Η παγίδα και το σάντουιτς

Θα βάζατε τα λεφτά σας σε μια αγορά που έχει ήδη καταγράψει σημαντικά κέρδη από την αρχή της χρονιάς αλλά βρίσκεται εκεί που ήταν στα τέλη του 2014;

Eίναι αλήθεια  πως το Χρηματιστήριο της Αθήνας έχει πάει αρκετά καλά από την αρχή του 2019.

Όμως, από τις αρχές Ιουνίου ο Γενικός Δείκτης παραμένει εγκλωβισμένος σ’ ένα εύρος που προσδιορίζεται από τις 830 μέχρι τις 900 μονάδες. 

Το ίδιο διάστημα, ο τραπεζικός δείκτης κινείται μεταξύ των 838 και 618 μονάδων με σαφή τάση αδυναμίας τον Αύγουστο.

Οι λόγοι θα πρέπει να αναζητηθούν τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο διεθνές περιβάλλον όπου ο τραπεζικός κλάδος δεν είναι ανάμεσα στις πρώτες επιλογές των μεγάλων θεσμικών χαρτοφυλακίων.

Αναμφισβήτητα, το ελληνικό χρηματιστήριο θα μπορεί να βασισθεί στη ροή θετικών νέων από το εσωτερικό, π.χ. την άρση των capital controls, αν όλα κυλήσουν ομαλά και την περαιτέρω υποχώρηση των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων, τους επόμενους μήνες.

Επιπλέον, μπορεί να ευελπιστεί ότι η ΕΚΤ θα πείσει τις αγορές για το QE Νο.2 και θα υπάρξει τελικά μια συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Βρετανίας για το Brexit μετά την χθεσινή συνάντηση της κ. Μέρκελ με τον Μπόρις Τζόνσον.            

Όμως, το διεθνές κλειδί είναι ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ-Κίνας.

Δεν θα σταθούμε στις συνέπειες που έχει για την παγκόσμια οικονομία. ‘Εχουν άλλωστε  γραφτεί τόσα πολλά γι’ αυτό.

Αντίθετα, θα σταθούμε σε κάτι άλλο που μπορούσε κανείς να βρεί σε εκθέσεις  ξένων οίκων όπως η JP Morgan και η BofA εδώ και καιρό και αφορά την πορεία των αγορών.

Οι ξένοι οίκοι αναφέρονταν στο κίνδυνο η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ, η Fed, να καταλήξει να καλύπτει (underwrite) εμμέσως τον εμπορικό πόλεμο που διεξάγει ο πρόεδρος Τράμπ.

Σ’ αυτή την περίπτωση,  η Fed μπαίνει στο τριπάκι να μειώνει τα επιτόκια παρότι τα στοιχεία από την αμερικανική οικονομία δεν το δικαιολογούν, υποκύπτοντας στις πιέσεις του Τράμπ και των αγορών.

Ο Πάουελ δικαιολογεί την στάση της Fed, κάνοντας αναφορά σε προληπτικές κινήσεις για την αποτροπή μιας επιδείνωσης της αμερικανικής οικονομίας αργότερα. 

Από την σκοπιά του, ο Τράμπ βρίσκει το θετικό αντιστάθμισμα που επιζητεί και συνεχίζει τον εμπορικό πόλεμο για να εξαναγκάσει τους κινέζους να ενδώσουν.    

Όσο μάλιστα περισσότερο αυξάνει τους δασμούς, τόσο μεγαλύτερη πίεση βάζει στην Fed να μειώσει κι εκείνη τα επιτόκια παρέμβασης για να αποτρέψει την εκδήλωση μιας ύφεσης.

Με άλλα λόγια, η Fed συμβάλλει στη διαιώνιση των εντάσεων στο εμπορικό μέτωπο  ΗΠΑ- Κίνας μέχρις ότου ο πληθωρισμός πάρει για τα καλά την ανηφόρα. 

Εκεί, ο Πάουελ και οι υπόλοιποι στην Fed διαπιστώνουν πως βρίσκονται σε δύσκολη θέση. 

Αν αυξήσουν τα επιτόκια του δολαρίου για να συμπιέσουν τον πληθωρισμό θα πλήξουν πιθανόν την οικονομία ενώ αν τα αφήσουν ή τα μειώσουν θα ρίξουν λάδι στη φωτιά.

Σε μια τέτοια περίπτωση και μέχρις ότου η κατάσταση φθάσει στο τελευταίο στάδιο, οι αμερικανικές αγορές θα είναι εγκλωβισμένες μεταξύ του πολέμου του  προέδρου Τράμπ (call) και των μειώσεων στα επιτόκια από την Fed (put).   

Θα κινούνται δηλαδή σ’ ένα εύρος τιμών που οι ευρωπαϊκές αγορές και οι υπόλοιπες ανά τον κόσμο δεν θα μπορούν να αγνοήσουν.

Το Χρηματιστήριο Αθηνών δεν θα ήταν εξαίρεση παρά τις ιδιαιτερότητές του.