Οι αγορές και ο νέος παίκτης

Αν η Fed ενδιαφέρεται για την αξιοπιστία της, θα αγνοήσει τα κελεύσματα του προέδρου Τραμπ και θα αυξήσει εκ νέου το βασικό επιτόκιο παρέμβασης.

Ισως για τελευταία ή προτελευταία φορά σ’ αυτό τον κύκλο.

Αν κανείς θέλει να μάθει πώς σκέφτονται στη Fed, δεν έχει παρά να διαβάσει τα πρακτικά από τη συνεδρίαση της επιτροπής FOMC (Fed), που έλαβε χώρα στις 7 και 8 Νοεμβρίου.

Αν το έκανε, θα συμπέρανε τα εξής:

H αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα ανησυχεί για τις υψηλές τιμές στα εμπορικά ακίνητα και στις κατοικίες και το ιστορικά υψηλό επίπεδο δανεισμού των αμερικανικών επιχειρήσεων και την ποιότητά του.

Κοινώς, το ποσοστό των εταιρειών στην επενδυτική βαθμίδα που αξιολογούνται με «ΒΒΒ» και είναι δύο βήματα από την κατηγορία των «σκουπιδιών».

Το ποσοστό στις ΗΠΑ ανέρχεται σε 58% τη φετινή χρονιά έναντι 48% το 2008  και σε 58% στην ευρωζώνη έναντι 34% το 2008.

Η Fed ανησυχεί επίσης βραχυπρόθεσμα για τους κινδύνους από το μέτωπο του Brexit, τα δημοσιονομικά θέματα χωρών της ευρωζώνης, τον ρυθμό ανάπτυξης και το χρέος της Κίνας, τον εμπορικό πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας και τις αναδυόμενες αγορές.

Είναι πράγματα που διαβάζει κανείς σχεδόν καθημερινά στον Τύπο και ως εκ τούτου δεν υπάρχει κάτι που να εκπλήσσει.

Αν όμως θέλει να μάθει κάτι διαφορετικό, θα πρέπει να διαβάζει τι γράφει ο Μάρκο Κολάνοβιτς, στρατηγικός αναλυτής της JP Morgan, στη έκθεση της τράπεζάς του που δόθηκε στη δημοσιότητα στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη.

«Την περασμένη δεκαετία υπήρξε μεγάλη ανάπτυξη στις παθητικές και συστηματικές στρατηγικές που βασίζονται στη δυναμική (momentum) και τη μεταβλητότητα για να καθορίσουν το επίπεδο ανάληψης κινδύνου (π.χ. volatility targeting, risk parity, trend following, option hedging κ.τ.λ.). Ένα σοκ στην αγορά θα προέτρεπε αυτές τις στρατηγικές να ρευστοποιούν προγραμματισμένα εν μέσω αδυναμίας (της αγοράς),» έγραψε.

«Ένα άλλο λάθος συνδέεται με τη χρήση της μεταβλητότητας (volatility) ως τον μόνο κίνδυνο χαρτοφυλακίου. Πολύ ακριβά περιουσιακά στοιχεία έχουν πολύ χαμηλή μεταβλητότητα και παρά τον κίνδυνο για πτώση των τιμών τους, οι κίνδυνοι κρίνονται απολύτως ασφαλείς από αυτά τα μοντέλα», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Αρκετά αλλά δεν είναι σκοπός μας να αποκρυπτογραφήσουμε τώρα όλα όσα εικάζουμε ότι θέλει να πει. Ισως μια άλλη φορά.

Απλά, θα παραθέσουμε κάποια νούμερα.

Στο μεγάλο ξεπούλημα του Φεβρουαρίου του 2018, η αναδίπλωση των στρατηγικών από CTAs και risk parity λόγω απότομης αύξησης της μεταβλητότητας οδήγησε σε πωλήσεις ύψους 200-300 δισ. δολαρίων σε μια εβδομάδα και κάπου 90 δισ. δολάρια μέσα σε μια μέρα τον περασμένο Οκτώβριο.

Εκτιμάται ότι το 60%-80% περίπου των ημερήσιων συναλλαγών στα αμερικανικά χρηματιστήρια τροφοδοτούνται από τις κινήσεις των παθητικών και συστηματικών στρατηγικών.

Αυτές οι στρατηγικές με τις αυτοματοποιημένες αγορές και πωλήσεις που συχνά προκαλούν ίλιγγο στα χρηματιστήρια αποκαλύπτουν τη νέα, μοντέρνα δομή των αγορών.

Είναι ο νέος παίκτης.

Μόνο τέτοιες στρατηγικές οδηγούν σε αυτοεκπληρούμενες προφητείες.

Κι αν μεν είναι στο πλαίσιο ενός ενάρετου κύκλου, έχει καλώς.

Αν όμως είναι στο πλαίσιο ενός πτωτικού κύκλου, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι εξαιρετικά δυσάρεστο.