Χρεώνουμε τις επιδοτήσεις του ρεύματος στα παιδιά μας 

Πριν από λίγο καιρό, γνωστός ενός υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους (όχι υπουργού) τον πήρε τηλέφωνο και του επισήμανε ότι άλλες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Γερμανία, η Ιταλία κ.λπ., σχεδιάζουν να λάβουν μέτρα για να περιορίσουν την κατανάλωση ρεύματος. Όμως, στην Ελλάδα δεν έχει γίνει τίποτα και ούτε ακούγεται τίποτα, φέρεται να του είπε. Η απάντηση του υψηλόβαθμου αξιωματούχου τον προβλημάτισε. «Αυτές οι χώρες δεν είχαν μνημόνια», του απάντησε. Λες και χρειάζεται να έχει πάει μια χώρα σε μνημόνια για να λάβει προληπτικά μέτρα εξοικονόμησης του ρεύματος και γενικότερα της ενέργειας. Ιδίως όταν είναι υπερχρεωμένη και εισάγει φυσικό αέριο και πετρέλαιο από τη Ρωσία που την πάνε για εμπάργκο.    

Το πρώτο πράγμα λοιπόν που θα έπρεπε να κάνουν οι αρμόδιοι στην Ελλάδα θα ήταν να επιδιώξουν την εξοικονόμηση ρεύματος. Όμως, εδώ όλοι ασχολούνται αποκλειστικά με την επιδότηση των λογαριασμών του ρεύματος, που στέλνει το ακριβώς αντίθετο σήμα. Κατά την άποψή μας, οι αρμόδιοι θα έπρεπε να ενημερώσουν τον κόσμο για τα οφέλη από την εξοικονόμηση ηλεκτρικής ενέργειας και καυσίμων τόσο για το καλό των ίδιων όσο και της εθνικής οικονομίας. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να παρέχουν πρακτικές οδηγίες, π.χ. αντικαθιστώντας τις λάμπες πυρακτώσεως κ.λπ. H Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΙΕΑ έχουν ήδη προτείνει απλά μέτρα εξοικονόμησης. 

Εκτός από την ενημέρωση, θα έπρεπε να υπάρχει σχεδιασμός για να μειωθεί η κατανάλωση ρεύματος στον δημόσιο τομέα. Είναι γνωστό ότι το χαμήλωμα του θερμοστάτη κατά 1 ή 2 βαθμούς Κελσίου ή η αύξηση της θερμοκρασίας για το air conditioning στα δημόσια κτίρια θα μείωνε τη ζήτηση για ρεύμα. Ακόμη, ο φωτισμός των δρόμων από τους Δήμους θα μπορούσε να συνεισφέρει στην προσπάθεια. Επιπλέον, τα προγράμματα για τη θερμομόνωση κτιρίων θα έπρεπε να επεκταθούν ενώ περιορισμοί στην κατανάλωση ενέργειας από βιομηχανικές εταιρείες θα έπρεπε να διερευνηθούν. Αναμφίβολα, υπάρχουν κι άλλοι τομείς του ιδιωτικού τομέα που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην εξοικονόμηση. Ακόμη κι αν η τελευταία είναι της τάξης του 10%-15%, αξίζει την προσπάθεια.

Όμως, τίποτα από όλα αυτά δεν έχει γίνει, ούτε καν ανακοινωθεί, π.χ. μια ενημερωτική καμπάνια που θα προάγει την εξοικονόμηση ενέργειας και ένα μίγμα προαιρετικών και υποχρεωτικών μέτρων εξοικονόμησης στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Αντίθετα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση ανταγωνίζονται η μία την άλλη, υποσχόμενες γενναιόδωρη επιδότηση των λογαριασμών ρεύματος με δανεικά, έχοντας τις εκλογές στο μυαλό τους. Το γεγονός ότι η επιδότηση θα αποπληρωθεί στο μέλλον από τα παιδιά μας και σίγουρα δεν είναι ό,τι το καλύτερο για το περιβάλλον δεν απασχολεί σχεδόν κανέναν. Ούτε τους όψιμους οικολόγους στη χώρα μας.  

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, το κυβερνητικό επιτελείο έχει επεξεργασθεί ένα σχέδιο κρατικής παρέμβασης στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος για τη στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων συνολικού ύψους 2-2,5 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2022. Το σχέδιο θα μπορούσε να επεκταθεί και στο πρώτο εξάμηνο του 2023. 

Αναμφίβολα, η κατάσταση δεν είναι ούτε ευχάριστη ούτε εύκολα διαχειρίσιμη. Όμως, τουλάχιστον τα μέτρα εξοικονόμησης ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου θα έπρεπε να προηγούνται άλλων πολιτικών.