Μια κρίσιμη δοκιμασία για την Ελλάδα!

H Ελλάδα πέρασε επιτυχώς το πρώτο τεστ δανεισμού της χρονιάς με τα έντοκα γραμμάτια, όμως το πιο κρίσιμο είναι αυτό των ομολόγων που βρίσκεται μπροστά μας. Τι παίζεται.

Δημοσιεύθηκε: 19 Ιανουαρίου 2009 - 07:58

Dr Money

Το πρώτο κρίσιμο βήμα, έστω και ελεγχόμενο αφού πρόκειται περί κοινοπρακτικής έκδοσης, στο πρόγραμμα δημόσιου δανεισμού κάνει η χώρα εκδίδοντας νέο 5ετές κρατικό ομόλογο αναφοράς.

Η έκβαση της προσπάθειας θα δώσει τον τόνο για τη συνέχεια είτε διευκολύνοντας είτε δυσκολεύοντας τους χειρισμούς για τον δανεισμό 41 δισ. ευρώ και πλέον που χρειάζεται η Ελλάδα φέτος.

Υπό αυτή την έννοια θα καθορίσει σε κάποιον βαθμό τη δημοσιονομική πολιτική αφού κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει τις επιθυμίες των δανειστών του, όταν οι τελευταίοι διαμαρτύρονται και τους χρειάζεται.

Η χώρα μπόρεσε να μαζέψει πάνω από 3 δισ. ευρώ από τη δημοπρασία των εντόκων γραμματίων του Δημοσίου την προηγούμενη εβδομάδα, ξεπερνώντας το εμπόδιο της υποβάθμισης της πιστοληπτικής της διαβάθμισης από την S&P.

Έκανε, λοιπόν, ένα πρώτο βήμα στον δύσκολο δρόμο για την ολοκλήρωση των μεγάλων δανειακών αναγκών του Δημοσίου τη φετινή χρονιά.

Στην επιτυχία της δημοπρασίας των εντόκων καθοριστικό ρόλο έπαιξε η συνεχής αποκλιμάκωση των επιτοκίων Euribor το προηγούμενο διάστημα, καθώς η αγορά προεξοφλούσε τη μείωση του βασικού επιτοκίου της ΕΚΤ στο 2% από 2,5% που εκ των υστέρων αποδείχτηκε σωστή.

Η δημοπρασία εντόκων ύψους 13 δισ. ευρώ από την Ιταλία, μία ακριβώς μέρα πριν από την ελληνική, είχε προϊδεάσει για το αποτέλεσμα.

Όμως, η επιτυχία της δημοπρασίας των εντόκων οφείλεται σε έναν ακόμη σημαντικό λόγο.

Τα έντοκα γραμμάτια είναι χρεόγραφα βραχυπρόθεσμης διάρκειας και συνεπώς χαμηλότερου ρίσκου για τους διεθνείς επενδυτές, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν κεντρικές τράπεζες άλλων χωρών της ευρωζώνης.

Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίο η απόδοσή τους συγκρίνεται συνήθως με τα επιτόκια της χρηματαγοράς (Euribor) για τις ίδιες χρονικές περιόδους.

Από την άλλη πλευρά, η απόδοση των ομολόγων σταθερού κουπονιού συγκρίνεται με τις αποδόσεις των αντίστοιχων γερμανικών ομολόγων και ενίοτε με τα αντίστοιχα swap rates.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η κοινοπρακτική έκδοση των 5ετών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γιατί θα δείξει αν υπάρχει ζήτηση και σε ποια τιμή για ελληνικά χρεόγραφα περισσότερο μακροχρόνιων λήξεων.

Η διεύρυνση του επιτοκιακού περιθωρίου (spread) των ελληνικών 5ετών ομολόγων έναντι των γερμανικών την Παρασκευή μέχρι το υψηλό επίπεδο των 309 μονάδων βάσης δεν είναι ασφαλώς καλός οιωνός, αν και το spread μειώθηκε κοντά στις 298 - 300 μονάδες βάσης αργότερα την ίδια μέρα.

Το άνοιγμα του spread δεν είναι μεν ευχάριστη εμπειρία, αλλά δεν θα πρέπει να ξενίζει.

Είθισται να συμβαίνει όταν μια χώρα βγαίνει να δανειστεί ένα σοβαρό ποσό, πιθανόν 3 δισ. ευρώ και άνω, και οι συνθήκες στις διεθνείς κεφαλαιαγορές δεν είναι γενικότερα καλές και ειδικότερα για περιφερειακές χώρες της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία κ.ά.

Μια καλή ιδέα του πώς βλέπουν οι αγορές τον πιστωτικό κίνδυνο κάθε χώρας δίνουν τα CDSs (credit default swaps). Υπενθυμίζεται ότι ο αγοραστής του CDS πληρώνει κάποιο ασφάλιστρο για να προστατευτεί απέναντι στο ενδεχόμενο μια χώρα να μην είναι συνεπής στην εξυπηρέτηση των δανεικών υποχρεώσεών της κάποιου ύψους.

Την Παρασκευή το απόγευμα o αγοραστής του 5ετούς CDS της Ελλάδας πλήρωνε 278.000 ευρώ για να "προστατευτεί" έναντι χρέους ύψους 10 εκατ. ευρώ. Ο αγοραστής του 10ετούς CDS πλήρωνε 275.000 ευρώ.

Όμως, το κόστος του 5ετούς ιρλανδικού CDS ήταν 285.000 ευρώ και του 10ετούς CDS 280.000 ευρώ για 10 εκατ. ευρώ χρέους αντίστοιχα. Με άλλα λόγια της Ιρλανδίας ήταν υψηλότερο.

Για την ιστορία, το spread του 5ετούς ιταλικού CDS ήταν 195.000 ευρώ (195 μονάδες βάσης) και του 10ετούς 192.000 ευρώ.

Σε μια εποχή όπου τίθεται θέμα διαθεσιμότητας ή μη των κεφαλαίων, το κόστος απόκτησής τους περνά σε δεύτερη μοίρα αν και παραμένει σημαντικό. Ας μην ξεχνάμε ότι αργά ή γρήγορα θα πρέπει επίσης να βγουν στην αγορά οι τράπεζες με τις κρατικές εγγυήσεις.

Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία ότι αν η Ελλάδα κατορθώσει να πουλήσει 5ετή κρατικά ομόλογα αξίας άνω των 3 δισ. ευρώ, ακόμη και αν πληρώσει το spread της αγοράς, δηλαδή κάπου 300 μονάδες βάσης, δεν θα είναι καθόλου άσχημα.

Ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος του ελληνικού 5ετούς ομολόγου διαμορφωνόταν στο 5,23% το απόγευμα της Παρασκευής, αυξημένο μεν έναντι του 4,93% στα τέλη του 2008 και του 4,39% στα τέλη του 2007, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να είναι απαγορευτικό.

Ιδίως αν το 10ετές ελληνικό ομόλογο αξίας 6 δισ. ευρώ που λήγει στις 29 Ιανουαρίου φέρει κουπόνι 6,3% και τα 3,15 δισ. ευρώ έχουν ήδη βρεθεί από τα έντοκα γραμμάτια το μέσο κόστος των οποίων ήταν κοντά στο 2,5%.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.