Ελλάδα: Aπό τη Σκύλλα στη Χάρυβδη;

Η Ελλάδα φαίνεται ότι πέρασε προς το παρόν το τεστ των αγορών για τη μείωση του φετινού ελλείμματος την προηγούμενη εβδομάδα. Όμως, φαίνεται ότι ξανάβαλε τον εαυτό της στο λούκι.

Δημοσιεύθηκε: 8 Μαρτίου 2010 - 07:49

Dr Money

Τα ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα της χώρας να ξαναβάλει τα δημόσια οικονομικά της σε μια σειρά, ξεκινώντας με τη μείωση του ελλείμματος στο 8,7% του ΑΕΠ το 2010, απαντήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα.

Ακόμη κι αν η μία από τις 4 ποσοστιαίες μονάδες μείωσης του ελλείμματος στο 8,7% του ΑΕΠ, που προβλέπει το πρόγραμμα σταθερότητας, οφείλεται σε μη επαναλαμβανόμενους παράγοντες, το χάντικαπ υπερακοντίζεται από τα νέα μέτρα συνολικής επίπτωσης 2,5 μονάδων του ΑΕΠ ή 6 δισ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι το νέο πακέτο μέτρων λιτότητας είναι ύψους 4,8 δισ. ευρώ ή 2 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ. Τα περιοριστικά μέτρα που ανακοινώθηκαν στις αρχές Φεβρουαρίου ύψους 1,2 δισ. ευρώ περίπου, ή 0,5 ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ, ανεβάζουν το σύνολο σε 2,5 μονάδες του ΑΕΠ ή 6 δισ. ευρώ.

Υπάρχει λοιπόν ένα μαξιλάρι 3,6 δισ. ευρώ περίπου για να αντισταθμίσει τυχόν δυστοκίες στη στόχευση για έλλειμμα γενικής κυβέρνησης που εκτιμάται κοντά στα 20,6 δισ. ευρώ περίπου φέτος, ακόμη κι αν κάποιος θεωρήσει ότι η Ε.Ε. δεν θα λάβει υπόψη της τη μία μονάδα μείωσης του ΑΕΠ από τα μη επαναλαμβανόμενα μέτρα κτλ.

Χωρίς να γνωρίζουμε την ελαστικότητα των φόρων και των δαπανών του προϋπολογισμού ως προς το ΑΕΠ, ώστε να υπολογίσουμε κατά προσέγγιση ποιες θα είναι οι πιθανές επιπτώσεις από μια συρρίκνωση του ΑΕΠ στο έλλειμμα, θα διακινδυνεύαμε την ακόλουθη πρόβλεψη.

Θα ήταν πολύ δύσκολο να μην επιτευχθεί ο στόχος για έλλειμμα 8,7% του ΑΕΠ το 2010, ακόμη και αν το ΑΕΠ συρρικνωνόταν κατά 2% - 4% με το προαναφερθέν υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι τα ανακοινωθέντα μέτρα θα υλοποιούνταν ταχέως από την κυβέρνηση.

Οι αγορές δεν είναι στραβές να μη βλέπουν το ίδιο πράγμα, παρά τις εύλογες αμφιβολίες που πιθανόν κάποιοι έχουν για την επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα το 2011 και το 2012.

Η συμπίεση των ελληνικών spreads την προηγούμενη εβδομάδα προεξόφλησε ακριβώς αυτήν την εξέλιξη, ιδίως στις κοντινότερες χρονικές διάρκειες, π.χ. 2 χρόνια, όπου η ανησυχία για τη δυνατότητα της χώρας να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της ήταν πιο έντονες.

Όμως, την ίδια στιγμή που το ερώτημα για την επίτευξη της μείωσης του ελλείμματος στο 8,7% του ΑΕΠ φέτος έδειχνε να φεύγει από τη μέση, η ελληνική πλευρά φρόντισε να το αναδείξει πιο πολύ απ’ ό,τι οι αγορές του είχαν δώσει σημασία μέχρι σήμερα.

Αυτήν τη φορά πρόκειται για το υψηλό κόστος δανεισμού του Δημοσίου και το επιχείρημα ότι τέτοια επίπεδα spreads δεν είναι διατηρήσιμα, που χρησιμοποιείται κατά κόρον για να πείσει τους εταίρους μας να μας βοηθήσουν να ρίξουμε τα spreads.

Κάποιος θα μπορούσε να καταλάβει τη χρησιμότητα του επιχειρήματος αν όντως η κυβέρνηση είχε κάποιες διαβεβαιώσεις από την Ε.Ε., λέγε με Γερμανία - Γαλλία, πως θα μας έδιναν ό,τι ζητάμε -αν και ούτε εμείς καταλαβαίνουμε τι ακριβώς θέλουμε- για να μειωθούν τα spreads και να δανειστούμε φθηνότερα.

Αν κρίνουμε όμως από τις δηλώσεις της κ. Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι η στήριξη της Ε.Ε. συνδέεται με ενδεχόμενη αδυναμία της Ελλάδας να δανειστεί τα ποσά που επιθυμεί στις αγορές.

Όμως, η κοινοπρακτική έκδοση του 5ετούς ομολόγου και η μεγάλη υπερκάλυψη έδειξαν ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει μετά την ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας.

Επιπλέον, ήταν επίσης ξεκάθαρο πως οι όποιες αναφορές στις προσπάθειες για την καταπολέμηση της κερδοσκοπίας δεν μπορούν να στεφθούν από επιτυχία χωρίς τη σύμπραξη των ΗΠΑ, κυρίως, και άλλων μεγάλων χωρών του πλανήτη.

Πιθανόν, εδώ να υπάρξει αποτέλεσμα, αλλά ίσως χρειαστεί να περάσει κάποιος χρόνος.

Επιπλέον, δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι το διεθνές σπέκουλο ευθύνεται κυρίως για τη διατήρηση των ελληνικών spreads σε υψηλά επίπεδα.

Με βάση την πληροφόρηση που διαθέτουμε, δεν θεωρούμε πλέον ότι τα στοιχήματα που έχουν μπει εναντίον των ελληνικών ομολόγων εξηγούν σε μεγάλο βαθμό τα υψηλά ελληνικά spreads.

Η επίκληση της διεθνούς κερδοσκοπίας μοιάζει πλέον ολοένα και λιγότερο πειστική,
παρότι υπάρχει ένα θέμα με τη χρήση των ασφαλιστηρίων συμβολαίων CDS επί εθνικού χρέους για ποντάρισμα (naked) και όχι αντιστάθμιση κινδύνου για το υποκείμενο χαρτοφυλάκιο ομολόγων.

Τι θέλουμε να πούμε με τα ανωτέρω;

Κλείσαμε θεωρητικά, τουλάχιστον προς το παρόν, το κεφάλαιο της επίτευξης ή μη του στόχου για τη μείωση του φετινού ελλείμματος με τα μέτρα λιτότητας και προλάβαμε να ανοίξουμε ή καλύτερα να αναδείξουμε ένα άλλο:

Αν τα υψηλά spreads οδηγούν τη χώρα μεσοπρόθεσμα σε χρεοκοπία.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.