Ο Ελευθέριος Βενιζέλος συνήθιζε να λέει πως δεν αναφέρεται «στα δίκαια αιτήματα της Ελλάδος», όταν μιλάει στους ξένους ηγέτες, αλλά «στα δίκαια συμφέροντα της Ελλάδος». Η διαφορά είναι σημαντική καθώς υπονοεί πως η Ελλάδα θα πρέπει να ευθυγραμμίζει τα συμφέροντά της με εκείνα των μεγάλων δυνάμεων για να επιτύχει το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα. Σε συνδυασμό με την ισχυροποίηση της δικής της αποτρεπτικής δύναμης.
Ο Βενιζέλος αξιοποίησε την επιθυμία της Γαλλίας και της Βρετανίας να διαλύσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπογράφοντας τη Συνθήκη των Σεβρών (Ιούλιος του 2020), που δημιουργούσε τη μεγάλη Ελλάδα των «δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών». Το γεγονός ότι η ελληνική Βουλή δεν επικύρωσε ποτέ τη Συνθήκη των Σεβρών είναι επίσης χαρακτηριστικό δείγμα γραφής των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων. Όπως άλλωστε και η Μικρασιατική Καταστροφή που ακολούθησε το 1922, δηλ. πριν από 100 χρόνια.
Όλα αυτά μάς ήλθαν στο μυαλό μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την προσπάθεια αλλαγής των υφιστάμενων συνόρων δια της βίας. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλάντιμιρ Πούτιν έχει προφανώς κάνει τους δικούς του υπολογισμούς και φαίνεται να συμφωνεί με τον Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, τον πρώην σύμβουλο εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ, ότι η Ρωσία χάνει μεγάλο μέρος από τη δύναμή της χωρίς την Ουκρανία.
Οι Ουκρανοί έχουν προφανώς το σθένος να αντισταθούν στους εισβολείς, παρότι υστερούν συντριπτικά απέναντι στον πανίσχυρο ρωσικό στρατό. Χωρίς τη δική τους αντίσταση τις πρώτες μέρες του πολέμου και την κλιμακούμενη προφορική, ηθική και υλική στήριξη της Δύσης, ο αγώνας τους θα ήταν άνευ αντικρίσματος. Όλα αυτά συνιστούν πολύτιμο μάθημα για την Ελλάδα, που έχει την αναθεωρητική Τουρκία δίπλα της.
Ο κ. Ερντογάν φρόντισε να μας υπενθυμίσει μετά την εισβολή στην Ουκρανία πως εδάφη που ανήκουν σήμερα σε ευρωπαϊκές χώρες ήταν στις αρχές του 20ού αιώνα τουρκικά. Λίγες μέρες νωρίτερα, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου είχε θέσει θέμα κυριαρχίας ελληνικών νησιών λόγω στρατιωτικοποίησης κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης.
Είναι προφανές ότι οι αναθεωρητικές δυνάμεις, τύπου Κίνα, Ιράν, Τουρκία κ.λπ., παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Ουκρανία και αντλούν συμπεράσματα, ό,τι κι αν λένε δημοσίως. Η έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία θα ενθαρρύνει ή θα αποθαρρύνει τους ίδιους από ανάλογες πρωτοβουλίες στο μέλλον.
Για την Ελλάδα, που μπορεί να είναι θύμα μιας εισβολής στο μέλλον, το συμπέρασμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Προετοιμάσου για πόλεμο, αν θες την ειρήνη. Ενίσχυσε τη στρατιωτική ισχύ σου και σχημάτισε συμμαχίες με βάση τα κοινά συμφέροντα, γιατί πιθανόν θα είσαι μόνος σου, στην αρχή τουλάχιστον. Οσο μάλιστα μεγαλύτερη είναι η εγχώρια προστιθέμενη αξία στον στρατιωτικό εξοπλισμό τόσο το καλύτερο.
Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη μεγαλύτερη εθνική ήττα της Ελλάδας στη σύγχρονη ιστορία. Μια καταστροφή που οδήγησε στον ξεριζωμό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία, όπου ζούσαν επί χιλιάδες χρόνια. Τα γεγονότα στην Ουκρανία και ο Ελευθέριος Βενιζέλος μάς δείχνουν τι πρέπει να κάνουμε για να μην ξαναζήσουμε μια νέα Μικρασιατική Καταστροφή.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.