Η Ελλάδα θέλει καλύτερα πανεπιστήμια και καλύτερη Δικαιοσύνη

Ο εκάστοτε Έλληνας πρωθυπουργός έχει περισσότερες εξουσίες στα χέρια του απ’ ό,τι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, μας υπενθύμισε ένας καλός φίλος χθες. 

«Οι ιδρυτές της Αμερικανικής Δημοκρατίας φρόντισαν η εκτελεστική εξουσία να διαχωρίζεται και να ελέγχεται από τη νομοθετική και τη δικαστική. Στην Ελλάδα, όποιος έχει την εκτελεστική εξουσία είναι παντοδύναμος», τόνισε.

 Το θυμηθήκαμε ακούγοντας τον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη να τοποθετεί τη συνταγματική αναθεώρηση το 2025 στις προγραμματικές δηλώσεις που έκανε χθες, κάνοντας μάλιστα ειδική αναφορά στη «μεγάλη μεταρρύθμιση» του άρθρου 16 για τα πανεπιστήμια. «Κύριε Ανδρουλάκη, ελπίζω να μην ξανακάνετε το ίδιο λάθος με τον Γιώργο Παπανδρέου και μαζί να βρούμε τους 180 βουλευτές και να σταματήσει επιτέλους αυτή η ελληνική ιδιαιτερότητα του κρατικού μονοπωλίου στην ανώτατη εκπαίδευση», τόνισε ο κ. Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός έχει δίκιο σ’ αυτό. Όταν η Βόρεια Κορέα έχει μη κρατικό πανεπιστήμιο, δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει. Είναι μάλιστα κωμικοτραγικό να συμβαίνει αυτό στη χώρα που η αντίστοιχη ανώτατη εκπαίδευση στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ιδιωτική, καθώς υπήρχαν δίδακτρα για τους υπολοίπους και υποτροφίες για τους άριστους μαθητές.  

Η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε μη κρατικά πανεπιστήμια από την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και πιθανόν καλύτερα δημόσια πανεπιστήμια, λόγω ανταγωνισμού, αν ο τότε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε υποχωρήσει στις πιέσεις των ακαδημαϊκών βουλευτών και στελεχών του κόμματός του.

Προφανώς, ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει επίσης ότι ανάλογες οχλήσεις δέχθηκε και ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής από τους δικούς του, προεξάρχοντος υπουργού του που έμελλε αργότερα να έχει πελατειακό ρόλο, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Με άλλα λόγια, οι πιέσεις από ακαδημαϊκούς δασκάλους ήταν διακομματικές.

Ο κ. Ανδρουλάκης δεν έχει κανένα λόγο να μη συναινέσει στην αλλαγή του άρθρου 16, ώστε να αποκτήσει επιτέλους η Ελλάδα μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια και να σπάσει το κρατικό μονοπώλιο. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ φέρεται να το εξετάζει θετικά και να ζητά την ενίσχυση των δημόσιων πανεπιστημίων, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Όμως, νομίζουμε ότι ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να ζητήσει κάτι πολύ πιο σημαντικό για τη Δημοκρατία μας. Πολύ περισσότερο όταν ο ίδιος βίωσε την εμπειρία των υποκλοπών. Την ξεκάθαρη διάκριση των τριών εξουσιών και ιδιαίτερα της δικαστικής εξουσίας από τις άλλες δύο, κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος. Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Ανδρουλάκης και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, αν είναι δυνατόν, θα πρέπει να ζητήσουν όπως η ηγεσία της Δικαιοσύνης εκλέγεται από τη Βουλή με ενισχυμένη πλειοψηφία και όχι από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Το σημερινό Σύνταγμα καταγράφει τις τρεις εξουσίες αλλά η ηγεσία  του Αρείου Πάγου κ.λπ. διορίζεται από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία. Εν συνεχεία, αυτοί διορίζουν τους από κάτω δικαστές και πάει λέγοντας. Αυτές οι δύο συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, δηλ. το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου στην Ανώτατη Εκπαίδευση και η ξεκάθαρη διάκριση των τριών εξουσιών με επιλογή των ανώτατων δικαστών από ενισχυμένη πλειοψηφία στη Βουλή, είναι πιο σημαντικές σε σχέση με άλλα οικονομικά μέτρα για την ευημερία της Ελλάδας μακροπρόθεσμα, κατά την ταπεινή μας άποψη.