Και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο

Από τις αρχές Οκτωβρίου μέχρι σήμερα, η τιμή του αργού έχει υποχωρήσει 20% περίπου, προς τέρψη των μη πετρελαιοπαραγωγών χωρών όπως η Ελλάδα, αλλά και του Αμερικανού πρόεδρου Τράμπ.

Ο τελευταίος επιθυμεί οι τιμές να διατηρηθούν στα τωρινά ή χαμηλότερα επίπεδα, για να μην ενισχυθεί ο πληθωρισμός και δικαιωθεί η επιτοκιακή πολιτική της Fed και να μην πληγεί η τσέπη των αμερικανικών νοικοκυριών καθώς έρχεται ο χειμώνας.   

Εκτιμάται πως παίρνει 2 με 4 εβδομάδες για να φανούν στην αντλία οι μεταβολές στην τιμή του αργού στις ΗΠΑ, όπου η τιμή του αργού αντιπροσωπεύει το μισό περίπου της λιανικής τιμής της βενζίνης.

Αυτό εξηγεί τη σπουδή του Τραμπ να τιτιβίσει χθες εναντίον μιας ενδεχόμενης μείωσης της παραγωγής πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία και τον ΟΠΕΚ, που θα ωθούσε πιθανόν τις τιμές εκ νέου προς τα πάνω.

Οι χώρες  του ΟΠΕΚ αντιπροσωπεύουν το 33% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής αργού.

Δεν αποκλείεται να έχει κι άλλα χαρτιά στο μανίκι του ο Αμερικανός πρόεδρος, πέραν των κλασικών, για να «πείσει» τους Σαουδάραβες, π.χ. δολοφονία Κασόγκι.

Όμως, ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει κανένα πρόβλημα με την αύξηση της αμερικανικής παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου.

Τον περασμένο Αύγουστο, η παραγωγή πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες  ανήλθε σε 11,35 εκατ. βαρέλια την ημέρα, αυξημένη κατά 19% έναντι του ίδιου μήνα το 2017, σύμφωνα με τον ΕΙΑ (Energy Information Administration).

Ηταν επίσης το υψηλότερο επίπεδο παραγωγής αργού ιστορικά, χάρη στο σχιστολιθικό πετρέλαιο.

Η αύξηση συνοδεύεται από άνοδο των εξαγωγών αργού από τις ΗΠΑ.

Αν ο ΕΙΑ έχει δίκιο, η αμερικανική παραγωγή θα αυξηθεί κι άλλο του χρόνου, ανερχόμενη στα 11,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως κατά μέσο όρο έναντι εκτίμησης για 10,7 εκατ. το 2018 και 9,35 εκατ. βαρέλια το 2017.  

Η ανωτέρω αύξηση συνοδεύθηκε από άνοδο της παραγωγής στη Ρωσία, τη Σαουδική Αραβία, τη Νιγηρία και τη Λιβύη το τελευταίο τρίμηνο, με αποτέλεσμα η ψυχολογία στην αγορά πετρελαίου να γυρίσει αρνητική.

Με άλλα λόγια, η αγορά προεξοφλεί πλέον ότι η αύξηση στην παγκόσμια προσφορά  πετρελαίου είναι αρκετά ισχυρή για να αντισταθμίσει τις απώλειες από τη χαμηλότερη παραγωγή του Ιράν.

Το Ιράν εξήγαγε πάνω από 2,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως τον περασμένο Απρίλιο, αλλά εκτιμάται πως οι εξαγωγές του έχουν μειωθεί κατά 35% από τότε, λόγω των αμερικανικών κυρώσεων.

Όμως, ο χειμώνας έρχεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ ενώ οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι στη Μέση Ανατολή κι αλλού παραμένουν.

Ακόμη κι αν ο ΟΠΕΚ δεν αποφασίσει να μειώσει την παραγωγή του το 2019 στις αρχές Δεκεμβρίου, υποκύπτοντας στην πίεση των ΗΠΑ, το πιθανότερο είναι οι τιμές να σταθεροποιηθούν ή να ανεβούν κάπως καθώς πάμε προς το 2019.

Είτε πάντως αφήσει αμετάβλητη την παραγωγή του είτε τη μειώσει, ο ΟΠΕΚ καλείται να λειτουργήσει ως απορροφητής της αυξημένης προσφοράς αμερικανικού σχιστολιθικού πετρελαίου.

Ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει καμία αντίρρηση επί του τελευταίου, αν και προτιμά να τα έχει όλα δικά του.