Mια ευρωζώνη χωρίς τη Γερμανία;

Αν οι καλοί καπετάνιοι στη φουρτούνα φαίνονται, η ευρωζώνη δεν έχει τέτοιους. Με τη Γερμανία να πιέζει για τη δική της πολιτική, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε αν η ευρωζώνη θα ήταν καλύτερα χωρίς αυτήν.

Δημοσιεύθηκε: 21 Μαΐου 2010 - 07:52

Dr Money

Σε περιόδους κρίσης, όπως η σημερινή, οι χώρες χρειάζονται ηγέτες. Όμως, είναι δύσκολο να εντοπίσεις τέτοιους στην ευρωζώνη αυτήν την περίοδο.

Η Γερμανία, η πιο ισχυρή οικονομία της ευρωζώνης, είναι ίσως η μεγαλύτερη απογοήτευση, γιατί θα περίμενε κανείς πολύ περισσότερα απ’ αυτήν σε σχέση με άλλες χώρες που έχουν μικρότερη οικονομική ισχύ και επιρροή.

Είναι κρίμα για την ευρωζώνη που σε μια τόσο δύσκολη ώρα δεν υπάρχει ένας πολιτικός του αναστήματος του πρώην καγκελάριου Κολ στη Γερμανία.

Από τη στιγμή που κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, κάτι άλλο θα πρέπει να γίνει.

Η πιο ριζοσπαστική λύση θα ήταν εκείνη που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών και αναλυτών απεύχεται.

Η δημιουργία μιας νέας ευρωζώνης χωρίς τη Γερμανία.

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ουτοπικό. Είναι όμως;

Αναμφισβήτητα, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου τυχόν αποχώρησή της θα δημιουργούσε μεγάλο κενό.

Από την άλλη πλευρά, η αποχώρηση της Γερμανίας θα αποδυνάμωνε περισσότερο το ευρώ, κάτι που πολλοί θεωρούν το καλύτερο αντίδοτο στην πολιτική της εφαρμοζόμενης δημοσιονομικής προσαρμογής.

Επιπλέον, θα έλυνε τα χέρια της ΕΚΤ ώστε να προχωρήσει σε πιο δυναμικές παρεμβάσεις στις αγορές ομολόγων για τη μείωση και εν συνεχεία τη σταθεροποίηση των ευρωπαϊκών spreads κατά τα πρότυπα της Fed.

Ακόμη, θα ήταν ευκολότερο να προχωρήσει η Ε.Ε. στην έκδοση ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση των πιο αδύναμων χωρών.

Έτσι, οι πιο αδύναμες χώρες θα είχαν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους να μειώσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα ώστε να μη βυθίσουν τις οικονομίες τους στην ύφεση χωρίς να βρίσκουν εμπόδιο το κόστος της χρηματοδότησής τους.

Θα ήταν ακόμη ευκολότερο να δημιουργηθεί ένας εξισορροπητικός δημοσιονομικός μηχανισμός για τη μεταφορά περισσότερων κεφαλαίων (ποσοστό) από τις χώρες που έχουν πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών προς τις χώρες που έχουν ελλείμματα.

Φυσικά, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί η προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής που επιδιώκει μετά μανίας σήμερα η Γερμανία.

Απλώς, θα πλαισιωνόταν από ένα πλέγμα πολιτικών και πρωτοβουλιών για τις οποίες η ισχυρότερη οικονομικά χώρα της ευρωζώνης δεν είναι θερμή.

Μήπως λοιπόν τα προβλήματα της ευρωζώνης θα λύνονταν πιο εύκολα αν έφευγε η Γερμανία;

Όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι σ’ έναν χρόνο από σήμερα η ευρωζώνη θα είναι τελείως διαφορετική σε θεσμικό επίπεδο απ' ό,τι τώρα...

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.