Το σχέδιο της ΤτΕ και οι καλοί λογαριασμοί

Η συμπεριφορά των τραπεζικών μετοχών εδώ και κάποιο καιρό δεν είναι καλή.

Αν πιστέψουμε την άποψη στελεχών της αγοράς που είναι πιο ειδικοί από εμάς, οι μετοχές αποτυπώνουν τον προβληματισμό των συμμετεχόντων στην αγορά.

Αναμφισβήτητα, οι ελληνικές τράπεζες  έχουν κι άλλα θέματα εκτός από τα προβληματικά δάνεια.

Όμως, κατά γενική ομολογία, το μεγαλύτερο πρόβλημά τους αυτή την περίοδο είναι τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (ΜΕΑ).

Και πώς να μην είναι, από τη στιγμή που αντιπροσωπεύουν λίγο κάτω από το 50% του συνόλου των δανείων.

Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούν να παίξουν τα πιστωτικά ιδρύματα τον διαμεσολαβητικό τους ρόλο προς όφελος των μετόχων τους και της εθνικής οικονομίας.

Εδώ και ενάμιση χρόνο κυοφορείται το συστημικό σχέδιο για την ταχύτερη μείωση των ΜΕΑ, που ξεκίνησε το ΤΧΣ για να πάρει εν συνεχεία τα ηνία του το υπουργείο Οικονομικών.

Κι όμως, το σχέδιο, που είναι παραλλαγή του ιταλικού GACs  και είναι ευρύτερα γνωστό ως APS, δεν έχει πάρει ακόμη έγκριση από την αρμόδια διεύθυνση της Κομισιόν (DG Comp).

H καθυστέρηση είναι πολύ μεγάλη για ένα τραπεζικό σύστημα που βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα βουνό προβληματικών δανείων.

Η σημερινή κυβέρνηση εμφανίζεται πρόθυμη να κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να επιταχύνει την υλοποίηση του APS και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε γι’ αυτό.

Όμως, γεννάται ένα ζήτημα. 

Η κυβέρνηση εμφανίζεται να προωθεί το σχέδιο α λα ιταλικά, αλλά να μη δείχνει την ίδια ζέση για το συστημικό σχέδιο της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), που αφορά μεγαλύτερο όγκο ΜΕΑ και βασίζεται στη μεταφορά του αναβαλλόμενου φόρου (DTC) από τα βιβλία των τραπεζών στο όχημα της τιτλοποίησης, όπως ανέφερε πρόσφατα ο Χρήστος Κίτσιος.

Στην TτE μιλάνε για πολιτική απόφαση της κυβέρνησης που σέβονται.

Όμως, για τους τρίτους που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα αυτό δεν βγάζει νόημα.

Θα μπορούσαν να κατανοήσουν αυτή τη στάση πριν από τις εθνικές εκλογές, με δεδομένες τις κακές σχέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τον διοικητή της TτE Γιάννη Στουρνάρα.      

Όχι όμως σήμερα, όπως λένε. 

Τι πραγματικά συμβαίνει λοιπόν και δεν προωθούνται και τα δύο συστημικά σχέδια στην DG Comp από το υπουργείο Οικονομικών, ώστε να αποφασίσει η τελευταία για την τύχη τους;

Η επίσημη κυβερνητική ερμηνεία θέλει το σχέδιο της TτE να είναι πιο περίπλοκο και νέο για τα δεδομένα της ευρωζώνης.

Προωθείται  λοιπόν το APS, που είναι σε πιο προχωρημένο στάδιο και παραλλαγή του έχει εφαρμοσθεί στην Ιταλία, για να ακολουθήσει το άλλο αργότερα.

Η ερμηνεία ακούγεται λογική αλλά δεν είναι πειστική.  

Γιατί θα πρέπει να υπάρχει χρονική υστέρηση στην υποβολή του σχεδίου της TτE, όταν οι υπεύθυνοι της DG Comp χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να το εξετάσουν και ο επικεφαλής του SSM  κ. Ενρία έχει ταχθεί υπέρ και των δύο συστημικών σχεδίων στην Αθήνα; 

Κι ερχόμαστε τώρα στη δεύτερη ερμηνεία της κυβερνητικής επιλογής.

Σύμφωνα μ’ αυτή, οι κοινοτικοί έχουν διαμηνύσει σε κυβερνητικά στελέχη, πρώην και νυν, την επιθυμία να μην υποβληθεί κανένα σχέδιο μείωσης των ΜΕΑ που να περιλαμβάνει τα DTCs όπως της TτE.

Για να μη φέρει λοιπόν η κυβέρνηση σε δύσκολη θέση την TτE, αποφάσισε να προωθήσει το APS και να «ξεχαστεί» το δεύτερο σχέδιο στην πορεία, σύμφωνα με υποστηρικτές αυτής της ερμηνείας.

Αν όμως είναι έτσι, γιατί οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και η Κομισιόν έβαλαν το συστημικό σχέδιο της TτE στην ατζέντα των συζητήσεων που θα έχουν στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο; 

Δεν μοιάζει λογικό για ένα συστημικό σχέδιο που έχουν, υποτίθεται, ζητήσει να μην προωθήσει η ελληνική πλευρά λόγω DTCs.

Ποια από τις δύο ερμηνείες είναι η σωστή; 

Επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, θεωρούμε σωστό η κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τη θέση της.

Θα κάνει καλό και στην αγορά, που θέλει να ακούει σταράτα λόγια.