Δολάριο: Βασιλιάς ή σάκος του μποξ;

Ένα δολάριο θα άξιζε όσο ένα ευρώ ή περισσότερο, προέβλεπαν αρκετοί ειδικοί πριν κάνα δίμηνο. Όμως, η πορεία ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη. Τι θα πρέπει να περιμένουμε τώρα;

Δημοσιεύθηκε: 12 Αυγούστου 2010 - 07:51

Dr Money

Η επανάκτηση της αξιοπιστίας του ευρώ αποτελεί τη σημαντικότερη εξέλιξη στην παγκόσμια αγορά συναλλάγματος από τον Μάιο μέχρι σήμερα.

Δεν είναι μικρό πράγμα να προβλέπουν οι περισσότεροι ειδικοί την αποδυνάμωση του ευρώ έναντι του δολαρίου, δίνοντας την ισοτιμία ευρώ - δολαρίου στο 1,10 ή στο 1, ή ακόμη και στο 0,90, και αυτή να τους διαψεύδει, σκαρφαλώνοντας σταδιακά πάνω από το 1,30.

Όσοι πάντως παρακολουθούν τις διακυμάνσεις των ισοτιμιών του αμερικανικού νομίσματος έναντι των κυριότερων νομισμάτων επί πολλά χρόνια δεν θα πρέπει να εκπλήσσονται. Τουναντίον.

Όμως, "ο γέγονε, γέγονε", που θα έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αν και αξίζει να απαριθμήσουμε τα γεγονότα που αποκατέστησαν την αξιοπιστία του ευρώ στις αγορές τόσο γρήγορα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε η ικανότητα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας να δανειστούν από τις αγορές τα ποσά που χρειάζονταν το διάστημα Μαΐου - Ιουλίου.

Έκαναν δηλαδή πράξη ό,τι δεν έκανε η Ελλάδα λίγους μήνες νωρίτερα.

Σημαντικό ρόλο έπαιξε επίσης το γεγονός ότι δεν υπήρξαν παρενέργειες στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα από τη λήξη του 12μηνου ρέπο ύψους 400 δισ. ευρώ και άνω τον Ιούνιο.

Τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια στη διατραπεζική αγορά του ευρώ ανέβηκαν, αλλά η αγορά-κλειδί των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης δεν επηρεάστηκε.

Ερχόμενοι στο σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα διαφορετικό τοπίο.

Είναι πλέον εμφανές ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας επιβραδύνεται και η Fed ετοιμάζεται να παρέμβει, εφαρμόζοντας πιο ελαστική νομισματική και πιστωτική πολιτική αν χρειαστεί.

Αν η ανάκαμψη θα είναι πιο αδύναμη από την αναμενόμενη μέχρι πρόσφατα, που είναι μάλλον το πιθανότερο σενάριο, ή θα διολισθήσει στην ύφεση απομένει να το δούμε στην πράξη.

Είναι όμως σίγουρο ότι οι αγορές ομολόγων θα κρατήσουν πιο χαμηλά τις αποδόσεις των αμερικανικών κρατικών ομολόγων συγκριτικά με τις αντίστοιχες των ομολόγων χωρών της ευρωζώνης, παρότι η οικονομία της τελευταίας εκτιμάται ότι θα εμφανίσει σημάδια κόπωσης το δ΄ τρίμηνο λόγω των ΗΠΑ και της εφαρμοζόμενης αυστηρότερης δημοσιονομικής πολιτικής.

Αυτό πρακτικά λειτουργεί υπέρ του ευρώ, αλλά δεν είναι τόσο απλό από τη στιγμή όπου οι μεγάλοι επενδυτές δεν βλέπουν όλα τα ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης με το ίδιο μάτι.

Άλλο τα γερμανικά ομόλογα κι άλλο τα ισπανικά ή τα πορτογαλικά ομόλογα, που έχουν χαμηλότερη πιστοληπτική διαβάθμιση, με αποτέλεσμα να μην επενδύονται τα ποσά που θα έπρεπε, στερώντας μια πηγή δύναμης από το ευρώ.

Αν σε αυτά προστεθεί τυχόν απόπειρα της ΕΚΤ να εφαρμόσει πιο αυστηρή νομισματική πολιτική, το ευρώ μπορεί να κάνει ράλι.

Είναι όμως μάλλον απίθανο να αφήσει η ΕΚΤ τους πιο αδύναμους κρίκους, όπως η Ελλάδα, μόνους τους, δυσκολεύοντας την πρόσβαση των τραπεζών τους στον μηχανισμό άντλησης ρευστότητας. Επομένως, θα πρέπει να ισορροπήσει μεταξύ των δύο πλευρών.

Κοντολογίς, ο συνδυασμός ηπιότερης οικονομικής ανάκαμψης ή ύφεσης στις ΗΠΑ και ισχυρότερης του αναμενομένου ανάπτυξης στην ευρωζώνη, που συνοδεύεται από συγκριτικά υψηλότερες αποδόσεις ομολόγων και επιτοκίων στη χρηματαγορά, είναι αρκετά ισχυρός για να στείλει την ισοτιμία ευρώ - δολαρίου σε υψηλότερα επίπεδα.

Όχι όμως δραματικά υψηλότερα το επόμενο τρίμηνο για τους λόγους που εξηγήσαμε.

Πιθανόν, στο 1,35 ή υψηλότερα, με τη συνοδεία σκαμπανεβασμάτων, εκτός απροόπτου φυσικά.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.