To μιράζ ενός τραπεζικού στίγματος!

Η πρώτη τράπεζα που θα έμπαινε στο σχέδιο διάσωσης θα στιγματιζόταν στα μάτια των ξένων funds έλεγαν οι υποστηρικτές της ομαδικής ένταξης των τραπεζών στο σχέδιο. Όμως, η πραγματικότητα άλλα δείχνει.

Δημοσιεύθηκε: 27 Οκτωβρίου 2008 - 07:57

Dr Money

Το βασικό επιχείρημα των τραπεζιτών που επιδίωκαν να ενταχθούν όλες οι μεγάλες τράπεζες μαζί στο σχέδιο διάσωσης των τραπεζών και θωράκισης της οικονομίας ήταν απλό:

Αν δεν έμπαιναν όλες μαζί, οι ξένοι θεσμικοί θα τιμωρούσαν την πρώτη τράπεζα που θα έμπαινε βυθίζοντας τη μετοχή της καθότι θα εκλάμβαναν τη συμμετοχή ως αδυναμία, ισχυρίζονταν.

Κοινώς, η πρώτη συμμετοχή ή συμμετοχές στο σχέδιο θα στιγματίζονταν.

Τώρα πλέον γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Οι μετοχές όλων των τραπεζών έχουν βυθιστεί χωρίς καν ακόμη να έχουν δηλώσει συμμετοχή στο σχέδιο διάσωσης που ήταν αντικείμενο διαβουλεύσεων μεταξύ αυτών, της κυβέρνησης και της Τράπεζας της Ελλάδος την προηγούμενη εβδομάδα.

Οι τιμές των τραπεζικών μετοχών βρίσκονται χαμηλότερα από τη λογιστική τους αξία οπότε δεν έχει νόημα αν η πρώτη συμμετοχή τράπεζας θεωρηθεί στίγμα από τους ξένους ή όχι.

Το επιχείρημα του στίγματος δεν ισχύει ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα όπου γίνονταν οι διαβουλεύσεις για τη διαμόρφωση του σχεδίου.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επιδείνωση της κρίσης στα διεθνή χρηματιστήρια, σε συνδυασμό με τις μαζικές ρευστοποιήσεις θέσεων από ξένα funds στις αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης, ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις τρομακτικές απώλειες των ελληνικών τραπεζικών μετοχών.

Δεν υπάρχει όμως επίσης αμφιβολία ότι ούτε η εικόνα που δόθηκε προς τα έξω με τις συναντήσεις και τις ζυμώσεις των τραπεζιτών και των αρχών στην Ελλάδα, με αντικείμενο μια σκηνοθετημένη είσοδο όλων των μεγάλων πιστωτικών ιδρυμάτων στο σχέδιο, βοήθησε.

Καλώς ή κακώς, όλα αυτά έχουν δημιουργήσει την εντύπωση στην αγορά ότι οι τράπεζες που επέμειναν στην ομαδική συμμετοχή στο σχέδιο θωράκισης της ελληνικής οικονομίας κάτι θέλουν να κρύψουν, πιθανώς ίδιες αδυναμίες.

Το γεγονός ότι το σχέδιο εξαναγκάζει να αποδεχτούν κρατικές κεφαλαιακές ενέσεις ακόμη και τράπεζες που απλώς θα ήθελαν να αντλήσουν ρευστότητα δημιουργεί υπόνοιες ότι η Τράπεζα της Ελλάδος και το υπουργείο οικονομίας γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει και προσπαθούν να παράσχουν κάλυψη.

Οι υπόνοιες ενισχύονται από το υψηλό δημόσιο χρέος της χώρας για το οποίο καμία Αρχή δεν θα συναινούσε στην περαιτέρω επιβάρυνσή του χωρίς λόγο και αιτία.

Μπορεί να υπάρχουν αμφιβολίες κατά πόσον το δημόσιο χρέος θα επιβαρυνθεί από τυχόν πτώση των κρατικών εγγυήσεων για μεσοπρόθεσμα τραπεζικά ομόλογα, όμως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αγορά προνομιούχων μετοχών αξίας 5 δισ. ευρώ από το κράτος θα οδηγήσει σε αύξηση του δημοσίου χρέους σε μια δύσκολη εποχή.

Επομένως, είτε οι Αρχές φοβούνται κάτι και το κρύβουν είτε έχουν κάνει ένα σοβαρό λάθος με την ουσιαστικά υποχρεωτική αποδοχή της κεφαλαιακής ενίσχυση όλων των τραπεζών που θα δεχτούν να συμμετάσχουν στο σχέδιο.

Τόσο στη μια περίπτωση όσο και στην άλλη το συμπέρασμα δεν είναι κολακευτικό για κανέναν από τους εμπλεκομένους.

Όσον αφορά στο περίφημο στίγμα, ουσιαστικά δεν υφίσταται εδώ και μέρες αφού οι τιμές των μετοχών βρίσκονται κάτω από τη λογιστική τους αξία.

Dr. Money

[email protected]

Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.