Η εντύπωση της καταστροφής!

Η Ελλάδα πληρώνει ακριβά την εντύπωση που έχει μέρος της αγοράς ότι δεν μπορεί να δανειστεί. Το τίμημα θα είναι πολύ μεγαλύτερο αν εμπεδωθεί μια άλλη εντύπωση που καλλιεργείται εδώ και λίγο καιρό.

Δημοσιεύθηκε: 13 Απριλίου 2010 - 07:50

Dr Money

Η σημερινή δημοπρασία των 6μηνων και 12μηνων εντόκων γραμματίων είναι σημαντική.

Δεν θα είναι όμως καθοριστική για την απόφαση της κυβέρνησης να προσφύγει ή όχι στον μηχανισμό στήριξης, εκτός κι αν οι ελληνικές τράπεζες αναγκαστούν να αγοράσουν μεγάλο μέρος της έκδοσης.

Αυτό θα μπορούσε να συμβεί για δύο λόγους:

Είτε επειδή η ζήτηση για τα έντοκα από το εξωτερικό είναι πολύ μικρή, οπότε οι ελληνικές τράπεζες θα αναγκαστούν να πάρουν τη μερίδα του λέοντος και να κρατήσουν τα επιτόκια σε ελεγχόμενα επίπεδα ώστε να μην προκληθεί ζημία στις προθεσμιακές καταθέσεις τους.

Είτε επειδή η ζήτηση από το εξωτερικό είναι μεν ικανοποιητική, αλλά για επίπεδα επιτοκίου που είναι απαγορευτικά για το Δημόσιο και μη αποδεκτά από τις ελληνικές τράπεζες, οπότε οι τελευταίες θα κληθούν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα.

Κοντολογίς, το κομμάτι της πίτας που θα πάρουν οι ελληνικές και οι κυπριακές τράπεζες θα πρέπει να είναι σχετικά μικρό, κάτω του 30%, και η δημοπρασία να βγάλει επιτόκιο χαμηλότερο του 5% με σημαντική υπερκάλυψη για να θεωρηθεί πετυχημένη.

Οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα ενισχύσει την εντύπωση ότι οι αγορές δεν είναι πλέον πρόθυμες να δανείσουν την Ελλάδα.

Αυτή η εντύπωση που έχει δυσκολέψει πάρα πολύ τον δανεισμό της χώρας είναι ως γνωστόν απόρροια μιας σειράς λανθασμένων κινήσεων, δηλώσεων κτλ που έχουν γίνει.

Για όσους δεν το θυμούνται, το επιτόκιο του ελληνικού 3ετούς ομολόγου είχε υποχωρήσει στο 5% περίπου μετά την πετυχημένη πώληση του 10ετούς ομολόγου στις αρχές Μαρτίου.

Κοινώς, οι αγορές μας δάνειζαν τότε περίπου όσο σήμερα ο μηχανισμός στήριξης της Ε.Ε. για 3 χρόνια.

Όπως όμως πολύ σωστά δήλωσε ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ κ. Χριστοδούλου στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC πριν από λίγο καιρό, εμείς προτιμήσαμε να ασχοληθούμε με το πακέτο της Ε.Ε., με τις απειλές για προσφυγή στο ΔΝΤ, με τις δηλώσεις για ληστρικά επιτόκια κτλ.

Για να χρησιμοποιήσουμε τη γλώσσα τραπεζικού στελέχους, κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να προκαλέσουμε εκ νέου την προσοχή των αγορών.

Η δημιουργία της εντύπωσης ότι η χώρα δυσκολεύεται να δανειστεί κι όχι απλώς δανείζεται με υψηλά επιτόκια ήταν απόρροια όλων αυτών των γεγονότων που διαδραματίστηκαν από τότε και έκαψαν καλά νέα, όπως η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κατά 39,2% το α΄ τρίμηνο.

Ο μηχανισμός στήριξης από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, που ανακοινώθηκε την Κυριακή, δίνει λύση στο πρόβλημα του δανεισμού της χώρας μέχρι τα τέλη του 2010 και πιο πέρα.

Όμως, δεν δίνει λύση σε μια άλλη εντύπωση που καλλιεργείται εδώ και κάποιο διάστημα και δυστυχώς εμπεδώνεται από ολοένα και περισσότερους:

Την εντύπωση της χρεοκοπίας.

Οι συγκρίσεις με την Αργεντινή έχουν πληθύνει σε διεθνή ενημερωτικά επενδυτικά σημειώματα το τελευταίο διάστημα.

Πόσες φορές δεν αναφέρεται ότι το δημόσιο χρέος της Αργεντινής ως ποσοστό του ΑΕΠ αντιστοιχούσε στο 62% στα τέλη του 2001 και το έλλειμμα στο 6,45% του ΑΕΠ έναντι 114% και 13% συν του ελληνικού ΑΕΠ το 2009;

Ακόμη κι ο μηχανισμός βοήθειας των 40 δισ. ευρώ και πλέον από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ συγκρίνεται από ορισμένους με το δάνειο των 14 δισ. δολαρίων που έδωσε το ΔΝΤ στην Αργεντινή τον Νοέμβριο του 2000 με την προσθήκη ότι η αγορά έκανε ράλι μετά την ανακοίνωση του δανείου του ΔΝΤ, αλλά δεν είχε διάρκεια.

Δυστυχώς, τέτοιες εντυπώσεις μπορεί να μετατραπούν σε αυτοεπιβεβαιούμενες προφητείες και γι’ αυτό είναι ανάγκη να διαλυθούν το συντομότερο δυνατόν.

Δυστυχώς δεν είναι εύκολο.

Από τη στιγμή που δεν τίθεται θέμα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, μία άλλη λύση είναι να φτωχύνουμε όλοι, κοινώς ο αποπληθωρισμός, όπως ανέφερε ο επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Στρος-Καν σε συνέντευξή του σε αυστριακό περιοδικό.

Δηλαδή, να μειωθεί δραστικά το έλλειμμα του προϋπολογισμού συνεισφέροντας στη συρρίκνωση του ΑΕΠ και στην αύξηση της ανεργίας, που θεωρητικά θα έφερνε μείωση σε μισθούς μαζί με διαρθρωτικές αλλαγές, για να γίνει η ελληνική οικονομία πιο ανταγωνιστική.

Όλα αυτά δεν είναι ευχάριστα.

Όμως, θα πρέπει να βρούμε ένα πειστικό επιχείρημα για να μην εμπεδωθεί διεθνώς η εντύπωση της χρεοκοπίας, δηλαδή η εντύπωση της καταστροφής.

Αν αυτό το επιχείρημα είναι ο αποπληθωρισμός, ας το χρησιμοποιήσουμε.

Αν είναι κάτι άλλο, ας το διατυπώσουμε.

Dr. Money

[email protected]

ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Στο χθεσινό κείμενο που φέρει τον τίτλο «πυρηνικό όπλο και καμένοι επενδυτές» αναφέρθηκε κατά λάθος ότι το ρίσκο της αναχρηματοδότησης του δημοσίου χρέους μέχρι τα τέλη Μαίου είναι 30-34 δισ. ευρώ έναντι των 12 δισ. ευρώ περίπου που είναι το σωστό νούμερο.

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.