Τα χρυσά, τα χάλκινα παιδιά και οι κλέφτες!

Η πρόθεση της κυβέρνησης να βάλει τέρμα στα golden boys του Δημοσίου έχει ικανοποιήσει την κοινή γνώμη. Όμως, μερικές φορές ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.

Τα χρυσά, τα χάλκινα παιδιά και οι κλέφτες!
Το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά.

Οι ΠΑΕ (Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρίες) είναι συνήθως ελλειμματικές ιδιωτικές εταιρίες που κουβαλάνε στα βιβλία τους σημαντικά χρέη.

Οι εταιρίες που ανήκουν ή θεωρείται ότι ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα εμφανίζουν επίσης ελλείμματα και έχουν μεγάλα χρέη.

Οι ΠΑΕ είναι συνήθως πηγάδια χωρίς πάτο και γι’ αυτόν τον λόγο χρειάζονται λεφτά για να κλείνουν την "τρύπα" κάθε χρόνο και να τα βγάζουν πέρα.

Ένας τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα και να μη βάζει ο ή οι ιδιοκτήτες το χέρι στην τσέπη κάθε χρόνο είναι να βγαίνει η ομάδα στο Champions League και να περνά στους χρυσοφόρους ομίλους.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο ίσως δεν πάει μπροστά με αυτήν την πατέντα, όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Αν δεν υπάρχει Champions League και ιδίως αν η ομάδα έχει φιλοδοξίες πρωταθλητισμού, θα πρέπει ο ιδιοκτήτης ή οι ιδιοκτήτες να βάζουν κάθε χρόνο το χέρι στην τσέπη.

Για να το κάνουν θα πρέπει η ιδιοκτησία της ΠΑΕ να εξυπηρετεί κάποια άλλα επιχειρηματικά της συμφέροντα ή να είναι πάμπλουτοι και να μην ενδιαφέρονται.

Με άλλα λόγια, για να θυμηθούμε τις πρόσφατες δηλώσεις του Τάκη Κανελλόπουλου, υψηλόβαθμου στελέχους της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν και πρώην αντιπροέδρου της ΠΑΕ ΑΕΚ σε αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό, ο μόνος τρόπος για να βγάλει κανείς λεφτά από το ποδόσφαιρο στο μέτρο που δεν έχει παράπλευρα οφέλη για άλλες δουλειές είναι να κλέψει.

Φυσικά, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν τίθεται θέμα ιδιοκτησίας.

Τίθεται όμως θέμα καλής και χρηστής διαχείρισης από τους ανθρώπους που εμπιστεύεται η εκάστοτε κυβέρνηση σε υψηλά πόστα ευθύνης.

Η πρόθεση της νέας κυβέρνησης να περικόψει δραστικά τις αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών των επιχειρήσεων, οργανισμών κτλ του ευρύτερου δημόσιου τομέα, των αποκαλούμενων golden boys, έχει γίνει δεκτή με ικανοποίηση από το κοινωνικό σύνολο.

Είναι κατανοητό. Ο μέσος εργαζόμενος που βγάζει από 700 μέχρι 2.500 ευρώ τον μήνα δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι κάποιοι άλλοι υψηλά ιστάμενοι βγάζουν από 10.000 μέχρι 30.000 ευρώ και πλέον τον μήνα.

Αν όμως στόχος της κυβέρνησης είναι να βελτιώσει την απόδοση του δημόσιου τομέα με την προσέλκυση ικανών μάνατζερ από τον ιδιωτικό και ταυτόχρονα να μειώσει δραστικά τις αμοιβές των υψηλόβαθμων στελεχών του Δημοσίου δημιουργείται μία αντίφαση.

Ποιο στέλεχος του ιδιωτικού τομέα θα δεχόταν να μετακινηθεί στον δημόσιο από τον ιδιωτικό αποδεχόμενο πολύ χαμηλότερη αποζημίωση, κοινώς να μετατραπεί από golden boy σε bronze boy (χάλκινο παιδί), σύμφωνα με τον όρο που λανσάρισε χθες ο κ. Καραμούζης;

Η απάντηση είναι απλή: από λίγα έως ελάχιστα άτομα.

Κι αυτοί που θα αποδεχθούν κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι είτε μεγάλοι αλτρουιστές είτε εν δυνάμει πηγή διαφθοράς, αφού το πιθανότερο είναι να κοιτάξουν να βγάλουν παραπάνω λεφτά με άλλο τρόπο από το νέο τους πόστο.

Φυσικά, το θέμα θα μπορούσε να επιλυθεί με αλλιώς, π.χ. στελέχη του ιδιωτικού τομέα που είναι είτε ικανά αλλά άνεργα είτε ικανά που δεν βλέπουν την ώρα να φύγουν από εκεί που δουλεύουν για διαφορετικούς λόγους.

Θα μπορούσε επίσης η νέα κυβέρνηση να πάει πίσω στην πεπατημένη των προηγούμενων, προσλαμβάνοντας συνταξιούχους και καθηγητές πανεπιστημίου σε καίρια πόστα του Δημοσίου.

Με άλλα λόγια, είναι πολύ δύσκολο η κυβέρνηση να ικανοποιήσει τόσο το δημόσιο αίσθημα με την κατάργηση των προνομίων των αποκαλούμενων golden boys όσο και τον στόχο για εκσυγχρονισμό του Δημοσίου με την προσέλκυση ικανών μάνατζερ από τον ιδιωτικό τομέα.

Όπως λοιπόν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο των ελλειμματικών ΠΑΕ μπορεί να βγάλει ένας ιδιοκτήτης-μάνατζερ πολλά λεφτά κλέβοντας, έτσι και στο ελλειμματικό Δημόσιο η μετατροπή των χρυσών παιδιών σε χάλκινα είναι πιθανόν να συνοδευθεί είτε από αύξηση των κρουσμάτων διαφθοράς σε βάθος χρόνου είτε από στασιμότητα στην παροχή καλύτερων δημόσιων υπηρεσιών προς τον πολίτη.


Dr. Money

[email protected]  

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v