Για 1,2 δισ. ευρώ...

Στο τελευταίο Euroworking Group, o Ελληνας εκπρόσωπος κ. Αργυρού έθεσε θέμα μείωσης του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα με ανάλογη αύξηση των επενδυτικών δαπανών, επικαλούμενος τη συμφωνία με τους θεσμούς για το χρέος.

Στο Eurogroup της προηγούμενης εβδομάδας, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) Κλάους Ρέγκλινγκ έθεσε δύο όρους σε σχετική ερώτηση.
Ρυθμό ανάπτυξης που θα είναι υψηλότερος του προβλεπόμενου και χαμηλά επιτόκια δανεισμού.

Με άλλα λόγια, ο κ. Ρέγκλινγκ πήρε μια πιο αυστηρή θέση σε σχέση με εκείνη που είχε υποστηρίξει σε συνέντευξή του στην Καθημερινή πριν μερικές εβδομάδες, όταν συνέδεε τον δημοσιονομικό χώρο με την αποκλιμάκωση των επιτοκίων.

Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο.

Ως υψηλόβαθμος γραφειοκράτης, ο επικεφαλής του ESM κατανοεί τη σημασία των πολιτικών ισορροπιών μεταξύ των «σκληροπυρηνικών» και των υπολοίπων χωρών της ευρωζώνης.

Όμως, το θέμα μας δεν είναι ο κ. Ρέγκλινγκ αλλά κάτι άλλο.

Στη συζήτηση που γίνεται για τη μείωση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα, υπάρχει κάτι που εκτιμούμε πως λείπει.

Κι αυτό είναι οι απόλυτοι αριθμοί, όχι τα ποσοστά, π.χ. 3,5% του ΑΕΠ.

Αυτό είναι σημαντικό γιατί το ελληνικό επιχείρημα γίνεται πιο κατανοητό, με δεδομένο ότι το πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή η υπεροχή των εσόδων έναντι των πρωτογενών δαπανών εξαιρουμένων των τόκων, προορίζεται για την πληρωμή των τόκων του χρέους.

Ποια είναι τα δεδομένα;

Με το ΑΕΠ στα 190 δισ. ευρώ και τον στόχο στο 3,5% του ΑΕΠ, το πρωτογενές πλεόνασμα πλησιάζει τα 6,7 δισ. ευρώ. 

Αν οι τόκοι ανέρχονταν στο ίδιο ποσό, ο λόγος χρέος προς το ΑΕΠ θα υποχωρούσε καθώς ο παρονομαστής θα αυξανόταν σε σύγκριση με ένα χρόνο πριν.

Τι γίνεται όμως με τους τόκους;

Αν υποθέσουμε πως το μέσο επιτόκιο είναι γύρω στο 1,6% και το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης στα 358 δισ. ευρώ, οι τόκοι φθάνουν τα 5,8 δισ. ευρώ.

Όμως, απ’ αυτό το ποσό θα πρέπει να αφαιρέσουμε κάπου 800 εκατ. ευρώ για τα ενδοκυβερνητικά repos και κάπου 500 εκατ. ευρώ που αφορούν την εν μέρει προπληρωμή των swaps από κυμαινόμενα επιτόκια σε σταθερά για τα διακρατικά δάνεια του 1ου μνημονίου.

Αν κάνουμε τη σούμα, οι τόκοι εξυπηρέτησης του χρέους ανέρχονται σε 4,5 δισ. ευρώ περίπου.

Για να είμαστε σωστοί θα πρέπει να συνυπολογίσουμε επίσης τους ετήσιους τόκους στα δάνεια του 2ου μνημονίου (EFSF), των οποίων η πληρωμή έχει μετατεθεί για μια 10ετία αργότερα.

Αυτοί εκτιμώνται σε 1 δισ. ευρώ περίπου και θα πρέπει να προστεθούν στους προαναφερθέντες τόκους των 4,5 δισ. ευρώ.

Το συνολικό ποσό για τόκους ανέρχεται λοιπόν σε 5,5 δισ. ευρώ, όταν ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα είναι 6,7 δισ. ευρώ.

Με άλλα λόγια, το πρωτογενές πλεόνασμα με βάση τον στόχο του 3,5% ξεπερνά τους τόκους κατά 1,2 δισ. ευρώ.

Αυτό το ποσό μπορεί είτε να μπει στα διαθέσιμα, είτε να κατευθυνθεί σε επενδύσεις ως δημοσιονομικός χώρος.

Γι’ αυτό ο τίτλος «Για 1,2 δισ. ευρώ».

Dr. Money