Η άβυσσος, η Fitch και εμείς!

Η υποβάθμιση των ελληνικών τραπεζών από την Fitch δεν είναι καλό νέο. Είναι ένα ακόμη καμπανάκι που αν δεν εισακουσθεί από τους κυβερνώντες θα μας οδηγήσει στον Καιάδα.

Η άβυσσος, η Fitch και εμείς!
Η υποβάθμιση των τεσσάρων μεγάλων ελληνικών τραπεζών από την Fitch Ratings σε «ΒΒΒ» από «ΒΒΒ+» δεν έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην Αθήνα.

Είναι όμως σίγουρο ότι έτσουξε και πιο πολύ η διατήρηση των αρνητικών προοπτικών (negative outlook) που προοιωνίζει νέα υποβάθμιση στο μέλλον αν κάτι δεν αλλάξει προς το καλύτερο.

Είναι γνωστό ότι ουκ ολίγοι τραπεζίτες περίμεναν την υποβάθμιση ενώ η αγορά έχει δώσει τον τόνο εδώ και καιρό αξιολογώντας τις ελληνικές τράπεζες σαν να είναι οι λεπρές της Ευρωζώνης.

Αν μάλιστα οι αξιολογητές ήταν οι αγορές, ο βαθμός πιστοληπτικής διαβάθμισης των ελληνικών τραπεζών θα ήταν χαμηλότερος από «ΒΒΒ-» που αποτελεί το κατώφλι μεταξύ των επενδύσεων χαμηλότερου και υψηλότερου ρίσκου.

Ίσως μάλιστα έχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται ότι ένας από τους λόγους που «έπεισαν» την Fitch να υποβαθμίσει τις ελληνικές τράπεζες είναι η απόσταση που χώριζε την δική της αξιολόγηση από εκείνη των αγορών.

Επί του πρακτέου, η υποβάθμιση της Fitch και του οίκου η οίκων επιβαρύνει μια ήδη επιβαρυμένη κατάσταση αλλά δεν αλλάζει δραματικά τα ήδη άσχημα δεδομένα στο μέτωπο της ρευστότητας.

Οι αγορές χονδρικής απ’ όπου θα μπορούσαν να αντλήσουν ρευστότητα, εκδίδοντας διάφορα χρεόγραφα, είναι έτσι κι αλλιώς κλειστές για τις ελληνικές τράπεζες οπότε η υποβάθμιση δεν αλλάζει κάτι.

Η υποβάθμιση ίσως όντως δημιουργήσει κάποιες επιπρόσθετες ανάγκες για βελτίωση των εγγυήσεων υπό την μορφή καταβολής επιπλέον ρευστού ή δανείων σε υφιστάμενες τιτλοποιήσεις.

Αν όμως πιστέψουμε τους τραπεζίτες, η υποβάθμιση της Fitch δεν δημιουργεί νέες μεγάλες ανάγκες σ’ αυτό το επίπεδο.

Ούτε στην ουσία αλλάζει κάτι στο θέμα της αποδοχής των χρεογράφων από τιτλοποιήσεις ελληνικών τραπεζών στην ΕΚΤ.

Άλλωστε εκείνο που μετρά σ’ αυτή την περίπτωση είναι η απόσταση που χωρίζει τον βαθμό πιστοληπτικής διαβάθμισης της χώρας από τον αποδεκτό βαθμό αξιολόγησης του τιτλοποιημένου χρεογράφου από την ΕΚΤ κι εκεί η γραμμή έχει ήδη παραβιασθεί με βάση τα κριτήρια της Fitch.

Ίσως λοιπόν η υποβάθμιση της Fitch να λειτουργεί ως καμπανάκι που προειδοποιεί ότι η κρίση του κράτους μεταδίδεται σταδιακά στον τραπεζικό κλάδο και ευρύτερα στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Υπό αυτή την έννοια, οι τράπεζες δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα καθότι οι πρωτοβουλίες ανήκουν στην κυβέρνηση. 

Η τελευταία επηρεάζει την ψυχολογία της αγοράς και ασφαλώς την πορεία της οικονομίας με την πολιτική που ασκεί.

Η γενικότερη αίσθηση που υπάρχει στην αγορά είναι ότι η κυβέρνηση έχει αργήσει αρκετά να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση με αποτέλεσμα να έχουμε φθάσει κοντά στο γκρεμό.

Θα ήταν ουτοπία να αρνηθεί κανείς ακόμη και σε μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή που παρέλαβε μια δύσκολη κατάσταση να μην λαμβάνει υπόψη το πολιτικό κόστος στη λήψη των αποφάσεων.

Αν όμως πέσουμε στον Καιάδα, όλα αυτά θα είναι δώρο-άδωρο.


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v