Να τελειώνουμε με τους κωδικούς «καβάτζα» του προϋπολογισμού

Την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, όταν αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών ήταν ο καθηγητής κ. Μάρδας, είχε συσταθεί μια επιτροπή στο Λογιστήριο του Κράτους η οποία είχε έργο την εξέταση κάθε κωδικού του κρατικού προϋπολογισμού ξεχωριστά. Ο λόγος ήταν απλός και είχε λογική. Πολλοί κωδικοί πιστώνονται με διάφορα ποσά κάθε χρονιά από συνήθεια, χωρίς να είναι γνωστό τι ανάγκες εξυπηρετούν. Όμως, οι αρμόδιοι σε διάφορα υπουργεία και φορείς γνωρίζουν αρκετά καλά τους κωδικούς που τους ενδιαφέρουν. Κι αυτό γιατί μεταφέρουν κάθε χρόνο πιστώσεις από τους «άχρηστους» κωδικούς σε άλλους. Με άλλα λόγια, οι «άχρηστοι» κωδικοί είναι η καβάτζα τους. Αν χρειάζονται περισσότερα λεφτά για κάτι άλλο, γνωρίζουν ότι μπορούν να τα βρουν στους «άχρηστους» κωδικούς.       

Αποφασίσαμε να αναφερθούμε στο θέμα, με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε πρόσφατα με βετεράνο υπάλληλο του Λογιστηρίου του Κράτους. Ερωτηθείς ο τελευταίος τι απέγινε με την παλαιότερη προσπάθεια να περιγραφεί κάθε κωδικός του προϋπολογισμού και να καταργηθούν όσοι δεν χρειάζονταν, μας απάντησε: «Μια τρύπα στο νερό». Ευτυχώς, συνέχισε, που απαγορεύονται οι μεταφορές πιστώσεων από και προς κωδικούς μισθοδοσίας.

Δεν σταμάτησε εκεί: «Καλά που επέμεινε η τρόικα και σταμάτησε ο προληπτικός έλεγχος όλων των δαπανών. Ήταν σαν δυο άνθρωποι να κοιτάζουν το ίδιο πράγμα και να τα βρίσκουν μεταξύ τους, χάνοντας χρόνο. Πλέον, ο έλεγχος είναι δειγματοληπτικός και εστιάζεται σε κάποιες δαπάνες».  

Ο κατασταλτικός έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο συνεχίζει να υπάρχει. Κατόπιν επιμονής των τροϊκανών, μπήκαν ΓΔΟΥ σε εποπτικούς φορείς για να ελέγχουν την εκτέλεση του προϋπολογισμού και να λογοδοτούν. Αντ’ αυτού, έχουμε το φαινόμενο να γυρίζουν όλοι αυτοί στο Γενικό Λογιστήριο για έλεγχο, ενώ δουλειά του τελευταίου θα έπρεπε να είναι η σύνταξη του ετήσιου προϋπολογισμού και η προετοιμασία για τον επόμενο.

Ο ποιητής θέλει να πει ότι ακόμη και σήμερα αναπαράγουμε το παλιό σύστημα σύνταξης και παρακολούθησης του κρατικού προϋπολογισμού. Κατά την ταπεινή μας άποψη, αυτό πρέπει να αλλάξει και θα πρέπει να είναι μια από τις προτεραιότητες  της νέας κυβέρνησης που θα εκλεγεί την Κυριακή. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε κάτι καλύτερο από τον αποκαλούμενο προϋπολογισμό μηδενικής βάσης και την κατάργηση, προφανώς, των «άχρηστων» κωδικών του σημερινού προϋπολογισμού.     

Κατανοούμε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Θα χρειασθούν κάποια χρόνια και γι’ αυτό θα πρέπει να ξεκινήσει τώρα που υπάρχει δημοσιονομική άνεση, ώστε να γευθούμε τα φρούτα όταν οι οικονομικές συνθήκες δυσκολέψουν. Τι θέλεις να κάνεις; Πόσο κοστίζει; Έλεγχος στο τέλος με μέτρηση του αποτελέσματος.

Αυτό πρέπει να γίνει τώρα, γιατί, ως γνωστόν, των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.