Ελληνική κρίση: Θρίαμβος του εθνικισμού;

Υπάρχουν διαφορετικές σκοπιές από τις οποίες θα μπορούσε να προσεγγίσει κάποιος την ελληνική δημοσιονομική κρίση. Η οικονομική σκοπιά είναι η κυρίαρχη. Υπάρχει όμως και η γεωπολιτική.

Ελληνική κρίση: Θρίαμβος του εθνικισμού;
Η δημοσιονομική κρίση που διέρχεται η χώρα είναι σε συντριπτικό βαθμό ελληνικό δημιούργημα.

Για κάποιους είναι δημιούργημα των τελευταίων 30 χρόνων. Για κάποιους άλλους είναι κυρίως δημιούργημα της περιόδου 2004 - 2009 και για μερικούς είναι κυρίως απόρροια όσων έγιναν τους τελευταίους 6 - 7 μήνες.

Όλοι έχουν δίκιο, αν και κάποιοι έχουν περισσότερο από άλλους, κατά την ταπεινή άποψή μας.

Οι σπεκουλαδόροι έπαιξαν, επίσης, κάποιον ρόλο στη διαμόρφωση ακραίων διακυμάνσεων στις αγορές τους προηγούμενους μήνες, αλλά δεν δημιούργησαν αυτοί το ελληνικό πρόβλημα.

Απλώς το εντόπισαν και προσπάθησαν να βγάλουν κέρδη σε ένα διεθνές περιβάλλον που ευνοούσε μια τέτοια εξέλιξη λόγω της διόγκωσης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων που είχε προκαλέσει η διεθνής πιστωτική και χρηματοοικονομική κρίση και της στάσης της ευρωζώνης.

Πρόκειται για την οικονομίστικη προσέγγιση του θέματος.

Υπάρχει όμως μια διαφορετική προσέγγιση του ίδιου θέματος από μια άλλη σκοπιά, τη γεωπολιτική.

Η τελευταία στέκεται ιδιαίτερα στη στάση της ευρωζώνης και στη διάσταση απόψεων μεταξύ των χωρών του ευρωπαϊκού Βορρά και των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου για την ελληνική κρίση που τείνει να μετατραπεί σε ευρωπαϊκή.

Σύμφωνα με αυτήν την άποψη, η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι η Ευρώπη είναι διαιρεμένη σε έθνη και η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων ταυτίζεται πρώτα με τη χώρα της, π.χ. Έλληνες, Γερμανοί, Ιταλοί κτλ, και δευτερευόντως με την κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Οι οπαδοί της θεωρίας παραπέμπουν στην ευρωπαϊκή ιστορία και στην αποτυχία της Σοβιετικής Ένωσης, της Γιουγκοσλαβίας ή της Ναζιστικής Γερμανίας να δημιουργήσουν πολυεθνικά κράτη στα οποία ένα θα έχει τον κυρίαρχο ρόλο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάστηκε για να δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή ταυτότητα, διατηρώντας παράλληλα το κράτος-έθνος και την αρχή της εθνικής κυριαρχίας για την οποία είχαν πολεμήσει επί αιώνες.

Όμως, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου ο Καλιφορνέζος αποδέχεται ότι έχει κοινή μοίρα με τον Νεοϋορκέζο, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κοινά συμφέροντα, αλλά δεν θεωρούν ότι έχουν κοινή μοίρα.

Αν η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν οικονομική κρίση, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Γερμανός, ο Ολλανδός ή ο Αυστριακός την αντιμετωπίζουν ως δική τους.

Το ερώτημα που θέτουν είναι κατά πόσον η κρίση στην Ελλάδα τους αφορά, αφού τη θεωρούν ξένη χώρα, καθότι ούτε την ίδια γλώσσα μιλάνε, ούτε έχουν την ίδια κουλτούρα.

Το κριτήριο είναι το συμφέρον και όχι η αντίληψη της κοινής μοίρας και του κοινού ευρωπαϊκού οράματος, σύμφωνα με αυτήν τη γεωπολιτική προσέγγιση.

Υπό αυτήν την έννοια, η κυριαρχία του εθνικισμού στην Ευρώπη εξηγεί γιατί οι χώρες-μέλη της ευρωζώνης και της Ε.Ε. δεν κατάφεραν να βρουν πιο γρήγορα μια κοινώς αποδεκτή λύση στην ελληνική δημοσιονομική κρίση.

Εξηγεί επίσης πιθανόν τον προβληματισμό των αγορών για το μέλλον του ευρωπαϊκού πρότζεκτ.


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v