Το πολιτικό σύστημα μπροστά στο ΔΝΤ!

Βάζουν μπροστά το στερεότυπο του ατίθασου νεοέλληνα, κοιτάζουν τους αριθμούς και μας θεωρούν ξοφλημένους. Δεν είναι εύκολο, αλλά θα πρέπει να τους διαψεύσουμε.

Δημοσιεύθηκε: 3 Μαΐου 2010 - 07:51

Dr Money

Μερικοί άνθρωποι είναι τυχεροί στη ζωή τους.

Άλλοι δεν είναι απλώς τυχεροί.

Είναι επίσης επιδέξιοι γιατί εκμεταλλεύονται κάποιο γεγονός στο έπακρον είτε για να αναρριχηθούν σε υψηλά πόστα της δημόσιας ζωής είτε για να γίνουν διάσημοι και να βγάλουν πολλά λεφτά.

Υπάρχουν αρκετοί στην ελληνική πολιτική, τραπεζική και επιχειρηματική σκηνή που ανήκουν στους πρώτους, αλλά ελάχιστοι, ή μάλλον κανένας, στους δεύτερους.

Όμως, υπάρχουν αρκετοί από τους δεύτερους στο εξωτερικό.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έγιναν διάσημοι για κάτι σημαντικό που έκαναν μία φορά στη ζωή τους, αλλά φρόντισαν να το εκμεταλλευτούν στο έπακρον.

Ο καθηγητής κ. Ρουμπίνι ανήκει σε αυτήν την κατηγορία.

Ο καθηγητής έγινε διάσημος γιατί προέβλεψε εγκαίρως, το 2007, την επερχόμενη διεθνή χρηματοοικονομική κρίση.

Κι όχι μόνο έκανε αυτό, αλλά φρόντισε να το κάνει βούκινο στήνοντας παράλληλα έναν δικό του μηχανισμό έρευνας που χρησιμοποιεί για παρεμβάσεις, π.χ. μέσω διαλέξεων, με το αζημίωτο.

Αν και οι προβλέψεις που έχει κάνει έκτοτε έχουν αποδειχτεί λανθασμένες, π.χ. η πρόβλεψη στις αρχές του 2009 ότι είμαστε στην αρχή μιας παγκόσμιας ύφεσης, τα ΜΜΕ ανά τον κόσμο αναπαράγουν την άποψή του.

Με δεδομένα την κρίση του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα και τα δημοσιονομικά προβλήματα αρκετών περιφερειακών χωρών της ευρωζώνης, ο κ. Ρουμπίνι δεν έχει χάσει την ευκαιρία να γνωστοποιήσει τις απαισιόδοξες απόψεις του.

Η Ελλάδα είναι η κορυφή του παγόβουνου και όποιο πακέτο στήριξης κι αν λάβει απλώς καθυστερεί το μοιραίο, δηλαδή την αναδιάρθρωση του χρέους, σύμφωνα με τον καθηγητή.

Δεν είναι ασφαλώς ο μόνος που προβλέπει κάτι τέτοιο.

Αρκετοί από τους αποκαλούμενους ευρωσκεπτικιστές βλέπουν στην Ελλάδα μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επιβεβαιωθούν οι επιθυμίες τους και να καταρρεύσει το ευρώ.

Υπάρχουν κι άλλοι που δεν ανήκουν σε κάποιο ιδεολογικό κλαμπ.

Όμως, βλέπουν τα νούμερα της Ελλάδας με το υψηλό δημόσιο χρέος, το μεγάλο έλλειμμα και το κόστος δανεισμού και θεωρούν ότι χρειάζεται τόσο μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή που θα φέρει βαθιά ύφεση και κοινωνικές αντιδράσεις, οι οποίες δεν θα μπορούν να ελεγχθούν.

Η υλοποίηση των πολιτικών αποφάσεων, σε συνδυασμό με το βάθος και τη διάρκεια της ύφεσης και τις συνακόλουθες κοινωνικές αντιδράσεις, θα κρίνει πολλά.

Σε ένα πρόσφατο πάνελ στις ΗΠΑ, στο οποίο έδωσε το "παρών" ο κ. Ρουμπίνι, παραβρέθηκε και μίλησε επίσης ο κ. Bo Lundgren, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Σουηδίας, ο οποίος χειρίστηκε την κρίση τη δεκαετία του 1990.

Ο κ. Lundgren εξήγησε πως οι Σουηδοί είχαν την ικανότητα να υποστηρίζουν μη δημοφιλείς αλλά αναγκαίες πολιτικές από τη στιγμή όπου οι πολιτικοί ηγέτες αποφασίσουν την πορεία.

Όπως ήταν φυσικό, δεν έλειψαν η σύγκριση με την Ελλάδα και οι αναφορές των μελών του πάνελ στις διαδηλώσεις και στις αναταραχές που γίνονται στην Αθήνα κάθε φορά που λαμβάνονται μέτρα λιτότητας.

Το συμπέρασμα ήταν πολύ απλό:

Η Ελλάδα δεν είναι το είδος του κράτους όπου οι κάτοικοι μπορεί να ανεχθούν μειώσεις μισθών και συντάξεων για μερικά χρόνια σε ένα υφεσιακό οικονομικό περιβάλλον για να μειωθεί το δημόσιο χρέος.

Ο κ. Ρουμπίνι προέβλεψε μάλιστα ότι σε λίγες μέρες ίσως δεν υπάρχει ευρωζώνη για να συζητάμε, και μάλλον θα διαψευστεί ακόμα μία φορά.

Μαζί λοιπόν με την επίτευξη των στόχων για το έλλειμμα του προϋπολογισμού, που θα ανοίγουν τις κάνουλες των χρημάτων από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., οι έξω κοιτάνε αν υπάρχει η μέγιστη δυνατή πολιτική σύμπνοια για την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας του ανακοινωθέντος προγράμματος.

Αν λοιπόν διαπιστώσουν ότι δεν υπάρχει τέτοια σύμπνοια, τουλάχιστον μεταξύ των δύο μεγάλων κομματικών σχηματισμών, θα συμπεράνουν ότι ο βαθμός κοινωνικής αποδοχής των μέτρων θα είναι μικρότερος, βάζοντας την υλοποίηση του σχεδίου σε κίνδυνο.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο μεν πρωθυπουργός θα πρέπει να ρίξει κάποιες γέφυρες με τους πολιτικούς αντιπάλους του και να ανασχηματίσει την ομάδα του, ο δε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος έχει ταχθεί κατά της προσφυγής στο ΔΝΤ, εν ευθέτω χρόνω, θα πρέπει να βρει κάποια άλλη φόρμουλα για να διαφοροποιηθεί.

Αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο, τόσο η χώρα όσο και τα δύο κόμματα εξουσίας είναι πιθανόν να χάσουν.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.