Λεφτά υπάρχουν για κρατικές εγγυήσεις αλλά…

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το σχέδιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων, ώστε να επιταχυνθεί η μείωση των «κόκκινων» δανείων που βρίσκονται στους ισολογισμούς των τραπεζών, περιλαμβάνει ένα ποσό της τάξης των 5 δισ. ευρώ από το μαξιλάρι ρευστότητας.

Τα 5 δισ. ευρώ δεν είναι μικρό ποσό και η αντιπολίτευση έχει σπεύσει να δηλώσει πως οι αγορές θα εκλάβουν αρνητικά ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Η τελευταία ισχυρίζεται πως το πακέτο ρευστότητας έχει μπει στην άκρη ως εγγύηση κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας τα επόμενα χρόνια.

Όμως, οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις, σύμφωνα με πληροφορίες, θέλουν το απόθεμα ρευστότητας να έχει αβγατίσει από τον Αύγουστο.

Κι αυτό γιατί το απόθεμα ξεπερνά πλέον τα 33 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγαλύτερα περιθώρια για άλλες κινήσεις όπως π.χ. η παροχή κρατικών εγγυήσεων.

Σ’ αυτό το ποσό περιλαμβάνονται προφανώς τα ποσά που έχει δανεισθεί η κεντρική διοίκηση από τους φορείς της γενικής κυβέρνησης (repos) και θεωρείται ενδοκυβερνητικό χρέος, με αποτέλεσμα να μην προστίθεται στο δημόσιο χρέος της χώρας.  

Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία δόση από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESΜ) ήταν ύψους 15 δισ. ευρώ, εκ των οποίων 9,5 δισ. ήταν για το μαξιλάρι και τα 5,5 δισ. για την εξυπηρέτηση του χρέους.

Στη σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε στις αρχές Αυγούστου ο ESM ανέφερε πως το αποθεματικό ανερχόταν σε 24 δισ. ευρώ, καλύπτοντας τις ανάγκες της χώρας για τους επόμενους 22 μήνες.

Προφανώς, τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους έχουν αυξηθεί από τις αρχές Αυγούστου. Μια πιθανή εξήγηση είναι το μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα για τους γνωστούς λόγους.

Φυσικά, η παροχή κρατικών εγγυήσεων στις τράπεζες προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων δανειστών-εταίρων, ώστε να σταλεί το σήμα στις αγορές πως δεν πρόκειται για μονομερή ενέργεια της ελληνικής πλευράς.

Δεν είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο θα πρέπει να ζητηθεί και να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των πιστωτών.

Η στήλη κατανοεί ότι έχει συμφωνηθεί με τους πιστωτές να υπάρχει ανώτατο όριο στην παροχή νέων εγγυήσεων από την πολιτεία.

Αυτό τοποθετείται στο 3% των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, αν δεν κάνουμε λάθος.  

Αν λοιπόν οι δαπάνες είναι 80 δισ. ευρώ ετησίως, οι νέες κρατικές εγγυήσεις δεν μπορούν να ξεπερνούν τα 2,4 δισ. ευρώ.

Επομένως, κρατικές εγγυήσεις ύψους 5 δισ. ευρώ υπερβαίνουν το όριο του 3%. Κι εδώ λοιπόν θα χρειασθεί η σύμφωνη γνώμη των πιστωτών.

Από τα ανωτέρω συνάγονται δύο πράγματα.

Πρώτον, υπάρχουν περισσότερα λεφτά στο απόθεμα ρευστότητας και θα μπορούσαν να διατεθούν πιο εύκολα για τις κρατικές εγγυήσεις στα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των τραπεζών.

Δεύτερον, υπάρχει ετήσιο πλαφόν για τις νέες κρατικές εγγυήσεις, λόγω προφανώς των υπερβολών που είχαν γίνει στο παρελθόν.