Ιδεολόγοι, θέσεις και stress tests!

H κυρίαρχη άποψη στη χώρα μας θέλει η αγορά να έχει υποδεχτεί θερμά τα αποτελέσματα των τραπεζικών stress tests. Όμως, αρκετοί στο εξωτερικό δεν πείθονται. Αγύριστα κεφάλια ή κάτι άλλο;

Δημοσιεύθηκε: 2 Αυγούστου 2010 - 07:51

Dr Money

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στην πορεία των τραπεζικών μετοχών στη χώρα μας και στην ευρωζώνη το προηγούμενο διάστημα που διαδέχθηκε την ανακοίνωση των τεστ αντοχής, τα οποία διεξήγαγε η CEBS, θα πρέπει να παραδεχθεί ότι είχαν θετική επίδραση στον κλάδο.

Αν επαναλάβει την ίδια άσκηση με το ευρώ, θα πρέπει να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα, αφού το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα ισχυροποιήθηκε έναντι του δολαρίου.

Ακόμη κι αν κανείς απέδιδε μέρος των κερδών των τραπεζικών μετοχών και της ανόδου του ευρώ στην απόφαση της Επιτροπής της Βασιλείας για την υιοθέτηση πιο ελαστικών ρυθμιστικών κανόνων απ' ό,τι περίμενε η αγορά, δεν θα μπορούσε να αγνοήσει κάτι άλλο:

Το ποσό (premium) που πληρώνουν όσοι θέλουν να ασφαλίσουν τα χαρτοφυλάκια των ομολόγων τους απέναντι στο ενδεχόμενο στάσης πληρωμών από χώρες της ευρωζώνης ή τις τράπεζες τους μειώθηκε πάνω από 10% την προηγούμενη εβδομάδα.

Όταν όμως κάποιος έχει μια πολύ ισχυρή άποψη για ένα θέμα, προσπαθεί να ανακαλύψει κάτι που να την υποστηρίζει.

Είναι γνωστό ότι σε αρκετούς κύκλους, κυρίως αγγλοσαξονικούς, τα stress tests αμφισβητούνται ευθύς εξαρχής.

Το βασικό επιχείρημα είναι ότι σχεδιάστηκαν για να μην περάσουν τα τεστ όσο το δυνατόν λιγότερες ευρωπαϊκές τράπεζες και όχι για να δοκιμαστεί η αντοχή του τραπεζικού συστήματος σε ακραία σενάρια.

Οι ίδιοι παραπέμπουν στα αποτελέσματα των πανευρωπαϊκών τεστ αντοχής που έδειξαν ότι μόνο 7 από τις 91 μεγαλύτερες τράπεζες της Ε.Ε. έμειναν μετεξεταστέες.

Όμως, όσο ιδεολόγος κι αν είναι κανείς, δεν μπορεί να αρνηθεί την πραγματικότητα των τριών παραγόντων που προαναφέρθηκαν:

Κοινώς, του τραπεζικού ράλι, του ισχυρότερου ευρώ και της μείωσης των ασφαλίστρων στα CDSs.

Θα πρέπει να υπάρχει ή να βρεθεί μια διαφορετική πειστική εξήγηση για το ίδιο φαινόμενο.

Αυτή δεν είναι άλλη από την απόφαση των ευρωπαϊκών τραπεζών να δημοσιοποιήσουν πόσα και τι είδους κρατικά ομόλογα έχουν στα διάφορα χαρτοφυλάκιά τους.

Κοινώς, η ενίσχυση της διαφάνειας.

Όμως, το βασικότερο επιχείρημα εκείνων που θεωρούν τις υποθέσεις στις οποίες στηρίχτηκαν τα πανευρωπαϊκά stress tests "ελαστικές" βασίζεται σε μια άλλη παρατήρηση:

Στο άνοιγμα της ψαλίδας που χωρίζει το 3μηνο διατραπεζικό επιτόκιο Euribor από το επιτόκιο OIS για διατραπεζικά δάνεια μιας νύχτας (overnight).

To spread, το οποίο θεωρείται δείκτης του συστημικού ρίσκου στο τραπεζικό σύστημα, άνοιξε αντί να κλείσει την προηγούμενη εβδομάδα.

Η διεύρυνση του ανωτέρω spread ερμηνεύεται ως ενδεικτικό της απροθυμίας των ευρωπαϊκών τραπεζών να δανείσουν η μία στην άλλη.

Έχουν δίκιο;

Ο καιρός θα δείξει, είναι μια πρώτη απάντηση.

Παρ’ όλα αυτά, είναι δύσκολο να πείσεις κάποιον ουδέτερο ότι έχεις δίκιο όταν πιάνεις τον έναν και χάνεις τους άλλους τρεις στόχους, εκτός κι αν τα δεδομένα αλλάξουν άρδην.

Αν αυτό δεν συμβεί, τότε μάλλον θα πρόκειται γι’ αυτό που ο λαός αποκαλεί αγύριστα κεφάλια.

Μόνο που αυτά τα κεφάλια έχουν πιθανόν λόγο ή λόγους να είναι αγύριστα.

Κάποιοι είναι απλώς ιδεολόγοι, που δεν συμπαθούν το πρότζεκτ του ευρώ, και κάποιοι άλλοι επενδυτές που έχουν πάρει θέσεις συμβατές με την άποψη περί αποτυχημένων stress tests.

Εξυπακούεται ότι όλες οι απόψεις είναι σεβαστές.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.