Μετατρέψτε τo ασφαλιστικό σε ευκαιρία!

Το ασφαλιστικό οδηγεί σε οδυνηρές αλλαγές των όρων συνταξιοδότησης για πολλούς εργαζομένους. Δεν χρειάζεται όμως να μείνει έτσι αν αντιγράψουμε σωστά άλλες χώρες.

Δημοσιεύθηκε: 3 Ιουνίου 2010 - 00:12

Dr Money

Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα.

Πόσο διαφορετικά και καλύτερα για όλους θα ήταν σήμερα τα πράγματα για το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης της χώρας αν η χώρα δεν έβγαινε στους δρόμους στις αρχές της δεκαετίας του 2000 για να αποκηρύξει το σχέδιο μεταρρύθμισης που προωθούσε ο τότε υπουργός εργασίας Τάσος Γιαννίτσης;

Σύσσωμη η αντιπολίτευση και μεγάλο μέρος της κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος τάχθηκαν τότε εναντίον εκείνης της μεταρρύθμισης που θα μας είχε γλυτώσει από τα χειρότερα.

Όμως, ο περιούσιος λαός εθριάμβευσε, ο κ. Γιαννίτσης παραιτήθηκε και το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης συνέχισε την φθίνουσα πορεία του, απορροφώντας όλο και περισσότερους πόρους από τον προυπολογισμό και συμβάλλοντας στην αύξηση του δημοσίου χρέους.

Ηταν σίγουρο ότι το «ατύχημα» δεν επρόκειτο να αποφευχθεί και απλά το μόνο που δεν γνωρίζαμε ήταν το χρονικό σημείο που θα λάμβανε χώραν.

Η έμμεση εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας στο ΔΝΤ και την ΕΕ ήταν επόμενο να φέρει στην επιφάνεια το τεράστιο αυτό ζήτημα.

Η απαίτηση για τον εξορθολογισμό του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης σε μια χώρα με έντονο δημογραφικό πρόβλημα ήταν αναμενόμενη.

Όμως, η τρόικα έχει προφανώς διαπιστώσει επίσης ότι υπάρχει έλλειμμα πολιτικής βούλησης για μείωση των κρατικών δαπανών στο πολιτικό σύστημα παρότι η χώρα χαρακτηρίζεται από μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα και δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Είναι λοιπόν επόμενο να θεωρεί το ασφαλιστικό ως μια καλή ευκαιρία για να μειώσει το έλλειμμα του προυπολογισμού διαχρονικά και εν συνεχεία το δημόσιο χρέος, περιορίζοντας δραστικά η εξαλείφοντας τις επιχορηγήσεις προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Γι’ αυτούς τους λόγους το ασφαλιστικό θα είναι πολύ πιο σκληρό σε σχέση μ’ αυτό που θα μπορούσε να ήταν αν κάποιοι πολιτικοί πήγαιναν κόντρα στο λαικό ρεύμα και επέβαλαν λύσεις που βραχυπρόθεσμα είχαν πολιτικό κόστος αλλά μεσομακροπρόθεσμα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του λαού.

Όμως, ο γέγονε, γέγονε αφού λίγα πράγματα μπορεί πλέον να αλλάξουν στο ασφαλιστικό που συζητά η κυβέρνηση με την τρόικα.

Επομένως, θα έπρεπε να κοιτάξουμε την επόμενη μέρα.

Παραφράζοντας εκείνους που ισχυρίζονται ότι θα πρέπει να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία, θα λέγαμε ότι θα πρέπει να καταστήσουμε το ασφαλιστικό ευκαιρία τόσο για τους ιδιώτες όσο και για το δημόσιο.

Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα.

Αρκεί να αντιγράψουμε κάποια άλλη χώρα, π.χ. την Γερμανία.

Από την σκοπιά των ιδιωτών, το ζητούμενο θα πρέπει να είναι η αποταμίευση ώστε να συμπληρωθεί η ισχνή κρατική σύνταξη όταν έλθει η ώρα της συνταξιοδότησης.

Από την σκοπιά του κράτους, το ζητούμενο θα πρέπει να είναι η ενίσχυση της αποταμίευσης που μπορεί να κατευθύνεται σε κρατικά ομόλογα για να διευκολύνει την χρηματοδότηση του ελλείμματος και την απεξάρτηση από τους ξένους πιστωτές.

Όμως, μια τέτοια τάση θα πρέπει να ενθαρρυνθεί με φοροαπαλλαγές.

Στη Γερμανία, ο εργένης μπορεί να βάλλει μέχρι 20.000 ευρώ στην άκρη γι’ αυτό τον σκοπό και ο οικογενειάρχης μέχρι 40.000 ευρώ ετησίως.

Όπως μας ενημερώνουν το 65% του όποιου ποσού (μέχρι τα ανωτέρω όρια) φοροαπαλλάσεται.

Στη περίπτωσή της Ελλάδας, το όριο θα μπορούσε να τεθεί σε πιο χαμηλά επίπεδα, π.χ. 5000 ευρώ ετησίως, χωρίς δυνατότητα εξαγοράς των κρατικών ομολόγων μέχρι την συνταξιοδότησή.

Αν κάποιος ζητήσει να εξαγοράσει τα ομόλογα νωρίτερα θα φορολογηθεί με βάση την κλίμακά εισοδήματός του.

Αναμφισβήτητα, είναι πιο εύκολο να βάζει κανείς μπροστά τέτοια προγράμματα όταν η οικονομία αναπτύσσεται και τα δημόσια οικονομικά είναι πιο ανθηρά.

Όμως, ποτέ δεν είναι αργά.

Η ενθάρρυνση της μακροχρόνιας αποταμίευσης για συνταξιοδοτικούς λόγους έχει πολύ περισσότερα οφέλη για τους ιδιώτες και το δημόσιο απ’ ότι οι απώλειες κάποιων φορολογικών εσόδων.

Το ασφαλιστικό μπορεί και πρέπει να γίνει ευκαιρία για τα φυσικά πρόσωπα και το δημόσιο.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.