H κρίση των πυραύλων στην Κούβα, ο Τραμπ και ο Πούτιν

Όταν κάποιος βρίσκεται σε αδύναμη θέση και ο αντίπαλός του δηλώνει πως είναι επικίνδυνος και ισχυρός, του κάνει μεγάλο δώρο αλλά βολεύει επίσης τον ίδιο. Το μάθημα από την κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962 και οι τωρινές διαπραγματεύσεις μεταξύ Τραμπ και Πούτιν για την Ουκρανία.

H κρίση των πυραύλων στην Κούβα, ο Τραμπ και ο Πούτιν
Τα πράγματα στην πολιτική και ιδίως στις γεωπολιτικές σχέσεις δεν είναι συχνά όπως φαίνονται. Όμως, αυτά μαθαίνονται πολύ αργότερα, όταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές δεν έχουν απλώς φύγει από την εξουσία έχουν αποβιώσει.

Η κρίση των πυραύλων στην Κούβα ήταν μια τέτοια περίπτωση. Αν αναζητήσετε πληροφορίες στο διαδίκτυο, θα διαβάσετε να μιλάνε για τις 13 κρίσιμες μέρες της αντιπαράθεσης των ΗΠΑ με τη Σοβιετική Ένωση τον Οκτώβριο του 1962, που έφερε τον κόσμο κοντά στον πυρηνικό όλεθρο.

Στις προεδρικές εκλογές του 1960, ο Τζον Κένεντι είχε ισχυριστεί ότι οι πυραυλικές δυνατότητες της Σοβιετικής Ένωσης ήταν μεγαλύτερες σε σχέση με των ΗΠΑ, για να πληγώσει την αξιοπιστία της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ και του αντιπροέδρου της Ρίτσαρντ Νίξον, που ήταν ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος για την προεδρία. Όμως, δεν ήταν αλήθεια.

Οι ΗΠΑ είχαν περισσότερους πυραύλους και πυρηνικά υποβρύχια ενώ είχαν σαφή υπεροχή με τα στρατηγικά βομβαρδιστικά Β-52, έναντι του μικρού αριθμού Bears των Σοβιετικών. Επιπλέον, είχαν μεγαλύτερες δυνατότητες με τις εικόνες από τους δορυφόρους. Με άλλα λόγια, είχαν σαφές πλεονέκτημα.

Ο τότε Σοβιετικός ηγέτης Νικήτα Χρουστσόφ γνώριζε τις περιορισμένες δυνατότητες των δικών του διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων. Φοβόταν λοιπόν ότι μια πρώτη αμερικανική επίθεση -όσο ρίσκο κι αν είχε- θα οδηγούσε σε παράδοση και γι’ αυτό σκέφθηκε ότι χρειαζόταν ένα όπλο που θα εγγυάτο την ανταπόδοση, σε περίπτωση αμερικανικού χτυπήματος. Το όπλο ήταν οι πύραυλοι στην Κούβα, που ήταν κοντά στις ΗΠΑ.

Όμως, οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν το νησί και θα μπορούσαν να δουν τους πυραύλους, οπότε σε εκείνη την περίπτωση δεν είχε επιλογή παρά να τους αποσύρει, όπως κι έγινε. Έξυπνα πράττοντας, ζήτησε να αποσύρουν οι ΗΠΑ δικούς τους πυραύλους από την Τουρκία, κάτι που έγινε γνωστό αργότερα.

Ο Χρουστσόφ προχώρησε σε αυτές τις κινήσεις λόγω αδυναμίας. Όμως, για να είναι αξιόπιστο το αφήγημα των αδελφών Κένεντι για τα γεγονότα, οι τελευταίοι δεν θα έπρεπε να παραδεχθούν ότι οι ΗΠΑ είχαν στρατηγικό πλεονέκτημα. Κάτι που διαφαίνεται από τα πρακτικά του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, που συμβούλευε τον πρόεδρο Κένεντι κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αντίθετα, θα έπρεπε να παρουσιάσουν τη Σοβιετική Ένωση ως εξίσου δυνατό αντίπαλο ο οποίος αναγκάστηκε να υποχωρήσει λόγω των ικανοτήτων των διαπραγματευτών, δηλαδή των αδελφών. Ήταν ένα δώρο στη Σοβιετική Ένωση.

Το 2017, ο Βλαντίμιρ Πούτιν, πιεζόμενος από τα οικονομικά προβλήματα και την κατάσταση στα δυτικά σύνορά του, ανέφερε ότι είναι έτοιμος για μια νέα κρίση των πυραύλων της Κούβας, αν οι ΗΠΑ αναπτύξουν πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη. Ο Πούτιν είχε καταλάβει το παιχνίδι. Οδηγείς την κατάσταση στα άκρα, οι ΗΠΑ εμφανίζονται να έχουν εργαστεί σκληρά για να σταματήσει ο πόλεμος και να το πιστωθούν, ο κόσμος αναπνέει με ανακούφιση και εσύ εμφανίζεσαι πάλι ως ισχυρός αντίπαλος.

Για να έλθουμε στον πόλεμο της Ουκρανίας, αυτός έχει τρεις χαμένους. Την Ουκρανία που έχει υποστεί μεγάλες υλικές και ανθρώπινες καταστροφές, την ΕΕ λόγω των υψηλών τιμών της ενέργειας και τη Ρωσία. Η τελευταία έχει δαπανήσει μεγάλα ποσά και έχει εξασθενήσει οικονομικά, έχει επίσης μεγάλες ανθρώπινες απώλειες και έχει να επιδείξει μόλις την κατάληψη του 20% της Ουκρανίας μετά από τρία χρόνια πολέμου.

Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ είναι κερδισμένες, καθώς πέτυχαν τους δύο μίνιμουμ στόχους που είχαν βάλει. Να μην πέσει η Ουκρανία στα χέρια της Ρωσίας και να μη σταλούν εκεί αμερικανικά στρατεύματα. Ίσως, μάλιστα, πάρουν πίσω και τα λεφτά που έδωσαν.

Ακολουθήστε το Euro2day.gr στο Google News!Παρακολουθήστε τις εξελίξεις με την υπογραφη εγκυρότητας του Euro2day.grFOLLOW USΑκολουθήστε τη σελίδα του Euro2day.gr στο Linkedin

Οι Τραμπ και Πούτιν τα ξέρουν αυτά πολύ καλά. Το μάθημα της κρίσης στην Κούβα δείχνει συμφωνία και τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, με τον Πούτιν να βγαίνει από μια δύσκολη θέση, εμφανιζόμενος δυνατός, τον δε Τραμπ να κερδίζει αναγνώριση και κάτι ακόμη πιο σημαντικό από γεωπολιτικής σκοπιάς, που θα φανεί αργότερα.


Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

v