Τράπεζες: H εβδομάδα της κρίσεως!

Η εβδομάδα που ξεκινά δεν θα κρίνει απλώς τη διατηρησιμότητα του χρηματιστηριακού ράλι και ειδικότερα των τραπεζικών μετοχών. Μπορεί να κρίνει κατά πόσον θα ξαναζήσουμε την ιαπωνική κρίση.

Δημοσιεύθηκε: 23 Μαρτίου 2009 - 08:01

Dr Money

Η γνωστοποίηση της επιλογής του νεοκλεγέντα Αμερικανού Προέδρου κ. Obama να επιλέξει τον κ. Tim Geithner υπουργό οικονομικών στην κυβέρνησή του είχε προκαλέσει ενθουσιασμό στη Wall Street τον περασμένο Νοέμβριο.

Ο δείκτης Dow Jones κέρδισε 6,5% στις 21 Νοεμβρίου όπου ανακοινώθηκε το όνομα του κ. Geithner.

Ήταν μια δικαιολογημένη αντίδραση με βάση το βιογραφικό και την εμπειρία του αλλά και απόδειξη της απογοήτευσης της Wall Street από τις επιδόσεις ενός... δικού της παιδιού, του κ. Paulson, ως υπουργού οικονομικών.

Ως πρόεδρος του Federal Reserve of New York, της πιο σημαντικής από τις 12 τράπεζες που απαρτίζουν το σύστημα της Fed αφού υλοποιεί τη νομισματική πολιτική και επιβλέπει τα πιστωτικά ιδρύματα, ο κ. Geithner είχε δώσει καλά σημεία γραφής και είχε αναπτύξει καλές σχέσεις με τη Wall Street.

Όμως, η Wall Street είχε κι άλλους λόγους για να είναι χαρούμενη αφού ο κ.Geithner ήταν επιτελικό στέλεχος του υπουργείου οικονομικών επί πολλά χρόνια και είχε προσωπική άποψη και γνώση για τη δεκαετή χρηματοοικονομική κρίση της Ιαπωνίας αφού υπηρετούσε στο Τόκιο για ένα διάστημα.

Όμως, οι μεγάλες προσδοκίες που είχαν καλλιεργηθεί προσγειώθηκαν ανώμαλα στην πραγματικότητα τον περασμένο μήνα.

Ο νέος υπουργός οικονομικών ανακοίνωσε ένα ασαφές σχέδιο για τον τρόπο απαλλαγής των αμερικανικών τραπεζών από τα διάφορα τοξικά προϊόντα που κουβαλούσαν στα βιβλία τους και δεν ικανοποίησε ούτε τη Wall Street ούτε την Ουάσιγκτον.

Ο δείκτης Dow Jones υποχωρούσε μερικές εκατοντάδες μονάδες την ώρα της ομιλίας του κ. Geithner και λίγο αργότερα μερικοί άρχισαν να βάζουν στοίχημα αν θα είναι στη θέση του για να δει τα πυροτεχνήματα της 4ης Ιουλίου όπου οι Αμερικανοί γιορτάζουν τη μέρα της εθνικής τους ανεξαρτησίας.

Από μεγάλη ελπίδα, ο κ. Geithner είχε πλέον γίνει ο "Tiny Tim" χωρίς ίσως να το αξίζει αφού είναι θύμα των μεγάλων προσδοκιών που είχαν αναπτυχθεί λόγω Obama από τη μια πλευρά και της πολυπλοκότητας της κρίσης από την άλλη.

Όμως, ο "Tiny Tim" έχει τη μεγάλη ευκαιρία να δείξει αυτή την εβδομάδα ότι αρκετοί βιάστηκαν να τον κρίνουν, παρουσιάζοντας ένα λειτουργικό σχέδιο για τη σωτηρία του αμερικανικού τραπεζικού κλάδου που θα πείσει για την αποτελεσματικότητά του.

Με βάση τις διαρροές, το σχέδιο θα στηρίζεται στην ενίσχυση και διεύρυνση του σημερινού προγράμματος TALF (Term Asset-backed Securities Loan Facility) της Fed ύψους 1 τρισ. δολαρίων ώστε να περικλείει χρεόγραφα που είναι χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης και μη διαπραγματεύσιμα.

Θα στηρίζεται επίσης στη δημιουργία επενδυτικών funds από το κράτος και από ιδιώτες για την αγορά των τοξικών κινητών αξιών και την εξαγορά δανείων από το FDIC που δεν έχουν τιτλοποιηθεί.

Το πρόβλημα είναι ότι πιθανόν θα χρειαστεί να απευθυνθεί στο Κογκρέσο για την έγκριση επιπρόσθετης χρηματοδότησης γι’ αυτά τα σχέδια και πολλοί αμφιβάλλουν αν μπορεί να το πείσει να τα εγκρίνει με όλα αυτά που έχουν γίνει είτε με τα μπόνους στην AIG πρόσφατα είτε με την αμφισβήτηση του ιδίου.

Πρόκειται για ένα κρίσιμο προσωπικό τεστ που καλείται να περάσει ένας ικανός άνθρωπος ο οποίος έχει μάθει να παράγει πολιτική, δουλεύοντας συστηματικά και σκληρά πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων και όχι να τη διακηρύσσει μπροστά από τις κάμερες της τηλεόρασης.

Είναι ίσως άδικο, αλλά ο κ. Geithner πιθανόν να μη βρίσκεται στο γραφείο του μέχρι την 4η Ιουλίου αν απογοητεύσει κατά την παράδοση του σχεδίου σωτηρίας των αμερικανικών τραπεζών αυτή την εβδομάδα.

Το πρόβλημα θα ήταν πολύ μικρό αν διακυβευόταν απλώς η θέση του κ. Tim Geithner.

Όμως δεν πρόκειται τόσο περί αυτού.

Αυτά που διακυβεύονται είναι η αξιοπιστία της οικονομικής πολιτικής της νέας αμερικανικής κυβέρνησης και η ικανότητά της να δώσει λύσεις για να βγούμε από την κρίση.

Αν οι αγορές πειστούν ότι δεν μπορεί κι απλώς εφευρίσκει διαφορετικά σχέδια κατά τα πρότυπα της Ιαπωνίας τη δεκαετία του 1990, η κρίση θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια απ' ό,τι πολλοί φαντάζονταν μέχρι πριν από λίγο καιρό.

Γι’ αυτό η εβδομάδα που ξεκινά είναι εβδομάδα κρίσεως για πολλούς, συμπεριλαμβανομένου του κ. Geithner.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.