Τα παρακάτω σχόλια ανήκουν σε φίλους-αναγνώστες της στήλης και έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα:
1) Παίρνει η χώρα ένα μεγάλο πακέτο από την ΕΕ 32 δισ. ευρώ ή έστω 29 δισ. και εσύ γκρινιάζεις γιατί τα πακέτα Ντελόρ, Σαντέρ κ.λπ. που πήραμε στο παρελθόν δεν αξιοποιήθηκαν και μετά λες πως τα πακέτα δεν φέρνουν πάντοτε την ανάπτυξη. Άσε μας λίγο να χαρούμε, ήταν το ένα σχόλιο από άτομο της χρηματιστηριακής αγοράς.
2) Άσε τον κόσμο (να ενισχύσει τη ρευστότητά του), ήταν το σχόλιο κυβερνητικού αξιωματούχου, με αφορμή τα άρθρα για τον κίνδυνο να μετατραπούν σε δανεικά κι αγύριστα τα δάνεια με κρατική εγγύηση.
Αναφερθήκαμε στα δύο ανωτέρω σχόλια για να διευκρινίσουμε ότι δεν αρέσει στη στήλη ούτε να γκρινιάζει ούτε να είναι δυσάρεστη. Όμως, δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα, όταν βλέπει να γίνονται κάποια πράγματα που είτε παρουσιάζονται διαφορετικά απ’ αυτό που είναι είτε επαναλαμβάνονται λάθη του παρελθόντος.
Ας ξεκινήσουμε απο τη μείωση του ΦΠΑ στο 13% από 24% σε διάφορα προϊόντα, π.χ. καφέ, αναψυκτικά, τσάι κ.λπ., που τίθεται σε εφαρμογή από σήμερα μέχρι και τον Οκτώβριο. Θα ήταν πιο τίμιο να ειπωθεί, αν και όχι πολιτικά ορθό, ότι το μέτρο αποβλέπει στην ενίσχυση της εστίασης που επλήγη από την καραντίνα, μέσω αύξησης του περιθωρίου κέρδους των επιχειρήσεων. Κοινώς, «παντελονιάσματος» του ΦΠΑ.
Το πέρασμα της μείωσης του ΦΠΑ στον καταναλωτή θα ήταν καλό νέο, αλλά δεν είναι το αναμενόμενο. «Αν μειώσουν τις τιμές τώρα, θα πρέπει να τις αυξήσουν μετά τον Οκτώβριο και αυτό δεν θα ήταν καλό», μας έλεγε άτομο που βρίσκεται κοντά στο κέντρο των αποφάσεων, υπονοώντας ότι το μέτρο είναι για τους καταστηματάρχες, όχι τόσο για τους καταναλωτές. Κι αν δεν αυξηθεί ο ΦΠΑ από τον Νοέμβριο, καθότι στην Ελλάδα «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού»; Οι τιμές θα παραμείνουν σχεδόν ως έχουν, είναι η λογική απάντηση.
Δεύτερον και πιο σημαντικό, γιατί η ελληνική ιστορία διδάσκει πως όταν ένα γκρουπ ανθρώπων ή κλάδος κερδίζει κάτι, το ίδιο προνόμιο δίνεται αργά ή γρήγορα σε περισσότερους για λόγους ψηφοθηρίας και πάει λέγοντας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι δημοσιονομικά ελλείμματα, υψηλότερο δημόσιο χρέος και ίσως μια νέα χρεοκοπία μετά από πολλά χρόνια, πιθανόν δεκαετίες.
Η στήλη αναφέρεται στo μόνιμο μέτρο της ειδικής φορολόγησης πτητικού προσωπικού για τη στήριξη των αερομεταφορών που ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα. Αντιγράφουμε: «Αντί της φορολόγησης στην κλίμακα εισοδήματος, προβλέπεται ειδικός συντελεστής 15% για τον φόρο μισθωτών υπηρεσιών των πιλότων αεροσκαφών, πληρωμάτων καμπίνας και τεχνικών αεροσκαφών, όπως ισχύει για τη φορολόγηση ναυτικών. Αυτό θα οδηγήσει σε μείωση του μισθολογικού κόστους των εταιρειών του κλάδου, με εξοικονόμηση 7,7 εκατ. ευρώ κατ’ έτος. Σημειώνεται ότι αυτό αποτελεί μόνιμο μέτρο».
Κοινώς, η κυβέρνηση αποφάσισε πως μια κατηγορία συμπολιτών μας θα έχει προνομιακή φορολόγηση των μισθωτών υπηρεσιών που παρέχει, με ειδικό συντελεστή 15%. Η στήλη έχει φυσικά πληροφορηθεί για την επιθυμία των πληρωμάτων συγκεκριμένης αεροπορικής εταιρείας να γίνουν φορολογικοί κάτοικοι Κύπρου, για να αποφύγουν τη βαριά φορολογία της Ελλάδας. Όμως, αυτό δεν δικαιολογεί το μέτρο που θυμίζει παρόμοιες διαχρονικές παραχωρήσεις των ελληνικών κυβερνήσεων προς ομάδες πίεσης, σε μια διαδικασία χωρίς τελειωμό.
Δυστυχώς, η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Διευκρινίζουμε ότι θα ήμασταν αναφανδόν υπέρ ενός τέτοιου μέτρου, αν είχε εφαρμογή σε όλους τους φορολογούμενους. Όμως, δεν έχει. Γι’ αυτό ο τίτλος του άρθρου «Το πουλόβερ άρχισε να ξηλώνεται σιγά σιγά».
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.