Καλέστε τον Μr. Trichet. Οver!

Oι λύσεις στα προβλήματα μπορούν συχνά να δοθούν από εκείνους που συνέβαλαν στη δημιουργία τους. Υπό αυτήν την έννοια, το μπαλάκι της Ελλάδας περνά από το γήπεδο της ΕΚΤ και του κ. Trichet.

Δημοσιεύθηκε: 22 Ιανουαρίου 2010 - 07:56

Dr Money

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε μέρα που περνά χωρίς να δίνεται λύση στο πρόβλημα του δανεισμού της χώρας κάνει την κατάσταση όλο και πιο δύσκολη.

Η εντύπωση ότι η Ελλάδα δυσκολεύεται να βρει μεσομακροπρόθεσμη χρηματοδότηση εδραιώνεται στις αγορές που ζητάνε αφενός αυξημένο spread και αφετέρου γίνονται πιο φειδωλές στα ποσά τα οποία δανείζουν σε βραχύτερα διαστήματα.

Η κυβέρνηση έχει το μαχαίρι και το πεπόνι προς το παρόν. Όμως, αν συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο μπορεί να μην έχει τίποτε σε λίγο καιρό.

Δυστυχώς συνέβη εκείνο που μερικοί φοβούνταν όταν έγινε γνωστός ο προϋπολογισμός του 2010 και άρχισαν οι διαρροές για τις βασικές κατευθύνσεις του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Η έμφαση στην αβέβαιη αύξηση των εσόδων για τη μείωση του ελλείμματος στο 9,1% του ΑΕΠ το 2010 που προβλέπει ο προϋπολογισμός και στο 8,7% του ΑΕΠ που υπόσχεται το Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν ενθουσίασε τις αγορές.

Η μείωση των δαπανών ήταν εμφανώς ανεπαρκής και έδειχνε την πολιτική βούληση της κυβέρνησης να τηρήσει μερικές από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και να αποφύγει το μεγάλο πολιτικό κόστος.

Όμως, η κυβέρνηση πλέον κινδυνεύει να βρεθεί στη γωνία από το ανελέητο πρέσινγκ των αγορών και φυσικά μαζί της θα βρεθεί και η χώρα.

Ο επικεφαλής της Bundesbank κ.Weber είχε απόλυτο δίκιο όταν αναφερόμενος στη χώρα μας δήλωνε χθες ότι «οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια».

Το καλύτερο απ’ όλα θα ήταν να δράσει σύντομα η κυβέρνηση για να μη βρεθεί στην ίδια δυσάρεστη θέση με τον κυβερνήτη της χώρας Χαρίλαο Τρικούπη τον περασμένο αιώνα.

Αν όμως είτε χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να τα συζητήσει είτε θεωρεί ότι τα ανακοινωθέντα μέτρα αρκούν και απλώς χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αποδείξει ότι δουλεύουν, θα πρέπει να κάνει κάτι στο μέτωπο του δανεισμού.

Κάποια ντιλ με μεγάλες ξένες τράπεζες για την εξασφάλιση πολύτιμης χρηματοδότησης με αντάλλαγμα κάτι άλλο θα βοηθούσαν, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα.

Ο μοναδικός που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι ο κ. Trichet και η ΕΚΤ που άλλωστε συνέβαλε στη δημιουργία του.

Αναμφίβολα, οι λανθασμένοι χειρισμοί από την Τράπεζα της Ελλάδος επέτειναν το πρόβλημα.

Όμως, το νταβαντούρι με το ελληνικό χρέος ξεκίνησε όταν έγινε γνωστή η εντολή της Τραπέζης της Ελλάδος στις εγχώριες τράπεζες να μειώσουν τον δανεισμό τους από την ΕΚΤ και να μη συμμετάσχουν στη δημοπρασία για 12μηνη ρευστότητα στις 16 Δεκεμβρίου.

Υπό το βάρος των έντονων πιέσεων στα ελληνικά ομόλογα, η ΕΚΤ έκανε τελικά πίσω και οι ελληνικές τράπεζες πήραν ανάσα αντλώντας μερικά δισ. ευρώ για τους επόμενους 12 μήνες στο 1% στα μέσα Δεκεμβρίου.

Έναν μήνα και λίγες μέρες αργότερα, οι πιέσεις των αγορών έχουν ενταθεί καθότι το Πρόγραμμα Σταθεροποίησης δεν τις ικανοποίησε και ο κίνδυνος τεχνικής χρεοκοπίας μιας χώρας-μέλους της ευρωζώνης έχει αυξηθεί - κάτι αδιανόητο λίγους μήνες πριν.

Επομένως, η ΕΚΤ έχει ένα, έστω μικρό, μέρος της ευθύνης για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική αγορά χρέους και τις δυσκολίες δανεισμού της χώρας.

Το λιγότερο λοιπόν που θα μπορούσε να ζητήσει ο Έλληνας πρωθυπουργός από τον κ. Τρισέ και την ΕΚΤ θα ήταν να επιτρέψει στις ελληνικές τράπεζες να έχουν πρόσβαση στη ρευστότητα της ΕΚΤ, π.χ. στην 6μηνη δημοπρασία του Φεβρουαρίου, επιμηκύνοντας σιωπηλά ταυτόχρονα το πρόγραμμα απεξάρτησής τους από την ΕΚΤ.

Από την ΕΚΤ ξεκίνησε το «πανηγύρι» του πονταρίσματος στα ελληνικά ομόλογα, από εκεί ας ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση και αν κατόπιν η κυβέρνηση δεν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων θα είναι άξια της μοίρας της.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.