Η κακοκαιρία δεν μπορεί να είναι άλλοθι

H ανακάλυψη ενός ψυκτικού υγρού που θα κυκλοφορούσε μέσα στο ψυγείο και δεν θα έκανε κακό σε κανένα σε περίπτωση διαρροής ήταν μια μεγάλη ανακάλυψη την εποχή που οι επιστήμονες αναζητούσαν ένα υγρό που θα διατηρεί τα φαγητά φρέσκα. Αυτό έγινε πραγματικότητα χάρη στους χλωροφθοράνθρακες (CFC). Η χρήση τους επεκτάθηκε στα κλιματιστικά, στον αφρό ξυρίσματος, στις ουσίες καθαρισμού, στις μονώσεις κ.λπ., η πιο γνωστή μάρκα ήταν το φρέον της DuPont.

Όμως, δύο χημικοί ατμόσφαιρας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας ανακάλυψαν τη δεκαετία του 1970 ότι οι CFC αδυνάτιζαν το στρώμα του όζοντος που μας προστατεύει από τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου. Αντίθετα από τις προβλέψεις της Κασσάνδρας πριν από την καταστροφή της Τροίας που αγνοήθηκαν, οι προειδοποιήσεις τους ελήφθησαν υπόψη και τη δεκαετία του 1980, κοντά στα 200 κράτη απαγόρευσαν τη χρήση των CFC. Η τρύπα του όζοντος μικραίνει συνεχώς από τότε και είναι θέμα χρόνων να κλείσει τελείως. 

Ομοίως, τη δεκαετία του 1960, ένας νεαρός Ιάπωνας μετεωρολόγος που προσκλήθηκε στις ΗΠΑ, ο «Σούκι» Μανάμπε, σε συνεργασία με τον Ρίτσαρντ Γουέδερλαντ, χρησιμοποίησε το σούπερ κομπιούτερ της εποχής για να προβλέψει την αλλαγή στη μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια της Γης λόγω των αερίων του θερμοκηπίου που εκλύουν οι άνθρωποι σε 50 χρόνια. Οι προβλέψεις τους έχουν επιβεβαιωθεί στην πράξη όσον αφορά την άνοδο της θερμοκρασίας αλλά και την αύξηση στην ένταση των καταστροφικών καταιγίδων, τους καύσωνες, τις δασικές πυρκαγιές, τις ξηρασίες και τις πλημμύρες των ακτών. 

Πολλοί πιστεύουν ότι ο μεσογειακός κυκλώνας Ιανός, που προκάλεσε τις καταστροφές  σε διάφορες περιοχές της χώρας, π.χ. Καρδίτσα, Ιόνια νησιά κ.λπ., είναι αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.  Αναμένουν λοιπόν ότι θα έχουμε επανάληψη τέτοιων καιρικών φαινομένων κάθε λίγα χρόνια.

Για να αποφύγουμε τις ίδιες ή χειρότερες φυσικές καταστροφές στο μέλλον θα πρέπει να αλλάξουμε μυαλά ως κεντρική κρατική εξουσία, τοπική αυτοδιοίκηση και πολίτες. Αν θέλουμε, φυσικά, να μην ακούμε το μονότονο ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι σε εγρήγορση και όταν γίνεται ο τελικός απολογισμός των φυσικών καταστροφών να αποδεικνύεται ότι αυτό δεν ήταν αρκετό.

Θα πρέπει λοιπόν να σταματήσουν οι προχειροδουλειές με τα μπαλώματα σε γέφυρες, δρόμους, διευθετήσεις ρεμάτων από τις περιφέρειες, τους δήμους κ.λπ. Καλύτερα να γίνεται ένα έργο σωστά, με τον ανάλογο μεγάλο προϋπολογισμό, παρά φτηνότερες προχειροδουλειές που θα χρειασθούν νέες παρεμβάσεις στο μέλλον για να διορθωθούν. Οι μόνοι που κερδίζουν σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οι επαγγελματίες που τις κάνουν και ίσως οι δημόσιοι λειτουργοί που κάνουν την ανάθεση. Επίσης, οι πολίτες των περιοχών που επλήγησαν θα πρέπει να δείξουν υπευθυνότητα και όχι να υπάρχει τοπική ομερτά με δηλώσεις ανύπαρκτων ή μικρών ζημιών στους δήμους, για να εισπράξουν επιδόματα και άλλα βοηθήματα που πληρώνουν οι υπόλοιποι φορολογούμενοι.  

Αν όλα αυτά τα καιρικά φαινόμενα είναι αποτέλεσμα της συντελούμενης κλιματικής αλλαγής, ο δρόμος θα είναι δύσβατος μπροστά μας. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Κασσάνδρα για να προβλέψει τι θα γίνει στο μέλλον, αν δεν ληφθούν μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Τουλάχιστον, από την πλευρά μας στην Ελλάδα, ας φροντίσουμε να μην αναπαράγουμε ενέργειες και συμπεριφορές που φέρνουν την καταστροφή. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι άλλοθι για τα επαναλαμβανόμενα λάθη και τις αδυναμίες μας.