Τα ζόμπι και η απεργία των επενδυτών!

Οι συνέπειες της κρίσης του χρέους στην Ευρώπη είναι μεγαλύτερες και πιο πολύπλοκες απ’ αυτές που πολλοί αντιλαμβάνονται, καθώς δεν είναι μόνο τα ομόλογα αλλά και οι μετοχές που επηρεάζονται.

Δημοσιεύθηκε: 23 Ιουνίου 2010 - 07:48

Dr Money

Πολλά έχουν γραφτεί ή λεχθεί για την κρίση του δημοσίου χρέους και τις επιπτώσεις του στις δυτικές οικονομίες και ιδιαίτερα των αποκαλούμενων μεσογειακών χωρών της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Ιταλία.

Όμως, η κρίση του δημοσίου χρέους έχει επίσης επηρεάσει τη συμπεριφορά των θεσμικών επενδυτών παγκοσμίως απέναντι στα ομόλογα που εκδίδουν χώρες με υψηλό δημόσιο χρέος όπως η Ελλάδα.

Έχει επίσης επηρεάσει αρνητικά τη συμπεριφορά τους απέναντι σε άλλες κινητές αξίες τους, όπως οι μετοχές, κυρίως των τραπεζών.

Δεν είναι μυστικό ότι τα ελληνικά και σε μικρότερο βαθμό τα πορτογαλικά κρατικά ομόλογα βρίσκονται στα αζήτητα.

Κοινώς, υπάρχει μια ιδιότυπη απεργία μεγάλων ξένων θεσμικών επενδυτών σε κρατικούς τίτλους τέτοιων χωρών.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παραδοσιακοί επενδυτές, όπως η PIMCO, να μη συμμετέχουν στις αγορές τους, συμπαρασύροντας κι άλλους επενδυτές.

Η ιστορία με το ελληνικό δολαριακό ομόλογο που ήθελε να εκδώσει το Δημόσιο στις ΗΠΑ τον Απρίλιο, αλλά δεν προχώρησε λόγω κυρίως της αρνητικής στάσης της PIMCO, είναι γνωστή.

Από την άλλη πλευρά, χώρες με υψηλό χρέος αλλά μεγάλη δεξαμενή εγχώριων καταθέσεων, όπως η Ιταλία και η Ιαπωνία, δεν αντιμετωπίζουν τόσο οξύ πρόβλημα. Τουλάχιστον προς το παρόν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι θεσμικοί επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, ξαναβλέπουν το ρίσκο από διαφορετική σκοπιά.

Αυτό δεν αφορά μόνο στις επενδύσεις, αλλά και στο ρίσκο του αντισυμβαλλομένου, π.χ. των άλλων τραπεζών με τις οποίες συναλλάσσονται.

Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης προτίμησαν πρόσφατα να τοποθετήσουν την πλεονάζουσα ρευστότητά τους στην ΕΚΤ αντί να τη δανείσουν σε άλλες τράπεζες.

Για τις τράπεζες και για όλους τους άλλους θεσμικούς επενδυτές τα κρατικά ομόλογα θεωρούνταν μέχρι σήμερα η πιο ασφαλής μορφή επένδυσης.

Γι’ αυτόν τον λόγο οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων αποτελούσαν σημείο αναφοράς για τη μέτρηση της απόδοσης πιο ριψοκίνδυνων μορφών επένδυσης, όπως οι μετοχές.

Όμως, υπάρχουν πλέον ερωτηματικά κατά πόσον τα κρατικά ομόλογα είναι τόσο ασφαλή όσο η επενδυτική κοινότητα πίστευε στο παρελθόν.

Οι αμφιβολίες δεν αφορούν μόνο στα ελληνικά ομόλογα αλλά και σε εκείνα μεγάλων χωρών όπως η Ιαπωνία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ.

Υπό αυτήν την έννοια, τίθεται ένα ευρύτερο θέμα, γιατί τα επιτόκια των κρατικών τίτλων χρησιμοποιούνται επίσης στα μοντέλα αποτίμησης των μετοχών κι άλλων αξιών.

Αν τα επιτόκια των κρατικών ομολόγων δεν είναι τόσο χαμηλού ρίσκου όσο οι επενδυτές πίστευαν στο παρελθόν, πόσο αξιόπιστο μπορεί να θεωρηθεί το ασφάλιστρο (premium) που δίνουν τα μοντέλα;

Κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα αυτά τα ερωτηματικά υπάρχουν γιατί η περίοδος που διανύουμε είναι ασυνήθιστη και δεν πρόκειται να διαρκέσει για πάντα.

Είναι ένα λογικό συμπέρασμα το οποίο βασίζεται στην υπόθεση ότι οι χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα θα καταφέρουν να βάλουν τάξη στα δημόσια οικονομικά τους και να μειώσουν το χρέος τους ως ποσοστό του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα.

Ο χρόνος θα δείξει αν έχουν δίκιο.

Προς το παρόν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η κρίση του δημοσίου χρέους έχει επιπτώσεις στις οικονομίες και στις κινητές αξίες που δεν είναι άμεσα αντιληπτές από όλους, παρά μόνο από τους "απεργούντες" θεσμικούς επενδυτές στις χώρες με υψηλό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.