Τράπεζες: To στοίχημα του επενδυτή

Έπειτα από μια μεγάλη πτώση έρχεται η άνοδος, υπαγορεύει η λογική. Όμως, στην περίπτωση των ελληνικών τραπεζών δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται γιατί δεν εξαρτάται τόσο από αυτές.

Δημοσιεύθηκε: 7 Ιουνίου 2010 - 07:47

Dr Money

Ποιος θα περίμενε ότι θα έβλεπε τη μετοχή της Εθνικής Τράπεζας κάτω από τα 10 ευρώ στα τέλη του 2009;

Φρονούμε ελάχιστοι.

Πόσοι πιστεύουν σήμερα ότι η μετοχή της Εθνικής θα μπορούσε να πλησιάσει ή και να ξεπεράσει τα 20 ευρώ μέσα στο 2012;

Μάλλον λίγοι έως ελάχιστοι.

Αναφερόμαστε στην Εθνική γιατί θεωρείται η πιο κραταιά από τις μεγάλες ελληνικές τράπεζες, αν και το ίδιο θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε για κάποια άλλη μεγάλη τράπεζα.

Η αγορά δεν επικεντρώνεται σήμερα στις προοπτικές κάθε μιας ελληνικής τράπεζας αυτής καθαυτήν, αλλά συνδέει την τύχη των τραπεζών με την πορεία του ελληνικού κράτους.

Δεν είναι η πρώτη φορά και δεν θα είναι ασφαλώς η τελευταία που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Έχει συμβεί και σ’ άλλες χώρες στο παρελθόν.

Είναι απολύτως φυσιολογικό.

Η μοίρα του Δημοσίου και του τραπεζικού συστήματος είναι σε μεγάλο βαθμό αλληλένδετες.

Αν το ένα καταρρεύσει, το πιθανότερο είναι ότι θα πάρει μαζί του και το άλλο.

Αν, από την άλλη πλευρά, το κράτος καταφέρει να βάλει τα δημόσια οικονομικά του σε τάξη και πείσει τις αγορές, το τραπεζικό σύστημα θα ωφεληθεί τα μέγιστα.

Το στοίχημα λοιπόν για τους επενδυτές δεν είναι τόσο τραπεζικό όσο μακροοικονομικό, αν και είναι προφανές ότι όλες οι τράπεζες δεν είναι ίδιες.

Μερικές διαθέτουν καλύτερη ρευστότητα, ισχυρότερη κεφαλαιακή βάση και είναι πιο έτοιμες να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης σε σχέση με άλλες.

Για να είμαστε ακόμη πιο σαφείς, το στοίχημα δεν συνδέεται απλώς με το βάθος και τη διάρκεια της ύφεσης που θα κρίνει το ποσοστό των δανείων σε καθυστέρηση, τις επιπρόσθετες προβλέψεις που πρέπει να παρθούν και γενικότερα το χτύπημα στην κεφαλαιακή τους βάση.

Όπως σωστά επιχειρηματολογούν κάποιοι, η οικονομία της Ουκρανίας βυθίστηκε σε ύφεση και είδε το ΑΕΠ της να μειώνεται σωρευτικά κατά 20%, αλλά το τραπεζικό της σύστημα δεν κατέρρευσε.

Συνδέεται κυρίως με το ερώτημα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους που θέτουν επίμονα μερικοί από το εξωτερικό και συνδέουν με το περίφημο «κούρεμα» από 30% μέχρι 50% στην αξία των ελληνικών ομολόγων.

Μια τέτοια εξέλιξη θα επιβάρυνε τις ελληνικές τράπεζες, καθώς θα «πλήγωνε» την κεφαλαιακή τους βάση και θα οδηγούσε σε αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων.

Φυσικά, αναδιάρθρωση δεν πρόκειται να προκύψει αν η Ελλάδα καταφέρει να πετύχει τον στόχο για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος για την οποία έχει δεσμευτεί απέναντι στην Ε.Ε. και στο ΔΝΤ και λάβει τα διαρθρωτικά μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο.

Όταν όμως πληροφορείται κανείς ότι υπουργοί αλληλοτρώγονται μεταξύ τους και δεν βλέπει σύμπνοια, είναι εύλογο να δημιουργείται η εντύπωση ότι αρκετοί υπουργοί έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας ένα έργο που δεν το πιστεύουν.

Επιπλέον, τα άσχημα μαντάτα από την πορεία των δημοσίων εσόδων εντείνουν τον προβληματισμό, καθότι είναι γνωστό ότι το κράτος δεν θα μπορέσει να επιτύχει τον στόχο από τη στιγμή που η ύφεση βαθαίνει και επομένως είναι λογικό να εισπράττει λιγότερα έσοδα τους επόμενους μήνες από ΦΠΑ κ.λπ.

Επομένως, το βάρος πέφτει στις δαπάνες, αλλά κι εδώ είτε υπάρχουν μαύρες τρύπες, όπως τα δημόσια νοσοκομεία, είτε η μείωση ωραιοποιείται από τη σημαντική μείωση των δαπανών του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που θεωρείται υποβοηθητικό της ανάπτυξης τους πρώτους μήνες της χρονιάς.

Οι τραπεζικές μετοχές είναι ο εύκολος στόχος για όσους ποντάρουν στο κακό σενάριο για την Ελλάδα από τη στιγμή που έχουν δυσκολέψει τα πράγματα με τα ομόλογα.

Οι επενδυτές και σπεκουλαδόροι ουσιαστικά στοιχηματίζουν σήμερα μέσω των τραπεζών υπέρ της αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους μετά σημαντικού «κουρέματος».

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν τα δεδομένα είναι η συνεπής εκτέλεση του συμφωνηθέντος δημοσιονομικού προγράμματος με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ από τη μια πλευρά για αρκετά τρίμηνα και οι κινήσεις εξορθολογισμού και συγκέντρωσης στον χώρο των τραπεζών από την άλλη.

Ποιοι έχουν δίκιο θα φανεί στην πορεία.

Πάντως, οι τολμηροί και πιστεύοντες σήμερα στο καλό σενάριο μπορεί να απολαύσουν αποδόσεις της τάξης του 100% μέσα στο 2012.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.