H γραφειοκρατία και ο ESM είναι ανίκητοι!

Ακόμη κι αν έχεις υπερπλεόνασμα στο ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης, ένα ποσό της τάξης των 80 με  90 εκατ. ευρώ δεν είναι μικρό.

Γιατί λοιπόν θα πρέπει η Ελλάδα να πληρώσει επιπλέον τόκους ύψους 80 με 90 εκατ. ευρώ για δάνεια προς το ΔΝΤ, από τη στιγμή που έχει τα λεφτά για να αποπληρώσει μέρος του αποκαλούμενου «ακριβού» μέρους του δανείου εδώ και μήνες;

Ας δούμε πώς έχει η κατάσταση.

Η χώρα χρωστάει κάπου 10 δισ. ευρώ ακόμη στο ΔΝΤ ενώ έχει στην άκρη κάπου 33 δισ. ευρώ.

Είναι το περίφημο απόθεμα ρευστότητας. Ένα μέρος του τελευταίου έχει προβλεφθεί πως θα κατευθυνθεί για την αποπληρωμή χρέους.    

Θα μπορούσε λοιπόν η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει ένα μέρος του μαξιλαριού για να αποπληρώσει το ακριβό κομμάτι του δανείου προς το Ταμείο, που ανέρχεται σε 5 δισ. ευρώ περίπου και φέρει επιτόκιο 4,9% περίπου.  

Για τα υπόλοιπα 5 δισ. ευρώ του δανείου προς το ΔΝΤ, η Ελλάδα πληρώνει επιτόκιο 1,9% περίπου, σύμφωνα με άτομα που είναι σε θέση να ξέρουν.

Αν η Ελλάδα αποπλήρωνε τα ακριβά 5 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να εξοικονομήσει κάπου 165 εκατ. ευρώ τον χρόνο ή 82,5 εκατ. ευρώ το εξάμηνο από τη διαφορά των επιτοκίων.

Το επιτόκιο δανεισμού προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) κυμαίνεται κοντά στο 1,6%, οπότε η εξοικονόμηση είναι 3,3 ποσοστιαίες μονάδες (4,9%-1,6%).

Το Εurogroup έδωσε εμμέσως το πράσινο φως τον προηγούμενο Ιούνιο για τέτοιες κινήσεις ελάφρυνσης του χρέους, καθότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας και των Ευρωπαίων δανειστών της.

Θα περίμενε λοιπόν πως η αποπληρωμή του «ακριβού» δανείου του ΔΝΤ θα είχε υλοποιηθεί πολύ νωρίτερα για να εξοικονομηθούν τόκοι.

Όμως, αυτό δεν έχει γίνει.

Το πρώτο πράγμα που υποψιάζεται κανείς είναι το ΔΝΤ, με το σκεπτικό ότι το Ταμείο θέλει να συνεχίσει να εισπράττει υψηλότερους τόκους.

Κι όμως, δεν είναι έτσι. Το αντίθετο συμβαίνει, σύμφωνα με άτομο που γνωρίζει.

Το Ταμείο θέλει να αποπληρωθεί το συντομότερο για το μεγαλύτερο μέρος του δανείου που έχει δώσει στην Ελλάδα.

Και αυτό γιατί έχει υπογράψει δανειακές συμβάσεις με άλλες χώρες, π.χ. Αργεντινή, και επιθυμεί να χρησιμοποιήσει τα λεφτά για να τις χρηματοδοτήσει πιο άνετα.

Οσο λοιπόν κι αν φαίνεται απίστευτο, τα εμπόδια βάζει η ευρωπαϊκή πλευρά των δανειστών.

Κατ’ αρχάς, η Ελλάδα θα μπορούσε να αποπληρώσει το ακριβό δάνειο προς το Ταμείο χωρίς να ρωτήσει κανένα, για να εξοικονομήσει τόκους.

Όμως, σε μια τέτοια περίπτωση, η Ελλάδα υποχρεούται να δώσει στον ESM το ίδιο ποσό που έδωσε στο ΔΝΤ για αποπληρωμή φθηνών δανείων και δεν τη συμφέρει.

Αυτό συμβαίνει γιατί έχει υπογραφτεί συμφωνία συγχρηματοδότησης (co-financing) με τον ESM, στο πλαίσιο του στάτους του προτιμητέου δανειστή (preferred creditor status).

Από την άλλη πλευρά, αυτές οι συμφωνίες είναι χρήσιμες στη διαδικασία αξιολόγησης του ESM με «ΑΑΑ» από S&P, Moody’s κ.τ.λ. καθώς διασφαλίζει τον φθηνό δανεισμό του από τις αγορές, που εν συνεχεία περνά στην Ελλάδα κι άλλες χώρες.  

Τι απομένει εναλλακτικά;

Να κινητοποιηθεί και να συναινέσει η κοινοτική γραφειοκρατία στο ελληνικό αίτημα.

Όμως, η γραφειοκρατία εμφανίζεται να προτιμά να μετατεθεί το ζήτημα για την επόμενη χρονιά, ώστε να έχουν εγκριθεί  οι προϋπολογισμοί των χωρών-μελών και να υπάρχει δείγμα γραφής για τη συμπεριφορά της Ελλάδας μετά την έξοδο από το 3ο μνημόνιο.

Αλλωστε, το 2019, η Ελλάδα προβλέπεται να πληρώσει κάπου δύο δισ. ευρώ συνολικά στο ΔΝΤ και να εισπράξει ουκ ολίγα λεφτά από την επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατά το ευρωσύστημα.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ο ελληνικός προϋπολογισμός θα επιβαρυνθεί με την καταβολή επιπλέον τόκων ύψους 80 εκατ. ευρώ και πλέον στο «ακριβό» δάνειο από το ΔΝΤ που αντιστοιχούν στο εξάμηνο περίπου.