Οπου λαλούν πολλοί κοκόροι…

Τους μήνες που οδήγησαν τη χώρα στο μνημόνιο, το 2010, διάφοροι υπουργοί και άλλοι κοντά στην τότε κυβέρνηση του ΓΑΠ  έβγαιναν κάθε λίγο και λιγάκι στα μέσα ενημέρωσης και έκαναν δηλώσεις για τα φλέγοντα θέματα της οικονομίας, τα ομόλογα, τους κερδοσκόπους κ.τ.λ.

Οι δηλώσεις των αξιωματούχων ήταν συχνά αντιφατικές, προκαλώντας σύγχυση τόσο στις αγορές όσο και σε άλλους στο εξωτερικό που παρακολουθούσαν τις εξελίξεις.

Ηταν η περίοδος που η Ελλάδα είχε γίνει σχεδόν καθημερινά πρωτοσέλιδο στον ξένο Τύπο.

Το αποτέλεσμα ήταν να αυξάνεται η αβεβαιότητα και να διευρύνονται τα διαφορικά επιτόκια (spreads) στα ελληνικά ομόλογα, με τη γνωστή κατάληξη.

Δεν ισχυριζόμαστε  ότι κάτι το αντίστοιχο συμβαίνει σήμερα, καθώς τα πράγματα είναι διαφορετικά και πιο ελεγχόμενα.

Όμως, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς ότι τελευταία, με αφορμή το θέμα των περικοπών στις συντάξεις από την 1η Ιανουαρίου του 2019, διάφορα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος έχουν στείλει μηνύματα προς την κατεύθυνση της μη εφαρμογής του μέτρου.

Φυσικά, άλλοι έχουν διαμηνύσει ότι έχουν αρκετούς μήνες ακόμη μέχρι την 1η Ιανουαρίου του 2019. Κι όλα αυτά, ενώ ξεκινά σύντομα η 4η αξιολόγηση του προγράμματος.    

Εν τω μεταξύ κοινοτικοί αξιωματούχοι φέρονται να έχουν ζητήσει από την κυβέρνηση να αποσταλούν οι σχετικές επιστολές  στους συνταξιούχους το συντομότερο μετά την ολοκλήρωση του επανυπολογισμού των συντάξεων, επισείοντας το επιχείρημα της έγκαιρης ενημέρωσης των τελευταίων.

Οπως είναι φυσικό, οι αντιδράσεις της ελληνικές πλευράς δεν έχουν περάσει απαρατήρητες  αφού οι επίσημες τοποθετήσεις, δηλώσεις κ.τ.λ. καταγράφονται και ερμηνεύονται από τους δανειστές.

Οι δηλώσεις που έχουν γίνει για το θέμα από κυβερνητικά στελέχη έχουν μάλλον δώσει την εντύπωση, τουλάχιστον σε κάποιους εκ των δανειστών, πως η ελληνική πλευρά αναζητεί πρόσχημα είτε για να μην εφαρμόσει το μέτρο, πηγαίνοντάς το πιο πίσω χρονικά, είτε για να το «αραιώσει».

Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτό οδηγεί συχνά σε σκλήρυνση της στάσης των πιστωτών.

Η τελευταία  θα μπορούσε να πάρει διάφορες μορφές, π.χ. ευθυγράμμιση με το ΔΝΤ στο θέμα της μεταφοράς του αφορολόγητου από το 2019, με διανομή του υπερπλεονάσματος μέσω των αντίμετρων.

Αναμφίβολα, το θέμα της περικοπής των συντάξεων είναι λεπτό και έχει πολιτικό κόστος.

Είναι λοιπόν φυσιολογικό να θέλει η κυβέρνηση να το πάει πιο πίσω, ποντάροντας ίσως στο υπερπλεόνασμα του προϋπολογισμού.

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φθάσει σε κάποια κατανόηση με τους δανειστές για το θέμα της αποστολής των επιστολών προς τους συνταξιούχους σε πολιτικό επίπεδο.

Μάλιστα, η Αθήνα ίσως έχει σύμμαχο την αύξηση των μεταναστευτικών ροών, ισχυρίζονται κάποιοι.

Ό,τι κι αν συμβεί, ένα είναι σίγουρο.

Δεν είναι έξυπνο να μιλάνε πολλοί κυβερνητικοί μαζί και να στέλνουν μηνύματα για μη τήρηση των συμφωνηθέντων εν μέσω διαπραγματεύσεων, καθώς το μόνο που κατορθώνουν είναι να σκληραίνουν οι πιστωτές τη στάση τους.