H ευθυνοφοβία βλάπτει την οικονομία!

Το λιγότερο που χρειάζεται αυτή τη κρίσιμη περίοδο η ελληνική οικονομία σε μια δύσκολη συγκυρία είναι η απροθυμία όσων κατέχουν θέσεις ευθύνης στο Δημόσιο να πάρουν πρωτοβουλίες.

Δημοσιεύθηκε: 18 Ιουνίου 2010 - 07:50

Dr Money

Η ανάληψη ρίσκου είναι μέρος της ζωής ενός ανθρώπου.

Φυσικά, όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι.

Άλλοι αναλαμβάνουν μεγαλύτερο ρίσκο, προσδοκώντας μεγαλύτερη απόδοση, κι άλλοι λιγότερο.

Όμως, αυτό φαίνεται να ισχύει στον ιδιωτικό τομέα, γιατί στο Δημόσιο η έννοια του ρίσκου είναι σχεδόν άγνωστη.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της κατάστασης έχει παίξει η απουσία υλικών και μη κινήτρων και σε κάποιες περιπτώσεις η παρουσία αντικινήτρων.

Ως ένα σημείο, αυτό που συμβαίνει είναι κατανοητό.

Γιατί να πάρει κάποιος διευθυντής στο Δημόσιο την ευθύνη να υπογράψει μια απόφαση που ενέχει κάποιο ρίσκο ως προς την αποτελεσματικότητά της, όταν δύο τινά μπορεί να συμβούν:

Είτε η απόφαση να αποδειχτεί λανθασμένη, οπότε κινδυνεύει να κατηγορηθεί από άλλους και ενίοτε να βρεθεί στα δικαστήρια, είτε να αποδειχτεί ορθή και να μην του το αναγνωρίσει κανένας.

Είτε η πρώτη περίπτωση ισχύει είτε η δεύτερη, το συμπέρασμα είναι απλό.

Ο διευθυντής ή υποδιευθυντής θα ήταν σε καλύτερη θέση αν δεν αναλάμβανε κανένα ρίσκο, οπότε θα είχε το κεφάλι του ήσυχο.

Όλα αυτά δεν είναι ασφαλώς κάτι καινούργιο.

Είναι παθογένειες που κουβαλά επί δεκαετίες το Δημόσιο.

Όμως, η σημερινή οικονομική συγκυρία δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε προηγούμενη τις τελευταίες δεκαετίες.

Ποτέ άλλοτε η χώρα δεν βρισκόταν υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ.

Η απειλή δραματικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού είναι υπαρκτή, όσο κι αν πολλοί, αν όχι όλοι μας, δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.

Θα πρέπει λοιπόν να βρεθούν τρόποι ώστε να καταπολεμηθεί η ευθυνοφοβία στο Δημόσιο, η οποία ενισχύεται από το νοσηρό κλίμα των σκανδάλων που ταλανίζει τη ζωή του τόπου.

Αυτό ισχύει ιδίως τώρα που η χώρα θα πρέπει να κινητοποιήσει όλο το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και να αξιοποιήσει στο έπακρο όλες τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες που υπάρχουν για υλοποίηση επενδύσεων από ελληνικά και ξένα κεφάλαια.

Κάποιος ίσως ισχυριστεί ότι η υψηλή φορολογία των εταιρικών κερδών και των μερισμάτων που διανέμονται λειτουργεί αποτρεπτικά προς αυτήν την κατεύθυνση και ασφαλώς έχει δίκιο.

Όμως, ακόμη περισσότερο αρνητική είναι η συνεισφορά της περιβόητης γραφειοκρατίας του Δημοσίου.

Δεν είναι άλλωστε μυστικό σε επιχειρηματικούς κύκλους ότι η μεγάλη πλειονότητα των δημοσίων υπαλλήλων συνεχίζει τον χαβά της, παρά τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η οικονομία.

«Αντί να κοιτάξουν πώς να διευκολύνουν μια επένδυση, αυτοί κάνουν ό,τι μπορούν για να βρουν κάτι και να βάλουν εμπόδια ακόμη και σήμερα», αναφέρει υψηλόβαθμο στέλεχος κατασκευαστικής εταιρίας.

Απαιτείται λοιπόν δραστική αλλαγή στον τρόπο των απολαβών και της μετεξέλιξης των δημοσίων υπαλλήλων γενικά, και ειδικότερα εκείνων που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, για να ενθαρρυνθεί η ανάληψη ρίσκου και να ανταμειφθεί ανάλογα αν υπάρξει θετικό αποτέλεσμα.

Μερικοί ίσως ισχυριστούν ότι όλα αυτά είναι ευχολόγια εδώ που έφτασε η κατάσταση.

Ίσως έχουν δίκιο.

Όμως, δεν κάνει κακό να επισημαίνουμε μερικά από τα κακώς κείμενα για να διορθωθούν ώστε να πάρει μπρος η ελληνική οικονομία.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.