Η επιστροφή μιας παλιάς γνωστής

Είναι ίσως η πιο διάσημη καμπύλη στον κόσμο.

Για δεκαετίες, στη μεταπολεμική περίοδο, διαδοχικές κυβερνήσεις τη χρησιμοποίησαν ως μπούσουλα για να σχεδιάσουν την οικονομική πολιτική τους και τα μέτρα που θα έπαιρναν.

Αναφερόμαστε στη Phillips curve  (καμπύλη του Φίλιπς), που περιγράφει την αρνητική σχέση του πληθωρισμού και της ανεργίας.

Το περιοδικό Economist έγραψε ένα άρθρο γι’ αυτό το θέμα προς τα τέλη του 2017, παραθέτοντας ένα διάγραμμα του μέσου πληθωρισμού και της κυκλικής ανεργίας στις ανεπτυγμένες οικονομίες, που έδειχνε πως γινόταν ολοένα και πιο επίπεδο με το πέρασμα του χρόνου.

Το Economist επιχειρηματολογούσε πως η σχέση πληθωρισμού-ανεργίας που υποδεικνύει η καμπύλη ίσως δεν υφίσταται πλέον.

Στο ίδιο άρθρο γινόταν αναφορά σε μια μελέτη τριών οικονομολόγων του Fed της Φιλαδέλφειας στις ΗΠΑ, που ανέφερε πως η Phillips curve δεν είναι πολύ χρήσιμη για την πρόβλεψη του πληθωρισμού.

Σε γενικές γραμμές, οι προβλέψεις για τον μελλοντικό πληθωρισμό που βασίζονταν στην καμπύλη του Φίλιπς έτειναν να είναι πιο σωστές όταν η οικονομία ήταν αδύναμη και λιγότερο ορθές, όταν η οικονομία ήταν δυνατή.

Όμως, όλα αυτά μέχρι και το 1984, γιατί μετά η σχέση κατέρρεε.

Ο Lawrence Summers επιχειρηματολούσε επίσης ότι η καμπύλη δεν ίσχυε επίσης και το απέδιδε στην αύξηση της διαπραγματευτικής δύναμης των εργοδοτών έναντι των εργαζομένων.

Η τεχνολογία έχει παίξει ρόλο καθώς έχει δώσει στους εργοδότες μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ, σύμφωνα με τον ίδιο.

Όμως, υπάρχει κάτι ακόμη.

Όταν εξετάσουμε τη μέση αύξηση μισθών στις χώρες που ήταν μέλη της ΕΕ το 1997 με τη μέση ανεργία, θα διαπιστώσουμε ότι η Phillips curve παραμένει σε ισχύ στην ηπειρωτική Ευρώπη αλλά όχι στη Βρετανία και στις ΗΠΑ.  

Μέχρι πριν από μερικά τρίμηνα καιρό θα πρέπει να είναι η σωστή απάντηση για τις ΗΠΑ, αν ο Αleksandar Kocic της Deutsche Bank έχει δίκιο.

Κι αυτό γιατί από τα μέσα του 2016, η αύξηση των μισθών επιταχύνεται σταθερά ενώ η ανεργία υποχωρεί.

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με ό,τι γινόταν 5 χρόνια πριν, όταν δεν υπήρχε απόκριση.

Η αναβίωση της καμπύλης του Φίλιπς δικαιολογεί τη στάση του Fed και την αύξηση των επιτοκίων για να ελεγχθεί ο πληθωρισμός, καθώς η δημοσιονομική πολιτική καθίσταται πιο επεκτατική.

Δεν αναφερόμαστε στην Ελλάδα γιατί έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει.

Όμως, στο ερώτημα αν η καμπύλη του Φίλιπς έχει εξαφανισθεί, η απάντηση θα πρέπει να είναι αρνητική.