Eλλάδα: To δίδαγμα της κρίσης των 1990s!

Το μέγεθος και το βάθος της σημερινής κρίσης είναι μεγάλο. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά όπου η Ελλάδα ήταν το "μαύρο πρόβατο" της Ευρώπης και τα κατάφερε. Ποιο είναι το δίδαγμα.

Δημοσιεύθηκε: 22 Φεβρουαρίου 2010 - 07:48

Dr Money

Eλλάδα: To δίδαγμα της κρίσης των 1990s!

Οι βετεράνοι των αγορών έχουν να το λένε:

Ποτέ στο παρελθόν η Ελλάδα δεν ήταν στο επίκεντρο του διεθνούς Τύπου για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όσο τώρα.

Ποτέ στο παρελθόν η χώρα δεν είχε γίνει πρωτοσέλιδο στους "Financial Times" ("F.T.") τόσες φορές.

Για όλα όμως υπάρχει πάντοτε μια αρχή, έστω κι αν στην περίπτωσή μας δεν είναι αυτή που θα ευχόμασταν.

Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά όπου η χώρα πάσχει από έλλειμμα αξιοπιστίας ή, για να το πούμε πιο λαϊκά, είναι το "μαύρο πρόβατο" της ευρωζώνης.

Το ίδιο είχε συμβεί ξανά στο παρελθόν είτε για πολιτικούς λόγους, όπως τη δεκαετία του 1980, είτε για οικονομικούς λόγους στις αρχές με μέσα της δεκαετίας του 1990.

Δεν γνωρίζουμε, μάλιστα, αν αυτά που έχει ακούσει από τους Ευρωπαίους συναδέλφους του ο υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου διαφέρουν πολύ από εκείνα που είχε ακούσει το 1994 ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Παπαντωνίου.

Το μεγάλο έλλειμμα του προϋπολογισμού και το υψηλό δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά και το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας ήταν τότε το πρόβλημα όπως και τώρα.

Οι οιωνοί ήταν τότε δυσοίωνοι όπως και τώρα.

Όμως, για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και εκπλήσσοντας πολλούς κατάφερε έπειτα από μερικά χρόνια να μπει στην ΟΝΕ.

Φυσικά, υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ εκείνης της εποχής και της σημερινής.

Η Ελλάδα είχε τότε το δικό της νόμισμα, τη δραχμή, και η Τράπεζα της Ελλάδος καθόριζε τα επιτόκια, κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα.

Όμως, η ανάγκη να μειωθεί ο πληθωρισμός και να ικανοποιηθεί το σχετικό κριτήριο του Μάαστριχτ οδήγησε στην υιοθέτηση της πολιτικής της σκληρής δραχμής.

Κοινώς, η δραχμή επιτρεπόταν να διολισθαίνει μέχρι 3% έναντι του ECU-του προκατόχου του ευρώ- ετησίως, παρότι η διαφορά πληθωρισμού μεταξύ της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Ε.Ε. ήταν πολύ μεγαλύτερη.

Με άλλα λόγια, η απώλεια διεθνούς ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας με βάση τον κλασικό ορισμό του όρου ήταν εθνική επιλογή.

Δεν ήταν όμως μόνο αυτό.

Για να στηριχτεί η πολιτική της σκληρής δραχμής η Τράπεζα της Ελλάδος διατηρούσε τα ονομαστικά αλλά και τα πραγματικά επιτόκια της δραχμής σε υψηλά επίπεδα.

Σημειώνεται ότι το πραγματικό επιτόκιο ορίζεται ως το ονομαστικό επιτόκιο μείον τον πληθωρισμό.

Δεν ήταν ό,τι το καλύτερο για μια χώρα που δανειζόταν κάθε χρόνο μεγάλα ποσά από το εσωτερικό μέσω των εντόκων γραμματίων.

Κι όμως, η Ελλάδα κατάφερε να μειώσει δραματικά το δημοσιονομικό της έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ μέσα σε κάπου 6 χρόνια, περνώντας ταυτόχρονα σε σταθερή τροχιά αυτοτροφοδοτούμενου ικανοποιητικού ρυθμού ανάπτυξης από το 1995 - 1996 που διακόπηκε το 1999.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ το 2001 γιατί ικανοποίησε τα κριτήρια ονομαστικής σύγκλισης του Μάαστριχτ με βάση τα στοιχεία του 1999, δηλαδή δύο χρόνια νωρίτερα.

Όμως, η πορεία σύγκλισης συνοδεύτηκε από ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, όπως η απελευθέρωση του χρηματοοικονομικού κλάδου, η είσοδος του ΟΤΕ κι άλλων κρατικών επιχειρήσεων στο χρηματιστήριο που ευνόησε τη διαφάνεια και την εμπέδωση της κουλτούρας της εταιρικής διακυβέρνησης.

Αναπτύχθηκε επίσης ο κλάδος της κινητής τηλεφωνίας κτλ.

Με λίγα λόγια, η δημοσιονομική προσαρμογή έγινε πράξη, παρότι η χώρα δανειζόταν με υψηλά επιτόκια, έστω και αποκλιμακούμενα, ενώ συνοδεύτηκε από οικονομική ανάπτυξη.

Γιατί;

Πολύ απλά, γιατί μαζί με το συμμάζεμα των δημοσίων οικονομικών, στο οποίο πρωτοστάτησε ο τότε υπουργός κ. Παπαδόπουλος, υπήρξαν κι άλλες πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση των διαρθρωτικών αλλαγών.

Αν μάλιστα η τότε κυβέρνηση Σημίτη είχε υλοποιήσει τις προτάσεις την επιτροπής του καθηγητή κ. Σπράου για το ασφαλιστικό, η χώρα θα ήταν σήμερα σε πολύ καλύτερη κατάσταση και τα όποια συμπληρωματικά μέτρα πολύ λιγότερο επίπονα.

Όμως, στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα, ως συνήθως συμβαίνει στην Ελλάδα.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.