Χωρίς κίνητρα, χορεύει το αρκούδι;

Η επιτυχία του προγράμματος λιτότητας δεν εξαρτάται μόνο από τα πολλά περιοριστικά μέτρα που έχουν ληφθεί. Σε σημαντικό βαθμό εξαρτάται από τους ανθρώπους και τα κίνητρα που έχουν.

Δημοσιεύθηκε: 10 Ιουνίου 2010 - 07:51

Dr Money

Είναι γνωστό ότι αν κανείς αποτυπώσει τις επιπτώσεις όλων των μέτρων που έχουν ληφθεί στο δημοσιονομικό έλλειμμα και επιπλέον λάβει υπόψη του τις σημαντικές εφάπαξ δαπάνες της προηγούμενης χρονιάς, π.χ. λόγω εκλογών κ.τ.λ. θα πρέπει να καταλήξει στο εξής, απλό συμπέρασμα.

Η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 8,1% του ΑΕΠ το 2010 από 13,6% η παραπάνω το 2009 είναι εύκολα επιτεύξιμος.

Όμως, η εξέλιξη του ελλείμματος του προϋπολογισμού στο πεντάμηνο παρά την αρχική θετική εντύπωση που αποκομίζει κανείς ακούγοντας υπουργούς να μιλάνε για μείωση της τάξης του 40% σε σχέση με πέρυσι προβληματίζει.

Πρώτον, γιατί είναι προφανές ότι σημαντική συμβολή έχει τόσο η μείωση των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων όσο και η αναβολή της επιστροφής του ΦΠΑ σε εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Δεύτερον, γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι η οικονομία διολισθαίνει πιο βαθιά στην ύφεση και η ψυχολογία των επενδυτών, των καταναλωτών και των επιχειρηματιών χειροτερεύει.

Το γεγονός ότι δεν έχει περάσει αρκετός χρόνος από τότε που τα περιοριστικά μέτρα ξεκίνησαν να εφαρμόζονται και μερικά, π.χ. νέα αύξηση του ΦΠΑ, δεν έχουν καν μπει σε εφαρμογή σημαίνει ότι θα πρέπει να περιμένουμε λίγους μήνες ακόμη για να έχουμε καλύτερη εικόνα.

Όμως, αυτό δεν αλλάζει κάποια δεδομένα.

Ορισμένοι κλάδοι της οικονομίας και επιχειρήσεις είναι στην εντατική με την ανεργία στον ιδιωτικό τομέα να έχει πάρει την ανιούσα.

Δεν είναι όμως μόνο τα μέτρα που θα κρίνουν το αποτέλεσμα.

Σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τους απλούς υπαλλήλους αλλά και τους επικεφαλείς τους στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα κι εδώ φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα κινήτρων.

Είναι προφανές ότι η διάθεση των ανθρώπων για εργασία είναι σε σημαντικό βαθμό συνδεδεμένη με την αμοιβή, την προοπτική της ανέλιξης τους κ.τ.λ..

Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδήμονες, η διάθεση μιας μεγάλης μερίδας δημοσίων υπαλλήλων για εργασία εμφανίζει σοβαρή κάμψη μετά τις περικοπές σε μισθούς και επιδόματα και την αυξημένη φορολογία της επόμενης χρονιάς.

Με δεδομένο ότι η μεγάλη πλειοψηφία των υπαλλήλων θεωρεί ότι δεν κινδυνεύει η θέση τους λόγω μονιμότητας εκλείπει ένα ακόμη κίνητρο για εργασία.

Ίσως γι’ αυτό ορισμένοι θέτουν θέμα μονιμότητας ενώ άλλοι μιλάνε για καταργήσεις οργανισμών και θέσεων.

Αντίθετα, το κίνητρο της διατήρησης της θέσης εργασίας υφίσταται στον ιδιωτικό τομέα αφού οι υπάλληλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.

Όμως, ολοένα και περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις προχωρούν σε περικοπές αμοιβών, μπόνους κ.τ.λ. για να επιζήσουν η να παραμείνουν ανταγωνιστικές, μειώνοντας τα κίνητρα από το προσωπικό.

Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, π.χ. τράπεζες, φρόντισε να παρέμβει το κράτος, φορολογώντας βαριά τα όποια μπόνους.

Υπό αυτές τις συνθήκες εναπόκειται στον πατριωτισμό του κάθε δημόσιου υπάλληλου και στην ευσυνειδησία των ιδιωτικών για να αντιμετωπισθεί το δημοσιονομικό πρόβλημα και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Ο λαός λέει το «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει».

Όμως, το αρκούδι στο δημόσιο τομέα δεν είναι νηστικό αλλά έτσι κι αλλιώς δυσκολεύεται να χορέψει.

Όμως, αυξάνονται τα νηστικά αρκούδια στον ιδιωτικό που συνήθως χορεύουν.

Ο χρόνος θα δείξει αν η έλλειψη κινήτρων είναι τόσο σημαντική όσο υποστηρίζουν μερικοί.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.