Το βιβλίο προσφορών και τα μάτια σας!

Το ποσό που θα αντλήσει το Δημόσιο από την κοινοπρακτική έκδοση των 5ετών ομολόγων είναι σημαντικό κριτήριο για την επιτυχία του εγχειρήματος. Όμως, το ίδιο ισχύει για τη σύνθεση του βιβλίου προσφορών.

Δημοσιεύθηκε: 25 Ιανουαρίου 2010 - 07:56

Dr Money

Στο άρθρο που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη Τετάρτη υπό τον τίτλο «Σχέδιο Β: Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» επιχειρηματολογούσαμε ότι το κοινοπρακτικό δάνειο ήταν ο καλύτερος τρόπος δανεισμού της Ελλάδας με δεδομένες τις συνθήκες που επικρατούν στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.

Οι εναλλακτικοί τρόποι, δηλαδή η δημοπρασία και η ιδιωτική τοποθέτηση, είχαν μεν τα συν και τα πλην τους, αλλά σε γενικές γραμμές ήταν συγκριτικά κατώτεροι.

Φαίνεται ότι την ίδια άποψη είχαν οι υψηλόβαθμοι τραπεζίτες που κλήθηκαν στο υπουργείο Οικονομικών την επομένη για να εκφράσουν την άποψή τους και προφανώς εισακούστηκαν.

Άλλωστε το υπουργείο Οικονομικών θα έπρεπε να είχε ήδη αρχίσει να διαμορφώνει άποψη, αν αληθεύουν όλα όσα ακούγονται στην αγορά για τις ιδιωτικές τοποθετήσεις που υποτίθεται θα μπορούσαν να κάνουν κάποιες μεγάλες ξένες τράπεζες.

Αν όλα πάνε καλά, οι 6 τράπεζες που συμμετέχουν στο κοινοπρακτικό δάνειο των 5ετών ομολόγων θα ανοίξουν σήμερα το βιβλίο προσφορών και μέχρι την Τρίτη το αργότερο θα έχουν ανακοινωθεί το ποσό που συγκέντρωσε το Δημόσιο και οι όροι του δανείου.

Η συγκρατημένη αισιοδοξία την οποία εκφράζουν τραπεζίτες σχετικά με το ποσό που θα συγκεντρώσει το Δημόσιο -μερικοί μιλάνε για 5 δισ. ευρώ και άνω- είναι καλοδεχούμενη ακόμη κι αν το επιτόκιο διαμορφωθεί κοντά στο 6% με ή χωρίς τις προμήθειες των αναδόχων.

Όμως, εξίσου σημαντική με το ύψος του ποσού, ίσως και περισσότερο, είναι η σύνθεση του βιβλίου προσφορών.

Πρώτον, ποιο κομμάτι της έκδοσης θα απορροφηθεί από την Ελλάδα και ποιο από το εξωτερικό.

Αν ένα σημαντικό μέρος της έκδοσης των 5ετών ομολόγων απορροφηθεί από την Εθνική και τη Eurobank, οι οποίες κατά βάση απευθύνονται σε Έλληνες και δευτερευόντως σε ξένους, είναι πιθανόν να μη θεωρηθεί τόσο καλή εξέλιξη.

Δεύτερον και σημαντικότερο:

Ποιο κομμάτι της έκδοσης των ομολόγων θα κατευθυνθεί σε παραδοσιακούς θεσμικούς επενδυτές και τράπεζες και ποιο σε hedge funds και άλλα οχήματα βραχυπρόθεσμου επενδυτικού ορίζοντα.

Ο λόγος είναι απλός.

Αν υπάρχει ισχυρή ζήτηση από παραδοσιακούς επενδυτές, π.χ. συνταξιοδοτικά ταμεία κ.λπ. στα ίδια περίπου επίπεδα απόδοσης που θα ενδιέφεραν τα hedge funds, είναι επόμενο να προτιμηθούν οι πρώτοι.

Αν όμως η ζήτηση δεν είναι τόσο ισχυρή από τη δική τους πλευρά, είναι επόμενο να διατεθεί μεγαλύτερο κομμάτι της έκδοσης στα hedge funds καθότι το Δημόσιο ενδιαφέρεται να μαζέψει τουλάχιστον 5 δισ. ευρώ, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του.

Όμως, υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες που πλησιάζουν τη βεβαιότητα ότι ανάμεσά στα hedge funds θα βρίσκονται αρκετά από εκείνα που έχουν σορτάρει τα ελληνικά ομόλογα, ποντάροντας στη διεύρυνση των spreads.

Επομένως, θα τους δοθεί η δυνατότητα να κλείσουν τις θέσεις τους και να παντελονιάσουν τα κέρδη τους σε υψηλό spread μέσω της έκδοσης των 5ετών.

Σε αντίθετη περίπτωση, τα hedge funds θα έπρεπε να αγοράσουν τα ομόλογα στην αγορά, συμπιέζοντας τα ελληνικά spreads, κάτι που λογικά δεν θα το προτιμούσαν.

Εξυπακούεται ότι η αποκόμιση κερδών δεν σημαίνει απαραίτητα το τέλος της πίεσης αν πραγματικά εκτιμούν ότι υπάρχει σημαντική πιθανότητα τεχνικής χρεοκοπίας της Ελλάδας, κοινώς να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους από τους πιστωτές της.

Kοντολογίς, όσο σημαντικό είναι να μαζέψει το Δημόσιο ένα μεγάλο ποσό από την αγορά μέσω της έκδοσης των 5ετών, άλλο τόσο σημαντικό θέμα είναι η σύνθεση του βιβλίου προσφορών.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.