Στην ευρωζώνη ή στις σπηλιές;

Το πακέτο των νέων μέτρων λιτότητας που άφησε να διαρρεύσει χθες η κυβέρνηση ως όρος για τη λήψη του πακέτου βοήθειας είναι πικρό. Όμως, ακόμη πιο πικρό θα είναι το μέλλον αν η κοινωνία μας δεν δείξει χαρακτήρα.

Δημοσιεύθηκε: 30 Απριλίου 2010 - 07:48

Dr Money

Όταν οι αγορές αμφισβητούν την αξιοπιστία σου, που εσύ ο ίδιος φρόντισες να υπονομεύσεις, οφείλεις να υπεραντιδράς, λαμβάνοντας περισσότερα εμπροσθοβαρή μέτρα για να τις εκπλήξεις ευχάριστα και να τις ξεφορτωθείς από πάνω σου για καιρό.

Εν συνεχεία, θα πρέπει να δουλέψεις σκληρά χωρίς τυμπανοκρουσίες για να φέρεις τα επιθυμητά αποτελέσματα και να τους αποδείξεις ότι είσαι σοβαρός και αξιόπιστος.

Στο μεταξύ, εξαπολύεις επίθεση δημοσίων σχέσεων ανά τον κόσμο, με στόχους τους διεθνείς επενδυτές που κατέχουν τα ομολογά σου και μη και τους οίκους αξιολόγησης της πιστοληπτικής σου ικανότητας, ενημερώνοντάς τους για τις θέσεις σου.

Κι αν έπειτα από κάμποσους μήνες έρθει η ώρα να παρουσιάσεις τον προϋπολογισμό της νέας χρονιάς, επαναλαμβάνεις την πεπατημένη, παίρνοντας περισσότερα μέτρα απ' όσα περιμένουν.

Με άλλα λόγια, φροντίζεις να είσαι πάντα ένα βήμα μπροστά.

Τα παραπάνω φρόντισε να κάνει η κυβέρνηση της Ιρλανδίας από τον Μάρτιο του 2009 μέχρι σήμερα, χωρίς να αποταθεί σε καμία Μέρκελ για βοήθεια.

Τι κάναμε εμείς το ίδιο χρονικό διάστημα;

Θυμηθείτε, κάνετε τις συγκρίσεις και θα βγάλετε μόνοι τα συμπεράσματά σας.

Και κάτι ακόμη, για να μην ξεχνάμε:

Πέρυσι δανειστήκαμε κάπου 65 δισ. ευρώ, έχοντας μεγαλύτερες λήξεις ομολόγων σε σχέση με φέτος κατά 10 δισ. ευρώ περίπου.

Είχαμε επίσης διεθνή κρίση το α΄ τρίμηνο και δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέσα στη χρονιά.

Φέτος, με συνολικές ετήσιες δανειακές ύψους 53 - 54 δισ. ευρώ και την περίφημη στήριξη από την Ε.Ε. παραδίπλα, καταφέραμε να φτάσουμε στον Απρίλιο και να μην έχουμε δανειστεί τα λεφτά που χρειαζόμασταν για να βρεθούμε στο έλεος των αγορών.

Μήπως δεν μας έδιναν τα λεφτά οι αγορές; Όχι, ασφαλώς.

Οι εκδόσεις του 5ετούς και του 10ετούς ομολόγου στις αρχές του Φεβρουαρίου και στις αρχές Μαρτίου υπερκαλύφθηκαν δύο φορές και βάλε, πληρώνοντας τα ισχύοντα επιτόκια της αγοράς.

Όντως, η έκδοση του 7ετούς ομολόγου καλύφθηκε οριακά στις αρχές Απριλίου.

Ας όψεται όμως εκείνος που έδωσε την εντολή να μην προσδιοριστεί το κουπόνι στο 6% ή πιο πάνω, αποθαρρύνοντας αρκετούς ξένους επενδυτές να αγοράσουν και αναγκάζοντας τις ελληνικές τράπεζες να καλύψουν την έκδοση, στέλνοντας το μήνυμα διεθνώς ότι οι αγορές δεν δανείζουν την Ελλάδα.

Γιατί αναφερόμαστε σε όλα αυτά;

Από θυμό γιατί η χώρα εκβιάστηκε από τις αγορές για τα 10 - 12 δισ. ευρώ περίπου που της έλειπαν και έγινε επαίτης της κ. Μέρκελ για να βρεθεί τελικά υπό κηδεμονία.

Θα μας έσωνε αν είχαμε δανειστεί τα 10 - 12 δισ. ευρώ εγκαίρως;

Δεν το γνωρίζουμε. Εκείνο που ξέρουμε όμως είναι ότι θα αγοράζαμε αρκετό χρόνο, κάμποσους μήνες, για να αποδείξουμε στις αγορές ότι είμαστε σοβαροί και θα καταφέρναμε να μειώσουμε το έλλειμμα όσο χρειαζόταν.

Όμως, εκείνο που έχει σημασία είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα.

Δυστυχώς, η μοναδική επιλογή είναι εκείνη που μας σερβίρουν το ΔΝΤ και η κ. Μέρκελ.

Να ματώσουμε για λίγα χρόνια και μετά να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας, ισότιμα μέλη ενός κλαμπ πλουσίων κρατών όπως η ευρωζώνη.

Όλες οι άλλες επιλογές είναι καταστροφικές καθότι συνδέονται με κάποια μορφής αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, με χρόνιο αποκλεισμό από τις αγορές και με μεγάλης διάρκειας ύφεση που θα καταστρέψει γενεές Ελλήνων.

Είναι κατά κάποιον τρόπο η επιλογή της επιστροφής στις σπηλιές.

Η επιλογή λοιπόν είναι σαφής, όσο πικρή κι αν είναι.

Θα αποδεχτούμε μια μείωση του βιοτικού επιπέδου μας κατά 20% περίπου τα επόμενα τρία - τέσσερα χρόνια παραμένοντας μέλη της ευρωζώνης;

Ή θα χρεοκοπήσουμε και θα ακολουθήσουμε τον δρόμο προς τις σπηλιές, όταν γειτονικές χώρες θα κάνουν ακριβώς το αντίθετο;

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.