Αισιόδοξοι εναντίον απαισιόδοξων!

Η κίνηση της κυβέρνησης να επιστρατεύσει τους ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτιοφόρων ΔΧ ήταν απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία της οικονομίας. Όμως, η μάχη για το μέλλον δεν έχει κριθεί.

Αισιόδοξοι εναντίον απαισιόδοξων!
Οι Έλληνες πολιτικοί -τουλάχιστον όσοι έχουν το γνώθι σαυτόν- δεν θα πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι που χρειάσθηκε να έρθει το ΔΝΤ για να γίνει το αυτονόητο.

Να ανοίξουν κάποια κλειστά επαγγέλματα και υπηρεσίες στον ανταγωνισμό και να απελευθερωθούν σταδιακά δυνάμεις που θα δώσουν μεγαλύτερη ώθηση στην ελληνική οικονομία μεσοπρόθεσμα, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.

Είναι κάτι που θα έπρεπε να είχε δρομολογηθεί και να είχε υλοποιηθεί σταδιακά πριν από αρκετά χρόνια.

Ακόμη κι ο Μπερλουσκόνι, που πολλοί επικρίνουν ή γελοιοποιούν ενίοτε στην Ελλάδα, είχε φερθεί πιο έξυπνα σε αυτό το μέτωπο.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός διπλασίασε τις άδειες, ανοίγοντας αναίμακτα το επάγγελμα με την παροχή δωρεάν αδειών στους φορτηγατζήδες της χώρας του, οι οποίοι έσπευσαν να τις πουλήσουν για να βγάλουν λεφτά, καταλήγοντας να ανοίξουν οι ίδιοι το επάγγελμα τους, όπως αναφέρουν οι γνωρίζοντες.

Από μια άποψη, η απελευθέρωση των συγκεκριμένων επαγγελμάτων και αγορών θα έπρεπε να είχε προηγηθεί της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος, αφού έχει πολύ πιο έντονο αναπτυξιακό χαρακτήρα και χαίρει μεγαλύτερης εκτίμησης στην πλατιά μάζα του κόσμου.

Όμως, κάλλιο αργά παρά ποτέ, ακόμα κι αν φέρει τη στάμπα του ΔΝΤ.

Είναι επίσης θετικό ότι όλο και περισσότεροι αρχίζουν να ασπάζονται την άποψη ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα μειωθεί στο 8,1% του ΑΕΠ ή και χαμηλότερα το 2010, με αποτέλεσμα η χώρα να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα για τον αυτόνομο δανεισμό της στις διεθνείς αγορές αργότερα.

Σε έναν βαθμό, η ανωτέρω θετική εξέλιξη βασίζεται στην εκτίμηση ότι το ονομαστικό ΑΕΠ είτε δεν θα μειωθεί τόσο όσο προβλέπεται στο μνημόνιο είτε θα αυξηθεί ελαφρώς.

Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι στην αγορά εμφανίζονται βαθιά προβληματισμένοι για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα τρίμηνα, θεωρώντας ότι δεν έχουμε δει ακόμη τα χειρότερα.

Κανείς ασφαλώς δεν μπορεί να ξέρει αν έχουν δίκιο ή όχι.

Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι οι αγορές προεξοφλούν την ανάκαμψη αρκετούς μήνες πριν αυτή γίνει πραγματικότητα κι ενώ η οικονομική δραστηριότητα συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τους Έλληνες που δεν έχουν δει αυτό το έργο να παίζεται.

Η Ελλάδα έχει να ζήσει ύφεση, κι όχι μάλιστα τέτοιας έντασης, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Ήταν η εποχή όπου ένας άλλος πρωθυπουργός είχε επίσης φθάσει στα πρόθυρα να υπογράψει το απαραίτητο έγγραφο για να ζητήσει η χώρα βοήθεια από το ΔΝΤ, αλλά τελικά δεν το έκανε, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες.

Προς το παρόν, οι απαισιόδοξοι έχουν το πάνω χέρι στην αγορά καθώς αρκετοί κλάδοι υποφέρουν, εισοδήματα συμπιέζονται και άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους.

Όμως, όποιος γελά τελευταίος γελά καλύτερα, λέει μια παροιμία.

Θα γελάσουν οι αισιόδοξοι ή οι απαισιόδοξοι;

Οι ένορκοι δεν έχουν βγάλει ακόμη την απόφασή τους και σημαντικό ρόλο θα παίξει η ψυχολογία του κόσμου.

Αν η τελευταία βελτιωθεί, το ισοζύγιο των πιθανοτήτων θα γείρει υπέρ των αισιόδοξων.

Αν όμως η ψυχολογία δεν βελτιωθεί και ο χρόνος περνά, η κατάσταση ίσως πάρει άσχημη τροπή, ιδίως αν επικρατήσουν εκείνοι που θεωρούν ότι μπορούν να επιτύχουν καλύτερο οικονομικό - δημοσιονομικό αποτέλεσμα με διάφορες μορφές εκφοβισμού του κόσμου.


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v