Η καταληκτική ημερομηνία είναι deadline, κ. Χατζηδάκη

Υπάρχουν κάποια πράγματα που σου μένουν στη μνήμη για πάντα ή, αν προτιμάτε, σου γίνονται μαθήματα ζωής.

Πριν από αρκετά χρόνια, ο νεαρός Έλληνας αναλυτής, ο οποίος εργαζόταν στο τμήμα έρευνας μεγάλου ευρωπαϊκού τραπεζικού οίκου στο Σίτι του Λονδίνου, άκουσε έναν από τους ξένους συναδέλφους του να του λέει: «Γιάννη (τυχαίο το όνομα), αυτό έχει καταληκτική ημερομηνία (this is a deadline)». O Έλληνας γύρισε και του είπε: «Το ξέρω». Όμως, ο ξένος αναλυτής, ο οποίος προφανώς κάτι ήξερε για την ελληνική νοοτροπία, επέμεινε: «Deadline είναι η γραμμή που πέφτεις (drop) νεκρός». Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει επόμενη μέρα.  

Ο Έλληνας (τότε) αναλυτής δεν το ξέχασε ποτέ. Μας το εκμυστηρεύθηκε και αυτό εξηγεί εν μέρει τον τίτλο του σημερινού άρθρου.

Έχει γίνει λίγο-πολύ συνήθεια στη ελληνική δημόσια διοίκηση να ανακοινώνει καταληκτικές ημερομηνίες για διάφορα πράγματα, π.χ. πληρωμές για τα τέλη κυκλοφορίας κ.λπ. και σπανίως να τις σέβεται. Ο κόσμος το έχει αντιληφθεί και περιμένει να ακούσει για την παράταση, γνωρίζοντας ότι δεν θα υπάρξει ποινή. 

Μερικές φορές είναι απλό, κάποιες άλλες είναι πιο περίπλοκο, γιατί περιλαμβάνει ενέργειες που όσοι βάζουν τις καταληκτικές ημερομηνίες δεν έχουν σκεφθεί καλά, την ίδια στιγμή που αρκετοί υπόχρεοι ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες για να μην εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

Το αποτέλεσμα είναι να δίνονται παρατάσεις επί παρατάσεων χωρίς, συχνά, αποτέλεσμα. Ας αναλογισθούμε πόσοι υπόχρεοι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι οποίοι θα έπρεπε να επιστρέψουν μέρος των «(μη) επιστρεπτέων προκαταβολών» έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις επίσημες αρχές.

Το είδαμε πάλι χθες που ήταν η καταληκτική ημερομηνία για τη διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τα POS. Το ΥΠΕΘΟ έδωσε πάλι παράταση για την οποία υψηλόβαθμα στελέχη του είχαν προδιαθέσει την κοινή γνώμη εδώ και καιρό κι ενώ ο υπουργός δήλωνε το αντίθετο. Κι αυτό παρότι η υποχρέωση ήταν γνωστή στους υπόχρεους εδώ και πολλούς μήνες, με τον κ. Χατζηδάκη να επαναλαμβάνει αυτό το διάστημα ότι το έργο θα ολοκληρωθεί εντός του τεθέντος χρονοδιαγράμματος.

Το ΥΠΕΘΟ θα έπρεπε να έχει εικόνα ευθύς εξαρχής για τον αριθμό των εξουσιοδοτημένων τεχνικών εγκατάστασης κ.λπ. και να χαράξει σε συνεργασία με την ΑΑΔΕ το κατάλληλο σχέδιο υλοποίησης π.χ. με αριθμό ΑΦΜ, για να μην τρέχουν πολλοί την τελευταία στιγμή. Δεν το έκανε και έτσι κάποιες επιχειρήσεις έχουν πραγματικό πρόβλημα διασύνδεσης ενώ κάποιες άλλες βρίσκουν πάτημα για να ζητήσουν μεγάλη παράταση για να συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν. 

Είναι γνωστό ότι η διασύνδεση των ταμειακών μηχανών με τα POS είναι ένα πρότζεκτ που συζητιέται από το 2012 για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Κι όλα αυτά σε μια χώρα που οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πληρώνουν τα 7 από τα 10 ευρώ του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Από την άλλη πλευρά, 1 στους 3 επαγγελματίες δηλώνουν μηδενικά εισοδήματα ή ζημιές και 1 στους 2 δηλώνουν ότι ζουν με 0 έως 420 ευρώ τον μήνα.

Μια παροιμία λέει πως όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Από τη στιγμή που το κράτος έχει εθίσει τον κόσμο να περιμένει παρατάσεις γιατί δεν τηρεί τις  καταληκτικές ημερομηνίες, είναι επόμενο πολλοί υπόχρεοι να μη συμμορφώνονται. Δυστυχώς, είναι δείγμα νοοτροπίας και δεν βγάζει σε καλό. Οι αρμόδιοι θα το ξαναβρούν μπροστά τους.