ΕΚΤ: Τα stress tests θέλουν τη Fed τους!

H αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών στις ευρωπαϊκές τράπεζες προϋποθέτει τη διαφάνεια των ισολογισμών τους. Τα stress tests θα βοηθήσουν αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το κάνει όπως η Fed.

Δημοσιεύθηκε: 24 Ιουνίου 2010 - 07:50

Dr Money

ΕΚΤ: Τα stress tests θέλουν τη Fed τους!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΕΚΤ υπό την προεδρία του κ. Ζαν-Κλoντ Τρισέ έχει δείξει πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία σε θέματα ανάπτυξης απ' ότι μαρτυρεί η επίσημη γραμμή της περί της προσήλωσης στη σταθερότητα των τιμών.

Η ΕΚΤ έχει επικριθεί επανειλημμένα από κάποιους κύκλους εντός και εκτός ευρωζώνης για παρέκκλιση από την άσκηση «ορθόδοξης» νομισματικής πολιτικής κατά τα πρότυπα της γερμανικής Bundesbank.

Η αλλαγή πλεύσης από την ΕΚΤ στο θέμα της παροχής ρευστότητας στις τράπεζες με ενέχυρο ελληνικούς κρατικούς τίτλους μετά τη μεγάλη υποβάθμιση των τελευταίων θεωρήθηκε από αρκετούς ένδειξη αδυναμίας και αναξιοπιστίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο έγινε επίκληση παλαιότερων δηλώσεων των κ. Τρισέ και Παπαδήμου που ήθελαν την ΕΚΤ να μην αλλάζει τους κανόνες αποδοχής καλυμμάτων, π.χ. κρατικά ομόλογα, για την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες λόγω της Ελλάδας ή κάποιας άλλης χώρας.

Φυσικά, ο ρόλος κάθε κεντρικής τράπεζας είναι να παράσχει ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα σε περίπτωση ανάγκης (last lender of resort) για να μην προκληθεί συστημικός κίνδυνος και αυτό ακριβώς έπραξε η ΕΚΤ.

Ακόμη περισσότερο ενόχλησε η απόφαση της ΕΚΤ να αγοράσει κρατικά ομόλογα της Ελλάδας και άλλων περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης από τη δευτερογενή αγορά παρότι διευκρινίστηκε ότι οι αγορές θα «αποστειρωθούν».

Κοινώς, όποια ρευστότητα έμπαινε στο σύστημα από τις αγορές ομολόγων της ΕΚΤ θα αφαιρούνταν με άλλο τρόπο ώστε η συνολική ρευστότητα να μην επηρεαστεί.

Παρ’ όλα αυτά η κατάσταση στην αγορά των κρατικών χρεογράφων της ευρωζώνης δεν έχει βελτιωθεί, όπως μαρτυρεί το άνοιγμα των spreads σε ομόλογα και CDSs, ενώ έχουν επανέλθει οι ανησυχίες για την υγεία των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Έχουν επίσης επανεμφανιστεί φαινόμενα που είχαν κάνει την εμφάνισή τους την περίοδο της κρίσης της Lehman Brothers, π.χ. να μη δανείζει η μία τράπεζα στην άλλη, να μειωθεί η ρευστότητα κτλ.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι επενδυτές δεν φαίνεται να μπορούν να ξεχωρίσουν τις καλές και υγιείς τράπεζες από τις υπόλοιπες, με αποτέλεσμα να τις παίρνει όλες η μπάλα.

Υπό αυτό το πρίσμα, η απόφαση για τη διεξαγωγή stress tests, δηλαδή δοκιμών προσημείωσης σε ακραίες καταστάσεις, στις τράπεζες κρίνεται σωστή γιατί μπορεί να καλύψουν το κενό πληροφόρησης για τη χρηματοοικονομική τους υγεία που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στην επενδυτική κοινότητα.

Όμως, η απόφαση της ΕΚΤ να μη δοκιμάσει τις αντοχές των δύο μεγαλύτερων τραπεζών από κάθε χώρα της ευρωζώνης απέναντι στο ενδεχόμενο μεγάλης πτώσης των τιμών των κρατικών χρεογράφων αποδυναμώνει την αποτελεσματικότητα των stress tests.

Όταν η Fed προχώρησε σε ανάλογα stress tests στις 19 μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες στις αρχές του 2009, αυτά έδειξαν ότι 10 τράπεζες χρειάζονταν κεφαλαιακή ενίσχυση συνολικού ύψους 75 δισ. δολαρίων περίπου.

Μ’ αυτόν τον τρόπο η αγορά πληροφορήθηκε ποιες αμερικανικές τράπεζες ήταν υγιείς και ποιες όχι.

Αν λοιπόν, τα stress tests που κάνει η ΕΚΤ στις ευρωπαϊκές τράπεζες δεν εμπλουτιστούν με κάποιου είδους προσημείωση για ακραίες καταστάσεις στην αγορά κρατικού χρέους, τα αποτελέσματα ίσως δεν γίνουν πιστευτά από τις αγορές.

Όμως, το λιγότερο που χρειάζονται οι δυο ελληνικές τράπεζες και οι άλλες ευρωπαϊκές είναι να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία των stress tests.

Το επιχείρημα ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να υιοθετήσει τέτοιες παραδοχές για τον πιστωτικό κίνδυνο των κρατικών ομολόγων, ίσως είχε βάση σε άλλη περίοδο.

Όταν όμως η ΕΚΤ δίνει ρευστότητα στις τράπεζες, αποδεχόμενη τα κρατικά ομόλογα που υποβάλλουν με «κούρεμα», δεν πείθει ότι δεν μπορεί να ζητήσει από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις από ανάλογη άσκηση (κούρεμα) στην κεφαλαιακή τους επάρκεια.

Η ΕΚΤ θα πρέπει, λοιπόν, να ακολουθήσει το παράδειγμα της Fed.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.