Ο πρώτος αμφισβητίας της αναδιάρθρωσης!

Για να αλλάξει το κλίμα στις αγορές υπέρ της Ελλάδας θα πρέπει κάποιοι ξένοι οίκοι να προβληματίσουν τους υπόλοιπους. Υπό αυτήν την έννοια η τοποθέτηση της Morgan Stanley κρίνεται ικανοποιητική.

Δημοσιεύθηκε: 3 Αυγούστου 2010 - 07:48

Dr Money

Οι αγορές λειτουργούν αρκετές φορές όπως ο όχλος.

Υιοθετούν μια άποψη και ποντάρουν σε αυτή για να βγάλουν λεφτά. Αν μάλιστα διαπιστώσουν ότι το ποντάρισμα τους βγαίνει, δεν διστάζουν να γίνουν ακόμη πιο επιθετικές.

Αν είσαι θύμα τους, διαμαρτύρεσαι και φωνάζεις, καταφερόμενος εναντίον των κερδοσκόπων.

Αν όμως είσαι ωφελημένος, συνήθως ξεχνάς την παρουσία τους και αποδίδεις το ράλι στα ισχυρά θεμελιώδη δεδομένα της επιχείρησης ή της εθνικής οικονομίας.

Είτε οι αγορές ποντάρουν στο καλό σενάριο είτε στο κακό, ο κανόνας δεν αλλάζει.

Όταν ο fund manager ακούει τους συναδέλφους του να καμαρώνουν στις παμπ για να τις υπεραξίες που έβγαλαν ποντάροντας στο άλφα ή στο βήτα σενάριο, είναι πολύ πιθανό να κάνει το ίδιο, καθότι το κυνήγι των αποδόσεων είναι ανελέητο.

Ακόμη κι αν δεν πρόκειται για το κυνήγι των αποδόσεων αλλά απλώς για προσωπικούς λόγους, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Η ιστορία με το ράλι των ελληνικών τραπεζών το 2003 είναι άκρως διδακτικό.

Έπειτα από μερικά χρόνια ζημιών που κατέγραφαν τα συναλλακτικά χαρτοφυλάκια των τραπεζών, ορισμένοι διορατικοί αναλυτές αντιλήφθηκαν τη σημασία της λιανικής τραπεζικής στα έσοδα και στα κέρδη των τραπεζών τα επόμενα χρόνια.

Έσπευσαν λοιπόν να αναβαθμίσουν τις επενδυτικές συστάσεις τους, αρχικά σε "ουδέτερη" από "πώληση" και εν συνεχεία, όταν πλέον είχαν επιβεβαιωθεί οι υποθέσεις τους, σε "αγορά".

Ορισμένοι πελάτες τους, κυρίως από funds, που πίστεψαν το ελληνικό στόρι και αγόρασαν τραπεζικές μετοχές, έβγαλαν καλά λεφτά και δεν είχαν κανέναν λόγο να μην καυχώνται για τα εντυπωσιακά κέρδη στους φίλους τους.

Οι τελευταίοι τους ακολούθησαν, συμβάλλοντας στη δημιουργία συνθηκών όχλου που τροφοδότησε το ράλι των ελληνικών τραπεζικών μετοχών για κάμποσα χρόνια.

Στην προκειμένη περίπτωση, το ζητούμενο δεν είναι ο τραπεζικός κλάδος αλλά η ικανότητα της χώρας να τα βγάλει πέρα χωρίς να πάει σε αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της.

Παρά την πρόοδο που φαίνεται ότι έχει επιτευχθεί στο δημοσιονομικό μέτωπο, η κυρίαρχη άποψη στις αγορές θέλει η Ελλάδα να αναδιαρθρώνει το χρέος της τα επόμενα χρόνια.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αλλάξει αυτή η άποψη:

Πρώτον, τα στοιχεία που θα βγαίνουν από την Ελλάδα να επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις για επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων και την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Δεύτερον, κάποιοι μεγάλοι ξένοι οίκοι ή μεγάλα funds να αναπτύξουν τον προβληματισμό τους, αμφισβητώντας εν μέρει την κυρίαρχη άποψη περί χρεοκοπίας.

Υπό αυτήν την έννοια, η χθεσινή τοποθέτηση των δύο οικονομολόγων της Morgan Stanley, με την οποία αμφισβητούν εμμέσως αλλά ξεκάθαρα την κυρίαρχη άποψη των αγορών για την Ελλάδα, είναι ένα θετικό πρώτο βήμα.

Αν τα στοιχεία και τα νέα από την Ελλάδα συνεχίσουν να είναι καλά, θα πρέπει να θεωρείται πιθανό κι άλλος ξένος οίκος να ακολουθήσει την ίδια γραμμή, αμφισβητώντας τη σημερινή άποψη της αγοράς.

Είναι αναμφισβήτητα πολύ νωρίς για να βγάλει κάποιος ασφαλή συμπεράσματα.

Είναι όμως σαφές ότι όσο περισσότεροι αμφισβητούν την κυρίαρχη άποψη τόσο πιο ευάλωτη γίνεται η τελευταία.

Όμως, αυτό ακριβώς θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο από την ελληνική πλευρά.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.