η αμερικανική οικονομία ξανά σε ύφεση είναι περιορισμένες.

Όμως, η αγορά κατανοεί επίσης ότι οι πιθανότητες να εφαρμόσει η Fed αρκετά ελαστική πολιτική, ώστε να αποτρέψει το ενδεχόμενο διπλής ύφεσης, είναι μεγάλες, αφού δεν θα θελήσει να ρισκάρει.

Δεύτερον, πολλοί επενδυτές που είχαν αγοράσει μετοχές είτε στο πιο πρόσφατο παρελθόν, π.χ. το 2006 - 2007, είτε στο απώτερο, π.χ. το 2000, και κάηκαν δεν πείθονται εύκολα να ξαναμπούν στις μετοχές και προτιμούν τα κρατικά ομόλογα, παρά τις χαμηλές αποδόσεις τους.

Πρόκειται συνήθως για πελάτες λιανικής.

Τρίτον, και ίσως πρόκειται για τον πιο σημαντικό παράγοντα, τα περισσότερα χαρτοφυλάκια διεθνώς έχουν προχωρήσει σε επαναπροσδιορισμό των κινητών αξιών και φυσικά των κρατικών ομολόγων που θεωρούν χαμηλού ρίσκου.

Είναι προφανές ότι η κρίση χρέους της Ελλάδας και οι ανησυχίες για μετάδοσή της στις περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν την εξήγηση, η μείωση των αποδόσεων των μακροπρόθεσμων ομολόγων της Γερμανίας, των ΗΠΑ κι άλλων τέτοιων χωρών είναι απόρροια της στροφής τέτοιων θεσμικών χαρτοφυλακίων προς αυτά.

Από πλευράς διαφοροποίησης χαρτοφυλακίου, ίσως δεν είναι η καλύτερη επιλογή.

Όταν όμως το μενού των τοποθετήσεων χαμηλού ρίσκου έχει περιοριστεί αισθητά, δεν υπάρχουν πολλές επιλογές.

Κοντολογίς, το ράλι στα μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα των μεγαλύτερων βιομηχανικών χωρών του κόσμου ίσως οφείλεται περισσότερο σε "διαρθρωτικούς" λόγους, παρά σε κυκλικούς όπως η ελαστικότερη νομισματική της Fed.

Αν είναι έτσι, οι αποδόσεις των μακροπρόθεσμων ομολόγων θα παραμείνουν σε χαμηλά επίπεδα για καιρό. Ίσως πάνω από χρόνο.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.