Ευρωσωσίβιο ή βαρίδι για τα "γουρούνια";

Οι ηγέτες της ευρωζώνης επικαλέστηκαν το ισχυρό ευρώ για να δικαιολογήσουν τη δημιουργία του "διχτυού ασφαλείας" των 750 δισ. ευρώ. Όμως, τα "γουρούνια" της ΟΝΕ θα έπρεπε να ελπίζουν ακριβώς στο αντίθετο.

Δημοσιεύθηκε: 11 Μαΐου 2010 - 07:50

Dr Money

Ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι οι αγορές θα έκαναν ράλι αν η ΕΚΤ πατούσε το "πυρηνικό κουμπί" για την αγορά κρατικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά.

Η διάχυτη αίσθηση ότι ο συστημικός κίνδυνος θα ήταν μεγάλος για το πρότζεκτ του ευρώ αν δεν γινόταν κάτι μέχρι τη Δευτέρα το πρωί έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση της ΕΚΤ να "στηρίξει" τον μηχανισμό των 750 δισ. ευρώ της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.

Καλοί και άγιοι οι μηχανισμοί, αλλά οι αγορές αντιλαμβάνονται καλύτερα κάτι άλλο:

Την παρουσία ενός μεγάλου αγοραστή με βαθιές τσέπες που μπορεί και είναι αποφασισμένος να κάνει μερικούς σορτάκηδες να πονέσουν, οδηγώντας τα spreads της ευρωπαϊκής περιφέρειας σε αρκετά πιο χαμηλά επίπεδα ισορροπίας.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κανένας μηχανισμός και καμία παρέμβαση από την ΕΚΤ ή από οποιονδήποτε δεν θα έχουν αντίκρισμα αν η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία κ.ά. δεν μειώσουν δραστικά το δημοσιονομικό τους έλλειμμα.

Οι παρεμβάσεις και οι μηχανισμοί λύνουν το πρόβλημα της ρευστότητας αλλά όχι της φερεγγυότητας των χωρών μεσοπρόθεσμα.

Όμως, η παρέμβαση της ΕΚΤ μπορεί να συνεισφέρει στην επίλυση του προβλήματος της φερεγγυότητας κρατών, κυρίως της Ελλάδας, με άλλον τρόπο.

Πρώτον, διατηρώντας τα επιτόκια του ευρώ σε χαμηλά επίπεδα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ ό,τι περιμένουν οι συμμετέχοντες στις αγορές.

Δεύτερον, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για μια ελεγχόμενη περαιτέρω αποδυνάμωση του ευρώ.

Αν και η ΕΚΤ έχει διευκρινίσει ότι θα ουδετεροποιήσει το αποτέλεσμα των παρεμβάσεών της στις αγορές, π.χ. αφαιρώντας τη ρευστότητα που θα μπει, υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να αποδυναμωθεί το ευρώ.

Οι εμπροσθοβαρείς οικονομικοί δείκτες των ΗΠΑ στέλνουν πιο ισχυρό σήμα από τους αντίστοιχους της ευρωζώνης, παραπέμποντας σε ισχυρότερη ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας.

Επίσης, η Fed έχει ξεκινήσει να μαζεύει σιγά-σιγά την τεράστια ρευστότητα που διοχέτευσε στις αγορές και στο χρηματοοικονομικό σύστημα τα τρία προηγούμενα χρόνια, ενώ η ΕΚΤ δύσκολα θα κάνει το ίδιο σε μια περίοδο όπου ο ευρωπαϊκός Νότος πλήττεται.

Επομένως, οι πιθανότητες για περαιτέρω αποδυνάμωση του ευρώ δεν είναι ελάχιστες.

Αντί όμως οι ηγέτες της ευρωζώνης να θλίβονται από αυτό το ενδεχόμενο, μάλλον θα πρέπει να χαίρονται.

Ο λόγος είναι απλός.

Η διολίσθηση του ευρώ έναντι του δολαρίου και άλλων νομισμάτων αποτελεί ίσως το λιγότερο επίπονο αντίδοτο στην πολιτική της δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα πρέπει να εφαρμόσουν η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του Νότου τα επόμενα χρόνια.

Σημειώνεται ότι η διολίσθηση του ευρώ κατά 10% έναντι των νομισμάτων των κυριότερων εμπορικών εταίρων της ευρωζώνης οδηγεί σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,8%.

Στην παρούσα φάση, η τόνωση της οικονομίας είναι απαραίτητη για να αποφευχθεί ο αποπληθωρισμός, δηλαδή η πτώση των μισθών και των τιμών.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι ηγέτες της ευρωζώνης θα πρέπει να εύχονται ο μηχανισμός των 750 δισ. ευρώ και οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ να οδηγήσουν σε περαιτέρω αποδυνάμωση του ευρώ και όχι σε ισχυροποίησή του.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.