Άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη!

Αν κανείς ξένος άκουγε τη συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα για τα δημοσιονομικά, θα συμπέραινε ότι το έλλειμμα είναι θέμα φόρων. Όμως, οι αριθμοί άλλα δείχνουν.

Δημοσιεύθηκε: 4 Ιανουαρίου 2010 - 07:48

Dr Money

Η κυβέρνηση αποστέλλει σήμερα στην Κομισιόν το πρώτο σχέδιο του αναθεωρημένου Προγράμματος Σταθερότητας που θεωρείται κλειδί για τον ομαλό δανεισμό της χώρας από τις κεφαλαιαγορές το 2010 και κατ’ επέκταση για την ελληνική οικονομία και τη Σοφοκλέους.

Το πιθανότερο είναι ότι δεν πρόκειται για το τελευταίο σχέδιο του Προγράμματος Σταθερότητας αφού στις διαβουλεύσεις που θα ακολουθήσουν μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των κοινοτικών θα υπάρξουν αλλαγές τις επόμενες εβδομάδες.

Αν οι αλλαγές θα αφορούν στους στόχους που έχουν τεθεί για μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στο 8,7% του ΑΕΠ το 2010, στο 7% το 2011 κτλ η/και στα μέτρα μέσω των οποίων θα επιτευχθούν οι στόχοι θα το διαπιστώσουμε στην πορεία.

Εκείνο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο είναι ότι η κυβέρνηση έχει στην ουσία επικεντρώσει την προσοχή της στην αύξηση των εσόδων για τη μείωση του ελλείμματος το 2010 και τα επόμενα χρόνια, ενώ ενίοτε κάνει κάποιες αναφορές στην ανάγκη για περικοπή των δαπανών και μείωσης της σπατάλης στο Δημόσιο.

Η ανωτέρα θέση είναι συμβατή αφενός με τη διαπίστωση ότι υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή στη χώρα και αφετέρου με τη δική της προτεραιότητα για πιο δίκαιη ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων.

Αναμφισβήτητα, η φοροδιαφυγή είναι μεγάλη και συναντάται ευρέως σε όλη τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας που είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Γιατί ασφαλώς είναι κοροϊδία να πιστεύει κανείς ότι η αγαπητή τάξη των ταξιτζήδων, η οποία αντιδρά στην εισαγωγή ταμειακών μηχανών στα ταξί, θα πρέπει να φορολογείται για τεκμαρτό εισόδημα ύψους 15.000 ευρώ περίπου ετησίως.

Ούτε ασφαλώς πιστεύει ότι τα επιχειρήματα που επικαλούνται εδώ και χρόνια οι βενζινοπώλες για να αποτρέψουν την εγκατάσταση ταμειακών μηχανών στα πρατήριά τους είναι τόσο ισχυρά ώστε να κάνει πίσω κάθε φορά η Πολιτεία.

Κι ασφαλώς δεν κάνουμε καν τον κόπο να αναφερθούμε στους γιατρούς, δικηγόρους κτλ.

Όλα αυτά απεικονίζονται στα στοιχεία που επικαλείται συχνά ο κ. Παπακωνσταντίνου για να δικαιολογήσει την έμφαση στην αύξηση των εσόδων του ελληνικού προϋπολογισμού.
Πράγματι, το σύνολο των εσόδων της γενικής κυβέρνησης εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 37,2% του ΑΕΠ το 2009 έναντι 44% που είναι ο μέσος όρος στην Ε.Ε. των "16".

Όμως, το 2009 ήταν μια εκλογική χρονιά για την Ελλάδα οπότε η σύγκριση με βάση τα στοιχεία του 2008 είναι πιο αντιπροσωπευτική. Το σύνολο των εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ ανήλθε στο 40,6% στην Ελλάδα έναντι 44,8% που ήταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. των "16".

Σε γενικές γραμμές μιλάμε για 4 με 5 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά με τον μέσο όρο στην ευρωζώνη.

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.

Η άλλη όψη του νομίσματος είναι πιο αποκαλυπτική αφού δείχνει ότι η ταχεία διεύρυνση του ελλείμματος του ελληνικού προϋπολογισμού προήλθε κυρίως από τη μεγάλη αύξηση των δαπανών μέσα σε λίγα χρόνια.

Το δημοσιονομικό έλλειμμα ανήλθε στο 4% του ΑΕΠ το 2007 και σκαρφάλωσε αναπάντεχα στο 12,7% του ΑΕΠ το 2009, καταγράφοντας επιδείνωση της τάξης των 8,7 ποσοστιαίων μονάδων.

Από τις 8,7 μονάδες οι 5,7 ποσοστιαίες μονάδες οφείλονται στην αύξηση των δαπανών και μόλις οι 3,1 μονάδες στην υστέρηση των εσόδων.

Επομένως, η κυβέρνηση έχει μεν ένα δυνατό επιχείρημα όταν επικαλείται τη μεγάλη φοροδιαφυγή για την υστέρηση των εσόδων του ελληνικού προϋπολογισμού σε σχέση με τον μέσο όρο των εταίρων μας.

Όμως, ακόμη ισχυρότερο επιχείρημα έχουν εκείνοι που επικαλούνται την ανάγκη μείωσης των δαπανών για τη μείωση του ελλείμματος με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία.

Οι αριθμοί λένε την αλήθεια.

Άλλος έχει τ’ όνομα κι άλλος τη χάρη.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.