Τα γεωπολιτικά και ο σκύλος που δεν γαβγίζει

Οι εκκλήσεις των ηγετών της Δύσης προς το Ισραήλ για επίδειξη αυτοσυγκράτησης μετά τη μαζική επίθεση από drones και πυραύλους που δέχθηκε από το Ιράν κυριαρχούσε χθες στον διεθνή Τύπο.

Οι γεωπολιτικές αναλύσεις έδιναν και έπαιρναν, συχνά κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για ανάφλεξη στην ευρύτερη περιοχή. Παρ’ όλα αυτά, οι μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές ενισχύθηκαν  και η τιμή του μπρεντ υποχώρησε ελαφρά. Από την άλλη πλευρά, οι  αμερικανικοί χρηματιστηριακοί δείκτες έχασαν έδαφος.  

Αν όμως κάποιος αναζητούσε την πραγματική αιτία για τη χθεσινή πτώση της Wall Street και την άνοδο της απόδοσης του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου στο 4,6%, στο υψηλότερο επίπεδο από πέρυσι το φθινόπωρο, το συμπέρασμα θα έπρεπε να είναι διαφορετικό. 

Δεν ήταν τα γεωπολιτικά γεγονότα αλλά οι ισχυρές λιανικές πωλήσεις στις ΗΠΑ που ενίσχυσαν την εντύπωση ότι η Fed θα διατηρήσει τα επιτόκια του δολαρίου σε υψηλότερα επίπεδα επί μακρόν. Η ενίσχυση του δολαρίου έναντι του ευρώ αντανακλούσε αυτή την εντύπωση.

Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει οποιαδήποτε κίνηση του Ισραήλ, που θα θέλει επίσης να στείλει μήνυμα στους μουλάδες της Τεχεράνης. Άλλωστε, δεν έχει τον ίδιο λόγο να δείξει αυτοσυγκράτηση όπως στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν η επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» ήταν σε εξέλιξη. 

Τότε, το Ισραήλ είχε δεχθεί καταιγισμό από πυραύλους Scud που έστειλε ο Σαντάμ από το Ιράκ, με σκοπό να το προκαλέσει να ανταποδώσει τα χτυπήματα, συσπειρώνοντας τους Άραβες γύρω από το Ιράκ. Παρότι είχε θύματα και υπήρξαν ζημιές σε εκατοντάδες κτίρια, το Ισραήλ έδειξε αυτοσυγκράτηση. Εύλογο καθότι άλλοι έκαναν τη δουλειά γι’ αυτό. Δεν νομίζουμε όμως ότι ισχύει το ίδιο στη σημερινή εποχή.  

Αν θα έπρεπε να απομονώσουμε κάποιο ανησυχητικό σημάδι, αυτό είναι το συνεχιζόμενο ράλι του χρυσού, που θεωρείται ασφαλές καταφύγιο σε χαλεπούς καιρούς, π.χ. γεωπολιτικής αβεβαιότητας.  

Η χθεσινή ελαφριά υποχώρηση της τιμής του μπρεντ δεν εκπλήσσει. Τον περασμένο Οκτώβριο, η τιμή βούτηξε λίγο μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ και αφού είχε προηγηθεί η «Συμφωνία του Ατσαλιού», όπου η Σαουδική Αραβία συμφώνησε να μειώσει την παραγωγή, ενώνοντας δυνάμεις με τη Ρωσία.

Γι’ αυτό τον λόγο σε τέτοιες περιπτώσεις αξίζει τον κόπο να κοιτάζει κάποιος τον λόγο της τιμής του χρυσού προς την τιμή του πετρελαίου. Ο λόγος δείχνει πόσα βαρέλια πετρελαίου χρειάζονται για να αγοράσεις μια ουγκιά χρυσό. Η στρατηγική των μεγάλων πετρελαιοπαραγωγών χωρών μετά την κατάρρευση του συστήματος των σταθερών ισοτιμιών του Bretton Woods είναι να διατηρήσουν την αγοραστική δύναμη που λαμβάνουν σε χρυσό.   

Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο εμπάργκο πετρελαίου το 1973 συμφωνήθηκε όταν η τιμή του πετρελαίου εκφρασμένη σε χρυσό είχε πέσει στα τάρταρα. Τον περασμένο Νοέμβριο, το πετρέλαιο ήταν ασυνήθιστα φθηνό σε σχέση με τον χρυσό παρ' όλα τα γεωπολιτικά που είχαν προηγηθεί.  

Χθες το βράδυ, που ρίξαμε μια ματιά στον λόγο χρυσού προς πετρέλαιο διαπιστώσαμε ότι ο λόγος ήταν κοντά στο 26. Ιστορικά, ο λόγος κινείται μεταξύ 6 και 40. Όταν ξεπερνά το 40, όπως έγινε το 2020, έχουμε σημαντικά γεγονότα στις αγορές και ο χρυσός είναι συγκριτικά πιο ακριβός. Το ίδιο συμβαίνει όταν πέφτει κάτω από το 6, με το πετρέλαιο πιο ακριβό.

Κλείνοντας, τα γεωπολιτικά ρίσκα είναι αυξημένα αλλά ο λόγος χρυσού προς πετρέλαιο δείχνει ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε. Είναι ο σκύλος που δεν γαβγίζει.